Merman Lover-( Completed)

Book II: Part 37

  Kakatapos lang magdilig ng halaman ang dalaga natutuwa syang habang pinagmamasdan ang mga bulaklak na ngayon ay namumukadkad na.napakagaan sa pakiramdam and halimuyak na bango nito na sumasabay sa hangin.dito palaging tumutungo sa tuwing tapos na ang trabaho nya o di naman kaya ay oras ng pahinga.kasalukuyan syang nakaupo sa upuang gawa sa kahoy habang ninanamnam ang sariwang hangin na tinatangay ang kanyang tuwid at itim na buhok.nilibot nya ang tingin sa buong paligid wala ka ng ibang makikita kundi puro puno hinde nya maunawaan kong bakit dito napili ng kanilang amo naagtayo ng bahay samantalang napakalayo nito sa kabihasnan aabutin ng ilang oras byahe bago makarating sa syudad.

napalingon sya sa kanyang likuran ng marinig ang bose's ni solidad lumapit ito sa kanya at nakisuyo na ako ang magdala ng pananghalian ang senyorito dahil sa silid nya lang raw ito kakain.nakaramdam sya ng kaba sa sinabi ng kaibigan ngunit kailangan nya itong tulungan dahil may mga gagawin pa ito.ilang bese's syang huminga ng malalim bago tumango at ngumiti sa kaibigan.ngumiti ito sa kanya saka sya niyakap ng mahigpit.

" salamat Maya,pasensya kana ha.di bale makakabawi rin ako sayo pangako yan"

" ano ka ba wala iyon,wala naman akong ginagawa" ani nya.

" ammh nasa kusena na ang pagkain ng senyorito,sige maya may gagawin.salamat ulit* usal nito na kinangiti nya. bumuntong hininga sya bago naglakad papasok ng mansyon tinungo nya ang kusena at inihanda ang pagkain ng senyorito. nanginginig ang dalawang kamay nya habang paakyat ng hagdan hinde na sya mabilang kong makailang bese's na syang nagpakawala ng malalim na hininga.ng nasa tapat na sya ng pinto ay huminga at lumanghap sya ng hangin at ibinuga bago sya kumatok sa pinto ng binata.

rinig nya ang isang baritong bose's mula rito dahan dahan nyang binuksan ang pinto umiwas sya ng tingin ng makita ito  printing nakaupo. " heto na po ang pananghalian nyo senyorito"mahinang saad nya. " sige po"nang akmang bubuksan nya ang pinto ng makarinig sya ng dating at ungol ng isang babae napalingon sya sa binata ngunit nakangisi lamang ito sa kanya.pinihit nya ang seradura ngunit hinde nya na mabuksan ang pinto.ilang bese's nya ng sinubukan ngunit ayaw nitong bumukas.nag-init ang ulo nya ng makarinig ng mahinang hagikhik mula sa likod pakiramdam nya tumayo ang lahat balahibo nya sa batok dahil sa galit.pinagtatawanan ba sya ng ungas na ito sabi nya sa kanyang isipan.

muli nya itong binalingan ng tingin. " senyorito lalabas na po ako" iritang sambit nya nagkibit balikat ito. " okay,go ahead" ang sabi nito.huminga sya ng malalim bago nagsalita.
" hinde ko po mabuksan ang pinto" wika nya.

" so? nakapasok ka nga rito tapos ngayon ay sasabihin mong hinde mo na mabuksan ang pinto. O baka naman nais mo lang akong makasama" hinde na sya muli pang nagsalita dahil maiirita lamang sya sa kayabangan ng ungas na ito.mahina nyang nahampas ang pinto ng hinde nya talaga iyon mabuksan.nanigas sya ng maramdaman ang dalawang kamay na nakahawak sa kanyang bewang.napalunok sya ng marahan nitong haplusin ang bewang nya.humarap sya rito at akmang itutulak nya ito palayo ng maagap nitong mahawakan ang mga nya gamit lamang ang isang kamay.

" s-senyorito aalis na po ako" ang sabi nya habang pilit binabawi ang kamay.matagal sya nitong tinitigan bago sya nito tuluyang pinakawalan. " dito kana kumain,nais kong sabayan mo ako sa pagkain" tumanggi sya rito at umiling. " sinusuway mo ba ang utos ko" madiing sambit nito.

natahimik sya ng dumalas na ang daing ng babae maging ang ungol ng lalaki ay palakas ng palakas muli nyang binalingan ang pinto nabigla sya ng bumukas iyon kaya dali-dali syang tumakbo pababa ng hagdan.nasalubong naman nya ang nagtataka ng mukha ni lena. " oh anong nang nangyari sayo't hapong hapo ka? umiling sya at pinahid ang pawis sa noo.

