0.3

12.3K 819 353
                                    

Her zaman hayallerimi düşünerek yaşamaya çalışmış, ileride sıradan biri olarak anılmamak için çaba sarf etmiştim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



Her zaman hayallerimi düşünerek yaşamaya çalışmış, ileride sıradan biri olarak anılmamak için çaba sarf etmiştim. Müzik konusunda kendimi geliştirmem ailemin beni desteklemesiylede mümkün olmuştu.

Şimdi ise dans konusunda güzel yerlere varabilmek  için çabalıyordum. Bazen sadece boşa sarf ettiğimi düşünsemde ailemin desteği beni bu düşüncelerden uzaklaştırıyordu.

Şimdi ise hayalini kurduğum, bir ay boyunca hiç durmadan çalıştığım yarışmadan diskalifiye olmuştum.

"Kendine dikkat etmeni söylemiştim Rose." dediğinde Lia hoca buğulu bakan gözlerim yerde geziniyordu.

"Bu yarışmayı okulumuzdan senin temsil etmeni isterdim. Üzgünüm, onlara ufak bir kazadan dolayı yanlış yaptığını söylesemde kararları kesin."

Kafamı salladım.

Ne diyebilirdim ki?

Bileğimin ağrısıyla kareografiye tam hakim olamamış, dansın ortasında da acıdan dayanamayarak yere çökmüştüm. Zor bir kareografiydi ayak hareketlerinin fazla olması beni zorlamıştı.

Jürilerde bu ayakla dans etmemin mümkün olmadığını söyleyip Seulgiyi seçmiştiler.

"Git dinlen, sağlığın bu yarışmadan daha önemli." dedi elini omzuma koyarak. "Üzgünsün biliyorum, ama bu son yarışma değil, emin ol başka yarışmalar düzenlenirse ilk senin seçileceğine eminim."

"Umarım."

Koridorda ilerlemeye başladım.
Başım ağrıyordu. Kabullenmek zordu açıkçası. Elimle başımı ovup yüzümü buruşturdum.

Sadece uyumak, kimseye bir şey açıklamadan yatağıma girmek istiyordum. Koridorda omuzlarım çökük bir şekilde ilerlerken bir anda ne olduğunu kavrayamadan biri tarafından sertçe duvara itildim.

Şaşkınlıkla gözlerim irileşirken sırtımın acısıyla dudaklarımı birbirine bastırdım.

"Sen..." dediğinde biri. İrileşen gözlerim beni duvara iten kişiye döndü.

Jungkook karşımda dikiliyordu. Bileğimden sertçe kavradı "Bunu sen yaptın değil mi!?!" sinirle kükrediğinde koridorda sesi yankılandı.

Boynundaki damarlar belirginleşmiş, sinirle göğsü inip kalkıyordu. Tuttuğu bileğimi sıkmaya başladı.

"Bana bak!" tuttuğu kolumla beni sarsmaya başladığında şaşkınlık ve korkuyla ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışıyordum.

Elindeki gitarı göreceğim şekilde kaldırdı. "Bunu böyle sikik hala sen getirdin değil mi?!"

" Ben..." dedim titreyen sesimle. "Neyden bahsediyorsun?" dedim kekeleyerek.

Now Or Never, rosekook [Tamamlandı]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin