Merman Lover-( Completed)

Book II-part 35

  Lumipas ang ilang buwan ng pagtatrabaho ni Maya sa mansyon.nakakapagpadala na rin sya ng pera sa polo at lola.masaya sya dahil sa magandang balita na pinarating ng lolo nya.na maaaring muling makakita ang lola nya.nakakausap nya ang mga ito tuwing katapusan ng buwan dahil hinde sya pinayagan ni manang carlota na bumisita sa kanila.naging kuntento na lamang sya nang nakausap nya ang mga ito sa telepono. nasanay na sya palaging pagdala ng iba't ibang babae ng senyorito sa mansyon at ingay sa silid nito.halos araw araw ba naman itong magdala ay hinde ka pa ba masasanay.pinagsisilbihan namin ang mga babaeng dinadala gaya ng kanyang utos.

ngunit paminsan minsan ay hinde nya maiwasang mangamba sa tuwing pinapatawag sya ng senyorito sa silid nito.ayaw man nyang pumasok ng silid nito dahil sa tuwing naroon ay kinakabahan sya at nakakaramdam ng takot.kahit wala naman itong ginagawang masama.

" maya" tawag sa kanya ni manang carlota.

" bakit po may ipag-uutos po ba kayo"? tanong nya.

* lumapit ka rito" sabi nito.agad din naman syang lumapit dito.

" bakit ho manang"?

pagkalapit ko ay kinuha nito ang kanang kamay ko at binuka ang aking palad.

" kunin mo ito,wag mo itong ihihiwalay sayo.palagi mo itong dalhin saan ka man magpunta.wag mo iyang iwawala maya.proteksyon mo iyan laban sa mga nilalang na masamang hangarin sayo* ani nito na kinakunot noo nya.

" hinde ko po kayo maintindiha, ano po bang ibig nyong sabihin, anong proteksyon?" naguguluhang tanong nya.

" wag nang maraming tanong basta't sundin mo na lang ako.wag mo itong ihihiwalay sa iyo.naiintidihan mo ba ako"

" oho hinde ko po ito ihihiwalay sa akin" nakangiting sabi nya.

"mabuti sige na,magtrabaho kana" ang sabi nito.

kinagabihan pagkatapos ng trabaho ay pumasok na sya ng kanyang silid upang magpahinga.maalinsangan ang gabing iyon.hinde nya maintindihan kong bakit mainit ang pakiramdam nya.kaya nag babad sya sa tubig ng isang oras.mabuti na lamang at may sariling banyo ang silid nya nakakaligo sya ano mang oras.pagkatapos nyang maligo ay nagbihis na sya at nag suklay ng buhok.suot nya ang dress na binili sa kanya ni manang carlota na hanggang tuhod ang haba.bagay na bagay sa kanya ang damit na suot nya. hapit na hapit nito ang balingkinitang katawan nya.lalo na ang kanyang maliit na bewang.

nang makaramdam sya ng uhaw ay lumabas sya at tumungo sa kusena upang kumuha ng tubig.ng biglang makita nya ang binata na umiinom ng alak mag isa sa malaking sala.binati nya ito at kumuha ng baso para lagyan ng tubig.aalis na sana sya ng magsalita ito.

" hinde ka rin ba nakatulog"? tanong nito sa kanya.

" ah,hinde naman po naligo po kasi ako at nagpapatuyo lang po ako ng buhok.pero matutulog na rin po ako.sige ho senyorito magpapahinga na po ako*

" bakit ba palagi ka na lang nagmamadaling umalis kapag nasa malapit ako"?

" naku hinde po sa ganon senyorito. pagod lang po kasi ako sa buong araw na pagtatrabaho"

" I see,dito ka na lang muna habang nagpapatuyo ka ng buhok mo.umiinom ka ba"?

" wag na po senyorito sa susunod lamang po,hinde din po kasi ako umiinom. sige po aalis na ako" saad nya at dali daling naglakad palayo dito.ngunit ng akmang isasara nya na ang pinto ay nagulat sya ng makita ang binata. iniharang nito ang sarili para hinde nya maisara ang pinto.at may nakakalokong ngisi sa labi na labis nyang ikinakaba.

" s-senyorito ano pong ginagawa nyo rito"?

" nais kitang makasama buong gabi" tugon nito.

" magpapahinga na po ako senyorito. pakiusap magpahinga na rin po kayo" ngunit nainis lamang sya ng tinawanan sya nito.

