𝘈𝘣𝘰𝘶𝘵 𝘛𝘩𝘦 𝘉𝘢𝘥 𝘉𝘰𝘺

×54×

Μετά από μέρες άκουσα επιτέλους την φωνή του. Την φωνή του ανθρώπου που με έκανε ευτυχισμένη αλλά ταυτόχρονα με πληγωσε. Του ανθρώπου που ήθελα δίπλα μου. Τα πάντα έγιναν τόσο γρήγορα που δεν άντεχα αλλο. Πρέπει να φύγω μακριά του. Θέλω να γυρίσω να τον δω για μια τελευταία φορά αλλά ο γαμημενος εγωισμός μου δεν μου το επιτρεπει. Πάγωσα στο άκουσμα του ονόματος μου. Δεν γύρισα. Δεν ήθελα να γυρίσω. Δεν ήθελα να τον δω. Να τον δω για τελευταία φορά. Με πονάει που θα φύγω. Με πονάει που τον μισώ άλλα με πονάει περισσότερο που τον αγαπώ. Πλησίαζε και το ενιωθα. Θέλω να τον παρακαλέσω να φύγει αλλά δεν έχω φωνη. Δεν μπορώ να το κάνω.

Ένιωσα ένα άγγιγμα στον ώμο μου. Δεν έκανα τον κόπο να φύγω γιατί έτσι και αλλιώς δεν είχα που να πάω. Άνετα θα μπορούσα να τον αποφύγω άλλα δεν το έκανα. Θα μπορούσα να γυρίσω και να του τα χωσω αλλα και πάλι δεν μπορώ. Κάτι με κρατάει πίσω. Και αυτό το κάτι είναι η καρδιά μου που έχει βαρύνει. Δεν μπορεί να είναι το ίδιο αγόρι με εκείνο τότε. Αυτός δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο σε καμία κοπέλα. Πως το έκανες αυτό διαολε και μας οδηγησες στην καταστροφή. Σε ήθελα δίπλα μου ενώ εσύ προσπάθησες να με διώξεις μακριά.

Έκανα να φύγω άλλα με άρπαξε από τον καρπό με αποτέλεσμα να γυρίσω και να δω αυτά τα μάτια. Αυτα τα πράσινα μάτια που με έκαναν να νιώσω πόνο. Αυτα τα μάτια με κατέστρεψαν διάολε. Αυτά τα μάτια που δεν με αφήνουν να αναπνέω γιατί πάντα με έπαιρναν και με πήγαιναν αλλού. Έχετε νιώσει ποτέ αυτή την θλίψη όταν κοιτάς τα μάτια καποιου, τους 2 αυτούς κόσμους που σε έκαναν να νιώθεις ξεχωριστή και απλά τώρα σε καταστρέφουν αργά και βασανιστικά? Αυτό ενιωθα εγώ τώρα. Ήθελα να τον φιλήσω αλλά δεν μπορώ γιατί σε μισώ για ότι έκανες και ήσουν το μεγαλύτερο λάθος που θα μπορούσα να είχα κάνει στην ζωή μου. Χαράμισα τον χρόνο μου για έναν βιαστή, για έναν ψεύτη, για ένα....
Δεν ξέρω πια τίποτα. Γαμωτο σταματά να με κοιτας

Γιατί τόσα ψέμματα?

Γιατί με πληγωσες?

Γιατί το συνεχίζεις?

Κάθεσαι και με κοιτάς και δεν λες τίποτα. Αυτό είναι που με σκοτώνει εμένα.

Δεν έβγαλε άχνα. Και εγώ συνέχισα να τον κοιτάω μες στα μάτια. Τότε πήρα όμως την πρωτοβουλία. Δεν γίνεται να κάτσουμε και όλη μέρα εδω, έτσι. Δεν θα αντεχα.

"Τι θες Αρη;" Είπα όσο πιο ψυχρά μπορούσα χωρίς καμία έκφραση στο πρόσωπο μου.

Άρης POV