Look After You

16 november "same old mistakes"

Louis's Pov

Bazı insanları çok fazla tanımaya gerek yoktur.

Hatta bazılarını ne kadar tanırsan önemlerini o kadar kaybederler. Sandığın, belki de olmasını umduğun kişiyle alakaları olmadığını farkına vardığın ana; dünyanın en çirkin yüzleşmesi bile denilebilir.

Birine giderek yaklaşıp, huylarını ve hassas noktalarını öğrenecek kadar kaynaşınca onu avucunun içi gibi bildiğini düşünürsün. Bu kişiden zarar görmeyeceğini sanacak kadar iyimser yaklaşman çok doğaldır.

Aslında ona attığın her adımda, karşındakinin kafanda yarattığın mükemmel kişi olmadığını öğrenmeye yaklaştığından bihabersindir.

Grup arkadaşım Josh da bu insanlardan biriydi.

"Konseri iptal etmeliyim. Şimdi de benim canım çalışmak istemiyor, olamaz mı?"

Aslında bugün ki planımızda sadece barda takılıp yeni albümün kayıtlarını yapmak vardı. Fakat Ryan, dördümüz de aynı anda şehirde olduğumuzda mutlaka bunu değerlendirmenin bir yolunu buluyordu.

Zayn elindeki küllükle mutfaktan çıkarken sıkılmış gibi iç çekti, "Üçüncü kez söylüyorum Louis, bu fevri hareketlerin yüzünden başına iş açıyorsun hep."

"Pekala, akışına bırakıyorum." oturduğum yerde stresle salladığım bacaklarımı orta sehpaya uzatıp başka şeylere odaklanmaya çalıştım. "Gayet rahatım. Josh'ın aramasını bekleyeceğim sadece."

Canım sıkkınken farkında olmadan Zayn'in başının etini yediğim hep sonradan aklıma geliyordu.

"Teşekkür ederim." diyerek odadan çıktı. Yeni ev arkadaşı Bella'nın yatak odasının duvarını boyamaya yardım ederken bir yandan beni rahatlatmaya çalışıyordu.

Düşüncelerimle baş başa kaldığım sırada Zayn diğer odadan seslendi,

"İstersen Harry'yi çağır, kafan dağılır biraz."

Harry... Dün geceden sonra nasıl davranmam gerektiğini seçemiyordum. Oturup ne için moralinin bozuk olduğunu sormamam beni kötü bir erkek arkadaş yapar mıydı?

"Bugün biraz yalnız kalmak istedi." koltuktan kalkıp bira almak için mutfağa girdim.

"Peki." ses tonundan garipsediğini anlamak zor değildi. "Akşamki konsere geliyor ama, değil mi?"

"Evet, evet." boya kokusu çıksın diye evdeki camları açmaya başladım, "Tabii akşamki konser diye bir şey hala söz konusuysa."

"Tanrım, Louis." oflayarak elindeki fırçayla odadan çıktı, "Kuruntu yapıyorsun. Son zamanlarda provaları aksatıyor olabilir, ne yani?"

"Son zamanlarda mı?" gülerek sordum. "İki aydır toplasan yüzünü beş kez görmüşümdür. Şarkı bestelerine katkı sağlamamasından bahsetmiyorum bile."

Zayn elindeki fırçadan boya damladığını fark edince tekrar Bella'nın odasına girdi, "Derdi ney o zaman?"

Arkasından geldim,

"Ryan'ın bağımsız müzik şirketiyle çalışmaya başlamamızdan beri böyle. Şirketle çalışan bir grup olmak istemiyordu."

Eve girdiğimden beri dert yanmamın hoş olmadığını ben de biliyordum, ama kafam doluyken başka bir şey düşünmek neredeyse imkansızdı.

Josh iş arkadaşım olduğu kadar, aynı lisede okuduğum en yakın arkadaşlarımdan biriydi ayrıca. Sabahtan beri aramalarıma dönmeyen bir en yakın arkadaş...