Merman Lover-( Completed)

Part 17

pinagtitinginan na sila ng mga tao ngunit wala sya pakialam.patuloy lamang sya sa pag iyak hanggang sa makauwi sila.kunot noo namang sila ng sinalubong ng ama.

" anong nangyayari?' nagtatakang tanong ng ama.

" pumunta kami ng hospital,Patay na si leon nabangga ang sinasakyan nya kagabi"

" ano? hinde makapaniwalang sambit nito.

" pero si jessica ang sinisisi ng mga magulang ni leon" matagal bago sya naka imik naawa sya sa pinagdadaanan ngayon ng anak.

" pumasok na muna tayo sa loob,mahamog dito sa labas" ang sabi nya at inalalayan ang asawa at anak saan pagpasok.

katahimikan ang bumalot sa buong kabahayan walang nagtangkang magalita isa man sa kanila.

" patawarin mo kami anak,kong pinagbigyan namin si leon na makita ka hinde sana nangyayari ito" saad ng ama.

" wala po kayong kasalanan pa,wala naman po kayong kasalanan, siguro nga ay totoo ang binibintang ng mommy ni leon,kasalanan ko kong bakit sya nawala,naging mahina ako iniwan ko sya at hinde man lang oipinaglaban"

" anak wag mong sabihin iyan,wag mong sisihin ang sarili mo dahil sa nangyari wala kang kasalanan siguro ay may dahilan ang panginoon kong bakit nya kinuha si leon" pag aalo ng mama nya sa kanya.

nag-ayos ng sarili si jessica para pumasok ng trabaho,kanina pa kasi nag tetext si macky na darating ngayon ang CEO ng kompanya kaya hinde pwedeng umabsent,dahil kakailanganin sya doon.ayaw man ng mga magulang nya ngunit kailangan nyang pumasok. sa kanila ng bigat ng loob nya dahil sa mga nangyari ay pilit nyang pinapatatag ang sarili at tinatango ang sakit na nararamdaman nya.
pagkatapos nyang mag ayos at maglagay ng kaunting makeup ay umalis din sya kaagad.

hanggang sa makarating sya sa kompanyang pinagtatrabahuan nya.
rinig nya ang usap usapan at bulong bulongan ngga katrabaho tungkol sa CEO.excited na sila ng makita ito masilayan ang mukha nito.walang imik na napapailing na lamang sya habang inaayos ang mga papers sa desk nya.

" jessica ayos ka lang ba,nabalitaan ko ang nangyari kay leon" ang sabi ni macky sa tabi nya.tumango sya habang hinde ito tinitignan. hannga't maari ay ayaw nyang pag usapan ang tungkol kay leon.sariwa pa ang sakit na nararamdaman nya kaya baka umiyak lang sya.gusto na lamang nya isubsub ang sarili sa trabaho.
umalis din naman ang kaibigan ng makuha ang nais ipahayag nya.

kasalukuyang baka hilera ang lahat ng empleyado mula sa hanggang sa loob upang nation ang may ari ng kompanya.tulala sya habang nakayuko at nakatayo katabi si macky.rinig nya ang tili ng mga katrabahong babae at Sabay Sabah nilang pagbati.ngunit nanitili lamang syang nakayuko.

nakita nya ang itim na pares ng sapatos na tumigil sa harap nya.ngunit hinde nya ito pinansin patuloy lamang sa pag yuko.
napasinghap ang lahat ng hawakan nito ang baba nya upang itaas at iharap dito.gwapo ito at maganda ang tindig ngunit hinde sya sa humanga o naakit sa angking alindog ng kaharap.sakop ng dating nobyo ang puso't isip nya.malamig ang ekspresyon ng mukha nito lalong lalo ng mga mata nito.manginginig kapag sinalubong mo ang paningin nito.

" kalimutan mo na sya,hinde sya nararapat sayo" malamig na sambit nito na kinakunot ng noo nya.binitawan nito ang baba nya at nagpatuloy sa paglalakad hanggang sa makapasok sa opesina nya.nagtitilian naman ang mga babaeng empleyado ng tuluyan na itong nakapasok.

tinatanong sya ng mga katrabahong babae kong anong sinabi ng boss nila.
mabilis na samapit ang hapon at isa isa ng nag uuwian ang mga kasamahan nya.sumabay sya sa kaibigan.total ay madadaanan lang ang apartment na inuupuhan nya sa kanilang bahay.

nang makauwi sya ay agad syang nagbihis upang pumunta sa kamay ng dating nobyo.kasabay nyang pumunta ang mama at papa nya.

" anak sigurado ka ba dito? alam mo naman na galit and mga magulang ni leon sa iyo" saad ng ina nya.

" opo ma sigurado po ako at wala akong pakialam kong galit sila sa akin.gusto kong masilayan si leon sa huling pagkakataon.

pumasok sila sa funeral ni leon.napaiyak sya ng masilayan ang puting kabaong sa loob.may ilang tao na nakaupo sa loob.ang iba pamilyar sa kanya mga kaibigan ni leon.

napatakip sya ng bigbig habang palapit sa kabaong at harap non ay ang malaking larawan ni leon na luha noong anniversary ng kanilang kompanya.napahagulhol sya ng iyak ng makita si leon na nakahiga sa kabaong.niyakap nya ito habang umiiyak.

" leon I'm sorry,naging mahina ako sorry mahal na mahal kita, leon sorry, sorry" paulit ulit na sambit nya habang yakap ang kabaong nito.

nakita sila ng mga magulang ni leon.kaya lumapit ito sa kanila.
sinubukang pigilan ng dad ni leon ang asawa nito.

" it's okay hihingi lamang ako ng paumanhin sa ginawa ko" ang sabi ng asawa nya kaya hinayaan nya itong makalapit kay jessica.

" kahit sa huling hininga nya ay ikaw pa rin ang nasa isip nya* sad nito kaya napaharap sa kanya ang dalagang tigmak ng luhat ang buong mukha.

" tita ' sambit nito.

" I'm sorry sa ginawa ko kanina,hinde ko sinasadya" hinging paumanhin nito.

" ayos lang po iyon tita,naiintindihan ko po kayo "

" salamat ina,napakaunawain mo mong bata,kaya hinde nakapagtatakang magustuhan ka ng anak ko.kong sana ay hinayaan lamang namin kayo wala sana dyan ngayon" naluluhang sambit nito.

" kasalanan ko nasilaw ako sa pera,naging gahaman kaya pinilit ko kayong paghiwalayin.at dahil doon ay sumama ang loob ni leon sa akin dahil pilot ko kayong pinaghiwalay.akala ko kasi kapag may pera ka kaya nitong sulusyonan and lahat ng problems,pero nagkamali ako.sinira nito ang pamilya ko.nagkagalit kami ng anak ko dahil sa pera.patawarin mo sana ako jessica. sana kong nasaan man ngayon anak ko mapatawad nya sana ako"

' huwag po kayong mag alala sigurado akong napatawad na kayo ni leon,dahil walang anak ang magtatanim ng galit sa mga magulang nya"

" salamat " ngumiti sya habang pinapahiran any luha nya.

" alam mo bang mahal na mahal ka ng anak ko,simula noong mga panahong bata pa sya palagi nyang bukbibig ang pangalan mo" nakakatuwa nga at nagkatuyan kayo pero hinde nga nagtagal dahil wala na sya" masayang sambit ng ina nya ngunit napalitan din ito ng lungkot ng bumaling sa anak nyang walang buhay.