Merman Lover-( Completed)

Part 11

   nagulat si jessica ng makita si  leon pagbukas nya ng pinto ang alala nya ay umalis na ito.pinamulahan sya ng mukha ng titigan sya nito mula ulo hanggang paa at ngumiti.

" sabi ko na nga ba bagay sayo ang bibili kong damit"

* s-salamat" k

" wala iyon,halika kana at lalamig na ang pagkain mo.pinagluto ka ni manang ng sinabawang bangos sinabi ko kasi na paborito mo yon" sabi nito habang hawak sya sa kama at naglakad patungo sa kusena.

naamoy ang ulam kaya lalo syang nagutom.

" si manang ba nag handa nito,pakisabi salamat"

" makakarating,sige na kumain kana" saad nito at pinaghila sya ng upuan at nilantakan ang pagkain nakahain sa harap nya.samantalang si leon ay umiinom ng kape habang pinagmamasdan syang kumain.

" sya nga pala pagkatapos mong kumain may pupuntahan tayo"

" saan naman tayo pupunta pagod ako gusto kong magpahinga,bukas na lang" rinig nya ang pagbuntong hininga nito.tumango iton sa kanya bilang pagsang-ayos sa gusto nya.

" sige kong iyan ang gusto mo hinde kita pipilitin,magpahinga ka na lang muna at bukas na lang tayo aalis' saad nito.tinanguan nya naman ito bilang tugon.
" pupunta ako ng bayan mamaya ibibili kita ng gamot" pahabol nito ngunit hinde nya na ito sinagot.

matapos nyang kumain ay pumasok muna sya ng banyo ng maramdaman ang tawag ng kalikasan.pabalik balik sya ng lakad sa loob ng kanyang silid dahil hinde sya mapakali.lahat ng bagay na nakikita nya ay kinaiinisan nya.kinagat nya ang kanyang hintuturo upang pakalmahin ang sarili.ganito ang ginagawa nya kapag aborido sya.lumabas sya ng silid upang hanapin si leon pero mga kasambahay lamang ang naroon.

" makita nyo po ba si leon? tanong nya sa isa mga ito.

" opo maam ,umalis po si sir kani kanina lang pupunta daw po sya ng bayan" ani nito.bigla ay naalala nyang nagpaalam pala ito sa kanya na pupunta ito ng bayan upang ibili sya ng gamot.bakit nakalimutan ko bulong nya sa sarili.

" ah ganon ba,sige salamat ha"

" wala pong ano man po*

lumakad sya pabalik sa kanyang silid matapos nyang makapagpaalam sa mga ito.tumayo sya sa harap ng bintana at pinagmamasdan ang handa ng tanawin.sayang gustong gusto sana nyang mamasyal kaso ayaw talaga makisama ng katawan nya.kong bakit kasi sumabay pa itong buwanang dalaw nya.bumuntong hininga sya at biglang napasigaw ng biglang yumakap sa kanya mula sa likuran.nilingon nya ito ang nakangising mukha ng nobyo ang nakita.

" ang nerbyosa mo naman,hinde kana man umiinon ng kape bakit nagiging matatakutin ka"? bulong nito habang yakap sya.

" bakit porket ba hinde ako nag kakape wala na akong karapatang magulat" sambit nya at inirapan ito.

" hinde naman sa ganon babe,ang lalim kasi ng iniisip mo,kanina pa kita kinakausap pero di manang ako pinapansin,kaya niyakap na lang kita,sorry kong nagulat kita" saad nito sa kanya.

" kanina kapa dito?

"Oo nakakatampo ka nga e,baka ibang lalaki ang iniisip mo kaya di mo ako pinapansin" batid sa bose's nito ang pagtatampo.

" porket hinde lang kita pinansin may iniisip na kaagad akong ibang lalaki,ganon ba tingin mo sa akin?

" sorry na babe,wag ka lang magalit,please"

' tigilan mo nga ako at wag mo akong kakausapin naiirita ako sayo"

" babe sorry na,promise hinde na mauulit" ang sabi nito ng umupo sya sa kama at tinabihan ito.

" nakakainis ka kasi e"

" I'm sorry okay,hinde na mauulit,inumin muna ang itong gamot mo ng humupa ang sakit ng puson mo at makapagpahinga ka" paglalambing nito sa kanya.kinuha nya ang gamot na inabot nito kasabay ng tubig at ininom.

" salamat " sambit nya matapos nyang makainom.

" walang ano man,sige na magpahinga kana" saad nito at inalalayan sya himiga sa malaking naman at kinumutan.hinalikan sya nito sa noo bago lumabas ng silid.

makalipas ang ilang oras na pagtulig nya ay gumada ang.kanyang pakiramdam.wala na mabigat na katawan na iniinda nya.bumangon sya at kinalikot ang cellphone.tinignan nya kong ilang oras syang nakatulog at kong anong oras na.mag-aalas kwatro na pala ilang din pala syang nakatulog sa isip isip nya.lumabas sya ng kanyang silid at tanging mga kasambahay lamang ang nakikita nya sa loob ng masyon.naglakad lakad hanggang sa makarating sya sa pintuan palabas ng mansyon.maglalakad na sana sya palabas ng pigilan sya ng isa saga kasambahay.

" ma'am pasensya na po,pero bilin po ni sir na wag kayong palabasin"

" bakit naman,maglalakad lang naman ako sa lavas,wala nang mangyayari sa akin "

" pero ma'am iyon po kasi ang bilin ni sir,baka pagalitan nya kami pagnalaman nyang hinayaan ka naming lumabas,pakiusap po ma'am wag na po kayong lumabas pagagalitan po kami ni sir" pagsusumamo nito sakya kaya napabuntong hininga sya.

" sige hinde na ako lalabas" sabi nya kaya ngumiti ito at nagpasalamat sa kanya.kong hinde lamang sya naaawa sa mga ito ay hinde nya ito susundin.pero nanginginig ito at pinagpapawisan kaya naawa sya dito.

nagdadabog syang pumasok ng silid na iinis sya nobyo dahil basta na lamang syang iniwan.hinde man lang sya hinintay nitong magising o di kaya ay gisingin ako.

lumapit sya sa bintana ng kanyang silid at muling punagmasdan ang buong paligid.hanggang sa dumako ang tingin nya sa mga batang masayang naglalaro kasama si leon na na nakikipag harutan sa mga ito. ngumiti sya sa kanyang nakikita pinagmamasdan nya ang masayang mukha ni leon.kaya napangiti sya sa nakikitang kasiyahan nito.

lumingon ang nobyo sa gawi nya ng ituro sya ng isa sa mga batang naglalaro.kumaway ito sa kanya at ganon din ang ginawa nya.

nakita nyang may inabot itong tatlong bulaklak at binigay sa batang lalaki.tumakbo ito ng mabilis hanggang sa hinde na nga ito makita.tumakbo ito palapit sa mansyon.

napalingon sya sa gawi ng likod nya na may kumatok sa pinto.binuksan nya ito at nakita nya ang batang lalaki na may bitbit na tatlong pirasong bulaklak.inabot nya ito at nagpasalamat. I love you daw po ang ibig sabihin nyan sabi ni kuya leon.dagdag pa nito bago muling tumakbo palabas ng mansyon.

bumalik sya sa harap ng bintana habang inaamoy amoy ang mabangong bulaklak.at muling tumingin kay leon nakatingiti itong nakatingin sa kanya.