Now Or Never, rosekook [Tamamlandı]

2.5

(Oh Oh!)

Yüzümü soğuk suyla yıkayıp kurulandım. Banyodan çıktıktan sonra terliklerimle yatağıma doğru ilerlemeye başladım.

İki hafta boş olduğumuzdan yatakhanedeki kızlar yataklarında oturmuş telefonla, kitap okumakla falan ilgileniyorlardı.

Bense yine soğuk almış boğazım dahil heryerim ağrıyordu. Jisoo'nun yatağında bağdaş kurmuş ikilinin yanına ilerledim.

Lisa Jisoo'yla derin bir sohbete dalmışlardı. Gözüm yarı kapalı bir şekilde yanlarına oturup kafamı Jisoo'nun dizine koydum.

"Hasta olmaktan nefret ediyorum." dedim. Bir kaç defa öksürüp gözlerimi yumduğumda Jisoo'nun elini anlımda hissettim. "Yanıyorsun Rose."

" Revire neden gitmiyorsun?" dediğinde Lisa huzursuz bir homurtu çıkartıp " Revir çok havasız. Ayrıca tek başıma sıkılırım orada." dedim.

" İlaç alıp tekrar gelirsin." dedi Jisoo.
Omuz silkip yorganı kafama geçirdim.
Sanırım hasta olduğumda çekilmez bir insan oluyordum.

Yemek saati geldiğinde ne kadar ısrar etselerde iştahımın olmadığını söyleyip yatmaya devam ettim.

İki saat boyunca yatakta dönüp durdum. Hasta olunca yatak bile çekilmez oluyordu.

Pes edip yataktan kalktım. Yatakhaneden çıktığımda bahçeye inip biraz hava almaya karar verdim.

Ellerimi yünlü hırkamın ceplerin koyup ayaklarımı yere sürte sürte sıkkın bir tavırla bahçeye indim.

Çoğu  zaman oturduğum banka gidip ayaklarımı kendime çekerek oturdum.

Oturduğum banktan daha rahat görünen sahaya baktım. Her zamankinden daha kalabalıktı.

Jungkook ve arkadaş grubu basketbol oynuyorlardı. Çevresi oldukça genişti. Sürekli yanında tanımadığım erkek öğrenciler geziyordu.

En yakın arkadaşı olarak görünen Jiminle genelde hep yan yanaydılar.

Ruhsuz bakışlarım onların üzerinde gezindi. Jungkook'un keyfi oldukça yerindeydi. Tabi bende yarışmadan birinci çıksam bende eşek  gibi sırıtıp gezerdim.

Ama yine başım belada olduğundan paranoyak gibi tek başıma bir yerlere gidemiyordum.

Jungkook elindeki topu sektirip basket attığında güldü. Jiminle beşlik çakıp elini terli saçlarından geçirdi.

İzlenildiğini farketmiş gibi kafası oturduğum banka çevrildiğinde bakışlarımız buluştu.

Telaşla bakışlarımı kaçırdım.