Merman Lover-( Completed)

Part 4

Kanina pa ako paikot-ikot sa lugar na ito.naghahanap ako ng maaaring labasan paalis dito.kinikilabutan sya ganda ng lugar nakakaramdam sya ng kaba sa lugar. dahil sa likod ng magandang lugar ay nakatago ang panganib.

iginala nya ang paningin sa buong paligid at sandaling umupo sa nakausling bato.ng makaramdam.ng matinding pagod.kanina pa sya naglalakad pero pabalik balik lang sya ng nilalakaran.

" ano ba talagang nangyayari? tanong nya sa sarili.dahil hinde naman sya nakakaalis sa lugar na ito.kanina lang ay nasa bahay lang sya at natutulog.pero nandito na sya ng magising.hinde ko maintindihan kong anong nangyayari.nalilito na sya para syang nakakulong sa kabilang mundo
at walang ibang makikita kundi malawak na karagatan.

ngunit lingid sa kanyang kaalaman ay may nilalang na kanina pang nagmamasid sa kanya.nagtatago ito sa isang malaking bato.nakangisi itong habang nakatitig sa kanya.
" babalikan kita mahal ko,pagdating ng tamang panahon,gagawin kitang reyna sa kaharian ko at walang makakapigil sa akin,kahit ikaw pa. nakangising sambit nya sa sarili.

samantala nakaramdam ng matinding takot si jessica nang biglang narinig nya ang bose's ng ina.

naalimpungatan sya at nagkusot ng mata ng magising.

" jessica anak bumangon ka na jan at may pasok ka pa" nangingiting ani ng ina nya.ngunit nagbago ang ekspresyon ng mukha nito ng mapatingin ito sa kaliwang kamay nya.

" a-ang akala ko'y naitapon mo na iyan,bakit suot mo pa rin iyan? saad ng kanyang ina na ikinakunot noo nya at tinignan ang kanyang kamay.nagulat syang suot nya ang polseras.

" itinapon ko na to ahh, bulong nya sa sarili at tumingin sa ina nyang kabado.

" ma,ayos ka lang? " tanong nya dito.

tumingin sya sa akin at ngumiti. " maayos lang ako anak,sige na mag ayos ka na at kakain na tayo,hubarin mo na yan at baka makita pa yan ng papa mo" tumango naman sya dito bilang tugon at nag ayos na ng sarili.

" magandang umaga po ma,pa" bati nya sa mga ito ng maabutan nya itong sa hapag at hinihintay sya.

" magandang umaga run anak,halika umupo kana at ng makakain ka" turan ng ina.ngumiti naman ang kanyang ama.

naglalakad sya sa papasok sa silid aralan ng makita nya kaklse nya at kaibigan nyang si celia.

" jessica hay mabuti naman nandito kana,kanina pa kita hinihintay" hingal na sambit nito.

" ano ba yon at hingal na hingal ka"

" nabalitaan mo na ba? lumipat na si leon sa manila,doon na sya mag-aaral" usal nito na kinabigla nya.bigla ay natameme sya sa binalita nito sa kanya.nakonsensya sya dahil alam nyang sya ang dahilan ng pag alis nito.

" aah" tanging tugon ko.nang makapasok sila sa silid aralan ay napansin nya ang masamang tingin ng mga kaklase sa kanya.

' akala mo sinong mabait masama pala ang ugali,bakit sya pa ang nagustuhan ni leon,kong sana ako.na lang hindeng hinde ko gagawin sa kanya iyon" bulong ng isa sa mga kaklase nya.pero umabot naman sa pandinig nya.ngunit hinde na lamang ito pinansin sa pagkat alam sya ang dahilan ng pag-alis nito.

" oo nga e,sayang crush ko pa naman sya,hay nakakapang-hinayang" saad nang isa nyang kaklase nilingon sya nito at inirapan.napabuntong hininga na lamang sya at lumingon sa kaibigan.

nang matapos ang klase sa umaga ay mag isa syang naghahapunan sa canteen.umuwi ang kaibigan nya dahil sa pagkaka hospital ng ina nito.kaya ngayon ay mag isa syang kamakain.naninibago sya dahil walang leon na nangungulit sa kanya. dati rati ay walang araw na hinde sya nito kinukulit.pero ngayon ay wala na kaya naninibago sya.

hanggang sa lumipas ang bulong araw at oras na ng uwian.nakita nya ang ina sa harap ng gate ng skwelahan nila.nakita nya itong lumilingon lingon sa mga studyanteng lumalabas.ngumiti ito kumaway ng makita sya.pansin nyang wala na itong dalang gulay at ranging basket na lang ang bitbit nito.lumapit sya dito at hinalikan sa pisngi.

" kanina pa po ba kayo rito ma?

" Oo anak kaninang tanghali pa ako natapos sa pagtitinda,maaga kasing naubos ang mga gulay ko"

" ganon po ba,sana nauna na kayong umuwi para makapagpahinga kayo.kaya ko naman pong umuwi napagod tuloy kayo kakahintay"

" ayos lang ako anak wag ka nang mag-alala,at isa pa ay gusto kitang sunduin para sabay na tayong umuwi" nakanangiting usal ng ina.

" mama talaga' saad at bumuntong hininga na kinangiti ng ina nya.

mabilis na lumipas ang mga taon at magtatapos na sya sa sekondarya.natigil na din kanyang masamang panaginip.Simula ng araw na itapon nya any polseras sa dagat at namamatay na kababaihan sa kanilang isla.naging tahimik ang pamumuhay ng mga mamayan.ngunit hinde pa rin nawawaglit sa kanilang isipan ang takot at pangamba sa nakalipas na mga taon.

" anak jessica anong ginagawa mo riyan sa dalampasigan,halika na at magagabi na" sigaw ng ama nya.

" opo pa,nariyan na po" tugon nya.

" ano bang ginagawa mo soon anak?" tanong ng ama nya.

" wala po papa,nagpapahangin lang,gusto ko lang pong lubusin ang mga araw bago ako lumuwas ng maynila.

" ganon ba,di bale anak kapag may pagkakataon ay bibisitahin ka namin ng mama doon,para hinde ka masyadong malungkot doon, basta kapag nasa maynila kana palagi mong iingatan ang sarili mo,wag magbabarkada at palagi kang makikinig sa ante lucia mo"

" opo pa,tatandaan ko po iyan" tugon nya habang nakangiting nakatingin sa ama.nilapitan sya nito at marahang hinalikan sa noo.

" palagi mong tatandaan mahal na mahal ka namin ng mama mo" usal nito sa kanya.

" mahal na mahal ko din po kayo ni mama pa,kapag wala na po ako dito wag nyong pababayaan any sarili nyo" ramdam nya ang paghinga nito ng malalim.

" kong kami lang hinde ka namin hahayaang umalis gusto ko at sama sama pa rin tayo ng mama mo,pero wala kaming magagawa,ayaw naming matulad ka amin ng mama mo na walang naabot,gusto ko bago pa man kami mawala ay maganda ang buhay mo,kaya gagawin namin ang lahat gaano pa man ito kahirap,mabigyan ka lang ng magandang kinabukasan,ganon ka namin kamahal anak,lahat gagawin namin para sayo"

" salamat po pa,pangako pagbubutihan ko ang pag-aaral ko,pangarap kong maiahon sa kahirapan ang pamilya nation,pangako po"