Now Or Never, rosekook [Tamamlandı]

3.1

"Evet evet onu buldum, şimdi onu getireceğim, tamam Jimin endişelenmeyin geliyoruz."

Jungkook telefonu kapatıp bana çevirdi bakışlarını, "Jimin ve arkadaşların çok endişelenmiş gitsek iyi olur."

Jimin mi?

O nasıl bu kadar şerefsiz olabiliyordu?

Jungkook çöktüğü yerden kalkmak için doğrulduğunda kolundan tuttum. "Bekle Jungkook, bir şey söylemem gerekiyor." dedim.

Kafasını bana çevirip tek kaşını sorarcasına kaldırdı. "Dinliyorum?" dediğinde dudaklarımı birbirine bastırıp bakışlarımı kaçırdım.

Ona söylemem gerekiyordu.

Ya bana inanmazsa?

Jimin onun en yakın arkadaşıydı ve arkasından iş çevirdiğini, beni bu hale getirenin Jimin olduğunu söylesem bana inanır mıydı?

"Ben... nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum Jungkook." dedim çaresizce. 

Çenemi tutup kaçırdığım bakışlarımı yüzüne sabitledi. " Kimin yaptığını mı söyleceksin? Sana  tekrar bir şey yapmasından korkuyorsan eğer b-"

Sözünü yarıda kesip kafamı iki yana salladım. "Evet kimin yaptığını söyleyeceğim...ama bana bir şey olmasından değilde bana inanmamandan korkuyorum."

Elini saçlarının arasından geçirip kaşlarını çattı. "Sana neden inanmayayım Rose? Sadece kimin yaptığını söyle bende ağzına sıçayım."

Derin bir nefes alıp konuşmaya başladım. "Jungkook beni herkesin önünde suçladığın günü hatırlıyor musun?"

"Evet." dedi dilini yanağının iç tarafında gezdirerek.

" Sen o gün beni suçladıktan sonra telefonuma gizli numaradan bir mesaj geldi." dedim.

Kafasını sallayıp devam etmem için işaret yaptı. " Benim yapmadığımı bildiğini elinde bir kanıt olduğunu söyledi."

"Kanıt mı?" dedi kaşlarını çatarak, başımı salladım. "Benim yapmadığıma dair görüntüler vardı elinde, ona başta inanmadım, bu yüzden boş sınıflardan birinde bana gösterebileceğini söyledi. Bunların hepsini kimliğini saklayarak teklif etti Jungkook, başta korksamda sen beni suçlamaya devam edince, herkes üstüme gelmekten vazgeçmeyince görüntüleri göstermesi için onunla gece yarısı üst sınıflardan birinde buluştuk."

Jungkook dikkatle beni dinliyordu.
Derin bir nefes alıp devam ettim.
" Gerçektende elinde benim yapmadığıma dair bir video vardı. Kimdi? Neden böyle bir olayı kayda almıştı hiçbirini bilmiyordum. Yüzünde bir maske vardı Jungkook, tek bildiğim senden hoşlanmadığıydı. Eğer ona yardım edersem video'yu okulun ekranında yayınlayıp suçsuz olduğumu sana ve bir çok kişiye kanıtlamış olacaktı."

"Sende yardım ettin." dedi kafasını sallayarak.

"Dinle, başta kabul etmedim. Çünkü benden istediği şey...seni vokal yarışmasından çıkarmamdı. Bunu yapamayacağımı söyledim ona. Çünkü ben kimsenin hayaliyle oynamak istemiyordum. Bu çok ağır olurdu Jungkook. Oradan ayrıldım, belki herşey unutulur herhangi bir kanıt olmadanda bana inanırsın diye düşünmüştüm."

Jungkook elini ensesine atıp sinirle bir küfür savurdu. Sanırım kendine küfrediyordu. "Devam et." dedi.

" Ama tam tersi herkes bana nefret kusmaya, rencide etmeye devam etti. Cezalı olduğum gün üzerime soğuk su döktüler."

Gözlerim tekrar dolmaya başladığında dudaklarımı dişleyip konuştum. " Çok iğrenç hissediyordum Jungkook, kendimi başarısız zavallının teki olarak görmeye başladım."