Merman Lover-( Completed)

Part 2

Kinabukasan ay maagang nagising si Jessica.ng mapansing mag liliwanag na ay pumunta sya sa tagong large ng dagat.may kalayuan sa kanilang tahanan.

gusto kompermahin ang nakita nya kagabi sa tabing dagat.ngunit walang syang nakitang lamang dagat bukod sa malalaking bato.sa paliid nito.

alam nyang totoo ang nakita nya.nilibot nya ang paningin sa paligid.nagsitayuan ang mga balahibo nya sa lugar.lalo pa't sariwa pa sa kanyang isipan ang nakita.lalong lalo na ang nakakakilabot na anyo nito.

nang biglang makarinig sya ng malakas na lagaslas ng tubig.di kalayuan sa kanya.

napayuko sya ng may maliit na bagay na tumama sa paa nya.nakita nya ang isang pulseras na gawa sa gintong perlas.kumikinang ito at nakakamanghang tignan.

ngayon lamang sya nakakita ng ganoong kagandang perlas.naaakit sya sa ganda nito.Maya dahan dahan syang yumuko para kunin ito.

nang marinig nya ang pagtawag sa kanya ni mang kanor.kasamahan ng ama nya sa pangingisda.pinulot nya ito at sinilid sa bulsa.

" magandang umaga po mang kanor" bati nya dito ng makalapit ito sa kanya.

" magandang umaga din iha,anong ginagawa mo dito. maaga pa ah" tanong nito sa kanya.

" wala po mang kanor,nagpapahangin lang" nakangiting tugon nya.

" dapat ay hinde ka nagpupunta dito ng mag isa,delikado para sa yo.hinde ka ba natatakot"? pahayag nito.

" naniniwala po ba kayo na may serino sa lugar natin? tanong nya.

" oo naman,dito na ako pinanganak at lumaki.at nakita ko mismo kong paano pinatay ng mga nilalang na iyon ang magulang ko.

nakaramdam ako ng awa sa nangyarin sa pamilya ni mang kanor hinde madali ang panagdaanan nya.sabay pa kaming napalingon kay ate menda na humahangos habang tumatakbo.

" menda anong nangyari,bakit ka tumatakbo"? tanong ni mang kanor kaya nahinto ito sa pagtakbo.

" may nabektima na naman ang mga serino.may natagpuang Patay sa dulo ng dalimpasigan" nagulat ako sa naging pahayag ni ate menda.

" ano? gulat na tanong ni mang kanor.bumaling ang tingin sa akin ni mang kanor.

" jessica umuwi ka na,aalis muna ako" saad nito.

" sasama po ako sa inyo mang kanor' usal ko.

" hinde maaari jessica, delikado ito para sa iyo.umuwi kana at naka hinahanap kana sa inyo.sige na umuwi kana"

napabuntong hininga ako at marahang tumango.nang umalis si mang kanor at ate menda ay naglakad na din ako pauwi ng bahay.

ngunit lingid sa kaalaman ni jessica na may nagmamasid sa kanya na isang lamang dagat na nagtatago sa likod ng malalaking bato.nahuhumaling ito sa gandang taglay in jessica.pagdating ng takdang panahon at kukunin nya ito upang gawing reyna ng kanyang kaharian.

samantala nakaramdam sya kilabot dahilan para mapalingon sa gawing dagat.pakiramdam nya at may nakamasid sa kanya.
Maya binilisan nya ang paglalakad.

" jessica saan ka ba nagpunta?halika na rito at para makakain ka,mahuhuli kana sa klase" turan ng ina nya.

" opo ma,nasaan po so papa ma? tanong nya.

" ayon sinama sya ng kapit bahay nating si bado.may bago na namang namatay sa lugar natin.o sya kumain kana at ng makaligo kana ng makaalis na tayo"

" Opo"

nakasakay kami sa pangpasaherong bangka.nakamasid lamang ako sa paligid.

" jessica ayos ka lang anak?may dinardam ka ba? malumanay ng ina.

" wala po ma,ayos lang po ako" tugon ko

" ano bang iniisip mo anak?

" wala po,wag na po kayong mag alala" nakangiting saad nya.

nang dumaong ang bangka ay dimiritso na ako sa paaralan.ayaw ko pa sana dahil gusto kong tulungan na magdala ng mga gulay.pero tumanggi sya.

mabuti na lang at wala naming klase sa first class.kaya hinde ako nahuli.kakaupo nya lang ng kalabitin sya no Leon.nagulat pa sya ng makita ito dahil nasa sekandarya na ito.at hinde nya alam kong paano ito nakalusot guard ng skwelahan.maging ang mga kaklase ko ay nagtaka.