" m-may daga,sige"paalam nya rito.

hapon na at oras na ng pahinga ng lahat trabahador tumungo ako sa lugar na paborito kong puntahan ang hardin.kasalukuyan kong pinagmamasdan angga makukulay na bulaklak na unti unti ng namumukadkad inamoy ko ang isang pulang rosas na nasa harap ko.napangiti ako sa bagong taglay nito.ng biglang bumalik sa kanyang alaala si manang carlota na hanggang ngayon ay hinde pa bumabalik.nasaan na kaya sya?bakit hanggang ngayon ay wala pa sya bulong nya sa sarili.

ilang saglit pa ay narinig nya ang bose's ni lena na tumatawag sya lumapit sya rito ng makita nya ito.

" Maya halikana pababa na ang senyorito " ang sabi nito at hinila ako patungong hapag kainan.napayuko sya makita ang ibang kasamahan na nakayuko.makarinig sya ng yapak papalapit sa kanila nakita nya itong tumigil sa harap nya ng akmang aalis kasama ng ibang tagasilbi ng nagsalita itp dahilan upang mapahinto sya.

" sumabay kana sa aking kumain maya at may pupuntahan tayo" napakunot noo syang bumaling ng tingin rito samantalang ang iba ay umalis na.napabuntong hininga sya at lumapit rito umupo sya sa tabi nito ng pinaghila sya ng silya.

" ako na ho senyorito" ang sabi nya bago maupo. " saan ho ba tayo pupunta senyorito? tanong nya rito.

" may pupuntahan tayong birthday party" ani nito.

" party ho,pero po ako ang isasama nyo iba na lang ho isama ninyo.isa pa ay wala po akong magandang damit na isusuo.baka mapahiya lang po kayo sa akin"

" no problem,naibili na kita" sambit nito sa kanya.

"pero sen-"

" no more but's maya,ayaw na ayaw kong tinatanggihan ako at isa pa wag mong ibaba ang sarili mo o ang ikumpara ang sarili mo sa iba dahil higit ka sa kanilang lahat maya.kong alam mo lang kong gaano ka kaganda,kong gaano ka kaperpekto sa paningin ko.kong alam mo lang maya, kong alam mo lang" nakangising usal nito.kinikilabutan sya sa mga pinagsasabi ng binata sa kanya kaya natahimik na lamang sya at hinde na muling umimik.dahil baka kong saan pa mapunta ang usapan na ito.

matapos nyang maglinis ng sarili ay tinulungan sya ni Lena at solidad na magbahis at ayusan.nakasuot sya ng isang itim na dress na abot lamang hanggang hita ang haba.napahinga sya ng malalim ng makita ang suot sa malaking salamin hinde sya kumpotable sa kanyang suot dahil medyo kita na ang cleavage ko.sa buong buhay nya ay ngayon lamang sya nakapagsuot ng ganitong klaseng damit.sanay sya na pantalon lang ang suot nya at t-shirt at kapag nasa bahay naman ay pajama o di kaya'y mataas na saya.

" napakaganda naman ng buhok mo maya,hinde na kailangang ayusin pa.siguro ay magdagdag na lamang tayo ng kaunting make-up ang mukha ng hinde matabunan ang tunay na ganda mo" ani ni solidad na kinatango nya.

matapos nya akong lagyan ng kaunting koloreti sa mukha ay tumayo na ako at tinignana ang sarili ko sa salamin. " napakaganda mo maya,siguradong magugulat ang seyorito pagnakita ka" nakangiting usal ni lena na tila kinikilig pa.tinitigan nya ang kabuoan nya nakalugay ang itim at tuwid nyang buhok nya mabuti na lamang at makinis ang balat ko at may kaputian kaya bumagay sa kanya ang dress na kumikinang pa tila brilyante.

" halika kana maya,hinihintay ka na ng senyorito" ani ng kaibigan nya.ngunit bigla na lamang syang nakaramdam ng hiya.

" maayos lang ba talaga suot ko.ang sabi nya habang kagat-kagat ang pang ibabang labi nya.

" ano ka ba maya ngayon ka pa nahiya na aalis na kayo,halika kana bago magalit ang senyorito kanina pa iyon nakatayo sa labas hinihintay ka"usal nito sa kanya kaya napabuntong hininga sya at tuluyan ng lumabas.