Look After You

24 april

Boş zamanlarımda yapmayı çok sevdiğim tatlıların hepsini bugün sıkıntıdan pişirmiştim.

En sevdiğim hobilerimden biri olan yemek yapmak, kafamı dağıtmaya ihtiyaç duyduğum zamanlarda başvurduğum bir yöntemdi. Tüm haftasonumu evimde yalnız başıma geçirirken, sinirlerimi bozan düşüncelerim beni bir saniye rahat bırakmıyordu. Dışarı çıkacak enerjiyi kendimde bulamadığımdan dolayı tatlı yaparak kendimi oyalıyordum.

Geçen hafta bugün yaşanan, Louis ile aramızda geçen talihsiz olaydan beri aramıza girmesini hiç istemediğim bir mesafe girmişti.

Bu mesafenin sebebi, benim ona sinirli oluşum ya da kabul etmek istemesem bile hayal kırıklığına uğrayışım değildi ama görünüşe göre Louis üzerindeki suçluluk duygusunu atamamıştı. Çünkü ben ona defalarca yaklaşmaya çalışsam dahi, kendisini benden uzaklaştırdığını görebiliyordum.

Bu durumun nedeni ise yaptığından utanıyor olmasıydı, bana verdiği sözü tutamayışını kendi gözlerimle görmüştüm ve bunu kabullenemiyordu.

Normalde tüm vaktimizi birlikte geçirirken, şimdi okuldan sonra eve dağılıyor, işteyken ise barda sadece biz kalana kadar oturmuyorduk. Her zaman iş bittiğinde, gece yarısına kadar barda takılıp, uykumuz geldiğinde eve dönerdik.

Sabahları okula giderken onu neşelendirmeye çalışırken bile Louis'nin moralinin yüksek olmadığı fark edebiliyordum. Genelde o beni güldürmeye çalışan kişiydi ama şimdi rolleri değiştirmiştik.

Louis bu kadar üzgünken ben de mutlu olamazdım.

Elmalı turtamı fırına yollarken telefonu açıp mesaj var mı diye kontrol ettim. Halini hatırını sormak için Louis'ye yazmıştım.

L: "İyiyim, yemek yiyorum. Sen?"

diye cevaplamıştı mesajımı. Eldivenlerimi çıkarıp yazmaya başladım,

H: "Turta pişiriyorum, senin sevdiğinden."

Hazır olduktan sonra ona götürmek için yapıyordum zaten.

L: "Belki biraz bana da getirirsin. Ha?"

Ben ona sormadan onun beni çağırmasına sevinerek gülümsedim. Son bir haftadır ilk kez buluşacaktık.

H: "Tabii, piştiğinde geliyorum."

Telefonumu memnuniyetle cebime koyup dağıttığım mutfağı topladım.

İşlerimi bitirdikten sonra odama geçip Nike şortumu ve gri kapüşonlumu üstüme geçirip fırından çıkacak sesi beklemeye başladım.

Yatağıma uzanmış bir şekilde tavanı izlerken tek düşünebildiğim nasıl Louis'yi eskisine döndürebileceğimdi. Bağımlılıkla uğraşırken onun yanına olamadığım hissi içimi yiyip bitiriyordu. Son zamanlardaki durgunluğunun nedeninin önemli bir sebebinin de, bir haftadır uyuşturucu kullanmadan durmaya çalıştığı için zorlanıyor olması olduğunu biliyordum.

İlk başlarda, eğlencesine içtiğini sandığı uyuşturucunun nasıl sonuçlar doğurabileceğini farkına varmadığını ve işler zorlaştığında ne hale geldiğini anladığını düşünüyordum.

Zaten o gece omzumda ağlarken bundan ne kadar pişman olduğunu anlamaya başlamıştı. Hala o anki kadar üzgün olduğunu bilmek yüreğimi parçalıyordu.

Bugün yanına gittiğimde kesinlikle desteğimi ve sevgimi elimden geldiğince ona hissettirmeliydim.

Yatağımdan kalkıp yanımdaki komidinin üstündeki, Louis'nin hediyesi olan yüzüğü parmağıma geçirdim.