" anong ginagawa mo dito? nagtatakang tanong nya.

" para makita ka,gusto kitang makita bago pumasok"

" umalis ka na nga,hinde ka pwede dito,malapit ng mag umpisa ang next subject namin.alis umalis kana" pagtataboy nya dito.naiirita sya sa tuwing nakikita nya ang pagmumukha into.kahit pa wala naman itong ginagawa. naiinis lang talaga sya.

nakita nya sa gilid ng mata nya ang pagtayo nito.

" sige aalis na ako nakita na naman kita,sige ingat ka" hinde sya umimik sa sinabi nito hanggang sa makalabas na ito.maya maya pa dumating na ang guro sa susunod na subject.

" jessica nanliligaw ba sayo si leon"? saad ni alice isa sa mga kaklase ko.

" hinde,nangungulit lang yon" tugon nya.
" isa pa,masyado pa akong bata.wala pa isip ko ang mga ganyan" dugtong nya pa.

" sabagay tama ka,pero alam mo kanina pa sya naghihintay sa yo,nagulat nya ako ng makita  ko sya" saad nya pero hinde ako umimik.

maya maya pa ay nag umpisa ng mag salita ang guro.tahimik lamang sya ng nakikinig.imaging si alice ay ganon din.

naglalakad ako patungong canteen ng sabayan ako ni leon. nagulat pa ako ng makita ito.

" ikaw na naman, bakit nandito ka na naman.pwede ba tigilan mo na ako.bakit ba ayaw mo akong tigilan"

" hinde pa ba obvious,di mo pa ba nakikita ang ginagawa ko para sayo,jessica gusto kita,mahal kita kaya ko ginagawa ito"

" pwede ba leon tigilan mo na ang kabaliwang ito" sabi nya.

" bakit? dahil ayaw mo sa,hinde mo ako mahal katulad ng nararamdaman ko.ayos lang, kaya kong mag hintay kahit gaano pa katagal hanggang maging handa ka"

" pwede ba tigilan mo na ako leon,ayaw ko sayo kahit kailan hinde kita magugustuhan,kaya pwede ba!? kahit ikaw na lang ang matitirang lalaki sa mundong ito.hindeng kita
gugustihin at kahit kailan hinde kita pipiliin.alam mo ikaw simula ng makilala kita nagkanda litse-litse na ang buhay ko.kaya wag ka nang umasa pa dahil hinde mangyayari yon,naintindihan mo? kaya ngayon pa lang putulin mo na yang walang kabaliwan ko" sigaw ko na kinatigil nya.

" ang sakit mo namang magsalita,pero niintindihan ko kong bakit mo nasa-"

" hinde mo pa ba nakukuha,ang hina mo naman akala ko ba matalino ka? ayaw ko sayo,naiinis na ako sayo alam mo ba yon?hinde kita mahal kaya pwede ba umalis kana,tigilan mo na ako." dagdag ko ng putulin ko ang sasabihin nya.dahilan para matigilan sya at napalitan ng lungkot any kaninang masayang mukha.

" Ali's na" taboy nya kaya yumuko ito dahil sa sakit nararamdaman nya.

bigla syang natigilan at nakonsyensya sa mga nasabi nya rito.ng makitang umiiyak ito.

" pasensya na kong naging makulit.hinde ko naisip na naiinis kana sa akin.sorry talaga hinde ko sinasadya guluhin ang buhay mo.dahil sa kagustuhan kong makita ka sorry. mahal lang talaga kita.una pa lang kitang crush na kita hanggang sa lumalim ng lumalim ang narardaman ko para sayo. pangako simula sa araw nito hinde na kita guguluhin.I'm sorry.sorry talaga" umiiyak na sambit nya bago nag paalam na aalis kasama ng mga kaibigan nya.

nakatingin sya papalayong bulto nito.gusto nya itong sundan para mag sorry. pero hinde nya ginawa hanggang sa mawala ito sa paningin nya.napabuntong hininga sya.nawalan na tuloy sya ng ganang kumain.

" grabe naman,akala ko totoong mabait yon pala bait baitan lang.paano nya nasabi yon,kawawa naman si leon" bulong ng mga kaklase nyang nakatingin sa kanya. napatingin sya sa paligid mayga studyante pa lang nakatingin sa kanya.lalong lalo na ang mga kaklase nyang babae na inirapan lamang sya.

himinga ng malalim at bumalik ng classroom.nawalan na syang ganang kumain.