" kapag hinde pa kayo umalis ay mapipilitan akong isara ang pinto at wala akong pakialam kong masaktan man kayo" ngunit lalo lamang syang nagalit sa sinagot nito sa kanya.

" e di gawin mo" natatawang sambit nito.kaya buong pwersa nya ng sinara ang pinto.ngunit malakas ang binata at maagad nitong iniharang ang kamay.wala syang laban dito kahit ibigay nya pa ang buong lakas nya.

napaatras sya ng tuluyan itong makapasok at nilock ang pinto.halos lumabas na ang kanyang puso sa sobrang takot nya sa binata.

" pakiusap senyorito umalis na po kayo" pakiusap nya dito.

" lalabas naman talaga ako,mamaya" ngumisi ito sa kanya kaya lalo syang natakot sa maari nitong gawin sa kanya.

nang akmang sisigaw sya maagap nitong tinakpan ang bibig nya.nagpumiglas sya sa pagkakawak nito sa kanya ngunit masyado itong malakas kumpara sa kanya.nagulat na lamang sya ng pwersahan nitong sinira ang damit nya napaiyak sa sobrang takot sa binata.tinali nito ang maliit na tela na galing sa damit nyang napunit.inihiga sya nito sa kama at tinali ang kanyang dalawang kamay.gusto nyang sumigaw at humingi ng tulong ngunit walang lumalabas na bose's sa kanyang bibig.

sinira nya at pinunit ang damit ko hanggang sa lumantad sa harap nya ang katawan ko na natatakpan na lamang ng dalawang malilit na tela.lalo syang napaiyak ng umpisahan nitong paghahalikan ang leeg nya.napapaliyad sya ng marahan nitong paghagaplusin ang bewang nya.nagmamakaawa sya dito gamit ang tingin sa tuwing nagtatagpo ang aming paningin.

" napakaganda mo,nakakabighani" mahinang bulong nito at hinaplos ang kanyang mukha.hanggang sa bigla na lamang syang mawalan ng ulirat.at hinde alam ang sumunod pang nangyari.nagising na lamang sya ng narinig ang bose's ni manang carlota. bumangon sya ng maalala ang nangyari.tinignan nya ang katawan na natatakpan ng kumot.walang nagbago sa suot nya maliban sa sira sirang damit nya.wala syang naramdamang masakit sa katawan nya.maliban sa dalawang kamay nya.

" maliligo lang po ako saglit manang,lalabas po kaagad ako pagkatapos" ani nya.

" bilisan mo lang, pababa na senyorito" sabi nito.

nanginig ang katawan nya ng narinig ang sinabi ni manang.hanggang ngayon ay natatakot pa rin sya dito at hinde nya alam kong makakaya nya itong harapin na parang walang nangyari.

naabutan nya si lena at solidad na ngumiti ng makita sya at ganon din ang ibang kasamahan nya.binati nya ang mga ito at ganon ang mga ito sa kanya.

" halina kayo pababa na raw ang senyorito " ang sabi ng isa sa mga kasamahan nya. at katulad ng araw-araw na ng nangyayari ay nakahelira na ulit sila at hinihintay ang pagbaba ng senyorito. napahawak sya sa kanyang dibdib ng bawat segundong lumilipas ay palakas ng malakas ang tibok nito at parang hinde nya sya makahinga.hinde man lang nya namalayan ang pag angat ng binata sa baba nya ngunit ibinaling nya sa ibang deriksyon ang pananginin at hinde ito tinignan.umupo ito at nagsalita.

" maya umupo kana,carlota umalis na kayo"

" masusunod po" sagot ni carlota.nang akmang aalis na ito ay maagap nyang hinawakan ang braso para pigilan ito sa pag alis.nagtataka itong nakatingin sa kanya.dumako ang tingin nito sa kamay nyang nakahawak dito.at napakunot noo ito ng makita ang pasa sa dalawang kamay nya.

" carlota " sambit ng binata.

nginitian nya ang kaawa awang dalagang nasa harap nya.

" sige na maya maupo kana* ang sabi nya at umalis. hanggang silang dalawa na lamang ang naiwan.

" hinde ko pinagsisihan ang ginawa ko kaya hinde ako hihingi ng tawad.tandaan mong hawak ko ang buhay ng mga mahal mo sa buhay.may mga bantay akong inutusan para bantayan ang lolo't lola mo.kapag umalis ka hinde mo na maaabutang buhay any lola at lolo mo naintindihan mo?kaya sumunod ka sa lahat ng sasabihin ko sayo kong ayaw mo silang mamatay" marahan syang tumango at nagpahid ng luha.

" Good "