Look After You

17 december

"Hadi Harry, acele et."

Salonda telefona bakarken Harry'nin arka odada bana cevap olarak şarkı söyleyişini duydum, "Aciliyeti affet ama çabuk ol ve bekle."

Şimdi de bizim şarkımızdan bana alıntı yapıyordu!

Evet, bu şarkı bizim için büyük önem taşıyordu. Harry bu şarkıyı duymam için açtığında ilk defa umut hissetmiştim, bu aşkının bana ilk gülümseyişiydi...

Bazı geceler Harry'yi arar ve bana şarkı söylemesini isterdim, söylediği şarkı hep aynı olurdu.

Bizim şarkımız.

Telefonda sesi boğuk ve her zamankinden daha kalın çıkıyordu,

"You've begun to feel like home, what's mine is yours to leave or take,"

Ve en sevdiğim kısmı,

"What's mine is yours to make your own."

Günün birinde Harry için vücuduma onlarca dövme yaptıracağımı biliyordum, zaten dövmeyi oldum olası sevmiştim, ama şimdi yaptırmak için gerçek bir sebebim vardı.

Harry ile ilgili olan her şeyi vücuduma kazıtmak. Bir ömür boyu.

Bu cümle de yapacağım dövmelerden biri olacaktı, çünkü doğruydu, benim olan her şey onundu...

Düşüncelere dalmışken Harry elinde büyük bir sırt çantasıyla odaya girdi, derin bir nefes verip kendini koltuğa attı, "İşte hazırım."

Harry, ben, ve bizim birkaç arkadaşımız bu akşam kamp yapacaktık.

"Hadi çıkalım o zaman." anahtarımı yanıma aldım ve kalktım.

"Adidas hırkamı aldın değil mi Harry?" kapıdan çıkmadan önce duraksadım.

"Evet, merak etme." dedi ve siyah botlarını giymeye devam etti. Sırt çantasını sırtıma taktım ve aşağıya indik.

"Hava soğukmuş." dedi Harry ve ellerini birbirine sürttü, uzun süren ısrarlarım sonucu ona kalın bir kapüşonlu giydirmeyi başarmıştım, hava zaten yeterince soğuktu, eğer kalın giyinmezse kesin hasta olurdu.

"Kasım ayında kamp yapan tek salaklar biz olacağız." güldü ve motorun arkasına atladı, "Hiç şüphem yok."

Gideceğimiz yol çok uzundu, ilk önce işi aksatmamak için piknik yapmayı düşündük ama kısa bir süre için o kadar yol gitmenin bir manası olmayacaktı, bu yüzden Harry ve benim için bugüne izin aldım.

Yolun yarısına kadar gelmiştik ki, Harry'nin arkadan bağırışını duydum,

"Lou,"

"Efendim canım?"

"En yakın bir kafede kenara çekelim, ben üşüdüm."

Umarım haftasonundan sonra Harry'yi evine hasta olarak yollamazdım, ablası Gemma evdeydi ve bu benim için rezillik olurdu.

"Tamam, çok yakında bir tane biliyorum."

Yapacağım dövmeyi Harry'nin el yazısında istiyordum ama aynı zamanda bu dövme bir sürpriz olacağı için kafam karışıktı, olayı anlamadan istediğimi almalıydım.

Otoyolun kenarındaki 3 katlı büyük kafenin önünde durdum ve motoru kenara çektim, birlikte motordan indik, elini tuttum ve içeriye girdik.