Forget Me, Not (Unedited)

EPILOGUE

Epilogue

Maya

Sa buhay ng tao, minsan kailangan pairalin ang isip kesa sa puso. Dahil kung lagi na lang ang puso ang masusunod, hindi nito matitimbang ang tama sa mali dahil akala natin kapag tumibok ng mabilis ang puso natin, Pag-ibig na agad.

Minsan hindi rin pwedeng pairalin ang isip lage kasi napipigilan nitong ipalabas ang tunay nating saloobin. At napapalampas natin ang pagkakataon na mahalin ang tamang tao na para sa atin. Dahil ang sinasabi ng isip ay iba sa sinasabi ng puso.

Five years had past at marami pa akong natutunan bilang isang ganap na Ina. Mas nagkaroon ako ng maraming oras sa kambal kong sina Mariuz and Mayang, simula ng umalis ako ng DMX at bumalik ng Celeste.

Sa ngayon, nagtatrabaho ako sa Municipal Hall. Kaya naman kapag weekends ay nagkakaroon ako ng time for my kids na pareho ng nag-aaral sa Celeste International School. I'm more than contented having my two kids by my side at wala na akong mahihiling pa.

My cousin Bea and si Rocky na ngayon ay Governor na, hmm, ayon! Busy na sa kanilang binubuong pamilya. Ikinasal sila a year after the incident. Ang saya ng kasal kasi kahit naging simple lang ang preparation ay natapos iyon na lahat kami may ngiti sa labi. Kasama pa sa entourage ang kambal. Malapit na itong manganak and she's very beautiful. Hinuha ko ay babae ang anak niya. Hehe

Iniurong na namin ang kaso kay Tito Shawn. That's the least thing that we can do to his family. Alam kong hindi rin magugustuhan nina Mams at Paps ang ginawa ko dahil masaya naman silang magkasama ngayon kung saan man sila naroon.

Kuya Maw and Ate Rari stayed at Celeste too, nakilala ko na din ang aking bagong pamangkin. He's 5 months old. So cute and adorable, baby Royce Mori o baby Romi. At lumalabas ang pagiging sweet ni Kuya Maw.

Nakausap ko na din sina Ada and Yethi. At tama nga ang sinasabi ng lahat, ang pagpapatawad ay nagagawa sa tamang panahon kung saan naghilom na ang mga sugat na iniwan ng kahapon.

Ada and Nohan had 2 baby girls, samantalang ikinasal na sina Yethi at Polo. Ang tagal kasi ng kanilang naging engagement kaya bubuo pa lang sila ng pamilya. And the other guys, ayun, happy na rin sa mga buhay nila.

Limang taon din ang nakaraan.

Limang taon kung saan mas naging matatag ang pagkatao ko, mas nahanap ko ang kabuluhan ng buhay, natutunan ko ang pagpapatawad at ang magsimula ulit, but this time, no more secrets hidden.

And as for me,

Sana.

Sana tama yung pinili kong daan, sana tama yung desisyong pinili ko kasi kahit anong kaila ng isip ko - ito parin ang sinisigaw ng Puso ko.

Naaalala ko pa nung sabi kong "One Last Sign" kung ipaglalaban ko ba si Rist o hindi bagu ako bumalik nun sa Celeste nung Pasko 5 years ago. But due to my regaining of memories, nakalimutan ko yun at nagpadala sa sakit ng aking kahapon at pait ng galit sa kasalukuyan.

That "One Last Sign" ay hmm, I won't be marrying Rocky if pupunta si Rist ng Celeste to find me.

But all along, he had me captured. Yung scrapbook, nasa dulong pahina nun ang kaputol ng larawan na ipinakita ni Rist sa akin nun, yung picture nung Prom.

Hindi ko na pala siya kailangan papuntahin ng Celeste dahil nasa puso ko lang pala siya nananahan.

Five years ago, he was just a stranger. And we both want a space to each other's heart. But now, we will be in each other's life.

"You may now kiss the Bride." Masayang anunsyo ng Pari.

Itinaas ng lalaking kaharap ko ang suot kong belo at tumingin sa mga mata ko na halos mangiyak ngiyak. Kahit ako, di ko rin mapigilan ang pag-iyak.

"Je t'aime Mon Amour. Je t'aime Maya ko." Naiiyak ngunit punong puno ng pagmamahal nitong sambit.

"Je t'aime Aussie my Kristoff Allester."

And he kissed my lips as he sealed our marriage, again.

Ang sabi nito pinirmahan ko yun dahil minadali namin dati ang pagtatali sa isa't isa pero hindi ko talaga maalala. And now, he gave me a grandiose wedding in return of a non ceremony wedding we had before.

"Congratulations Mr. And Mrs. Kristoff and May Allester.

I have only loved one person in my life and that's the father of my children. And from this day onwards, I vowed to be with him.

At sabi nga nito, we may forget each other's name, but we will never forget the love in our hearts.

And the crowd fill the church with their cheers.

💕💕