POV: Jimin
Wat een kracht heeft zij, het voelt alsof ze mijn hand gebroken heeft. 'Het is al goed' zeg ik en glimlach eens naar haar. 'Mag ik dan nu doen waarvoor ik eigenlijk naar beneden gekomen ben?' Vraag ik een beetje geïrriteerd. 'Mij best' zegt Jin en begint met de pleisters over de wonden te hangen. Stiekem was het omdat ik haar hoorde wenen dat ik naar beneden kwam maar dat mag ik hun niet tonen. Al zeker niet aan Y/N dan gaat ze denken dat er iets is tussen ons, ik ken haar goed genoeg op dat vlak. Ik ga naar de keuken en neem dan maar iets om te drinken, goed genoeg als excuus om naar beneden te komen. Ik blijf nog even tegen het aanrecht leunen terwijl ik kijk naar Y/N ondanks al de wonden blijft ze er nog even knap uitzien... Wacht?! Jimin nee! Ik heb geen gevoelens voor haar. Roep ik in gedachten en schud het meteen uit mijn hoofd.
POV: Y/N
'Euhm Jin..?' Aarzel ik even. 'Ja, wat is er?' vraagt hij vriendelijk als hij de volgende pleister vast hangt. 'Mijn sleutels, die zaten niet meer in mijn zakken toen ik... je weet wel. Toen ik aangevallen ben.' Zeg ik en hij stopt even en kijkt me aan. 'Namjoon heeft het niet gehad over sleutels ik zal het hem straks eens vragen, het is het best als je je nu kalm houd en rust. Als je graag wat ijs hebt voor op de blauwe plekken die nog mochten zeer doen dan moet je het maar zeggen.' Zegt hij en ik knik. 'Mijn rechterschouder doet nog pijn zou ik daar misschien..' hij onderbreekt me. 'Ijs komt er aan.' Zegt hij
POV: Jin
Ik loop naar de keuken om wat ijs te halen voor haar en zie Jimin staan. 'Je kan ook gewoon zoals normale mensen tegen haar praten.' Zeg ik en hij schrikt wakker, het leek erop dat hij aan het dagdromen was. 'Wa-wat nee ik..?' Ik onderbreek hem al. 'Ik heb je zien staren, nog iemand dat in de rij staat voor haar.' Zeg ik en hij kijkt me even verstomd aan. 'Ten eerste, nog iemand? En ten tweede, echt niet!' Zegt hij. 'Ten eerste, Tae en volgens mij ook Kook. En ten tweede, ik ken je langer dan vandaag.' Zeg ik en open de vriezer om het ijs te nemen. Hij komt dichter op me afgestapt en kijkt me woedend aan. 'Één woord hierover tegen ook maar 1 iemand en het zal je beste dag niet zijn.' Zegt hij terwijl hij naar me wijst, zijn vinger komt bijna tegen me en dan ben ik al naar achteren gestapt en zit ik bijna op het vuur in plaats van dat ik er voor sta. Hij stampt boos weg en gaat de trap op. 'Hier is het ijs' zeg ik vrolijk en ze glimlacht lief naar me maar die verdraait meteen. 'Wat was er met Jimin?' Vraagt ze me. 'Hij heeft een temperamentje, niets om je zorgen over te maken. Rust nog maar wat zeg ik als ik haar een dekentje aangeef. 'Praat je dan eens met Namjoon over mijn sleutels?' Ik knik en ze legt haar neer en sluit haar ogen. Ik loop naar boven naar Joonie zijn kamer. Ik open de deur en zie hem nog net iets onder zijn kussen schuiven. 'Wat heb je daar?' Vraag ik hem terwijl ik mijn stem een klein beetje verhef om hem te intimideren. 'Euhm.. niks' antwoord hij nerveus. 'Komaan Joon laat zien' zeg ik en steek mijn hand uit. Hij legt een gsm in mijn hand ik kijk er naar maar zet hem nog niet aan. 'Van wie is deze en waarom verstopte je die?' Vraag ik verward. 'Het is die van Y/N en waarom omdat ik eigenlijk niet wou dat je dit zag.' Zegt hij en hij zet hem recht en drukt op de powerknop.
POV: Namjoon
Ik zet de gsm aan en Jin leest de berichten. 'Wa- hoe- euh- wa?' Hij weet niet goed wat zeggen blijkbaar. 'Ik verstopte de gsm omdat ik probeer om hem te ontgrendelen, er staat een wachtwoord op. Ik wil zien of er nog meer van die dreigsms'jes zijn.' Zeg ik en hij zucht. 'Waarom vraag je het haar niet gewoon? Ze zal het heus wel zeggen.' Zegt hij en ik kijk naar beneden. 'Ik heb daarnet tegen haar geroepen daarover, ze zegt dat het al een tijdje zo is en dat ze geen aangifte gedaan heeft.' Leg ik uit. 'Wat?! Ze heeft geen aangifte gedaan! Het is waarschijnlijk dezelfde gek dat haar ik elkaar geslagen heeft!' Roept hij. 'Zoiets zei of beter gezegd riep ik naar haar.' Hij knikt als ik dit zeg, eerlijk gezegd ben ik wel een beetje blij dat Jin er hetzelfde over denkt. 'Waarom kwam je eigenlijk bij mij?' Vraag ik dan. 'Ik kwam eigenlijk met de vraag of jij haar sleutels hebt gezien...' zegt hij, ik aarzel en denk even. 'Nee die zullen waarschijnlijk uit haar zakken zijn gevallen, niet opgelet op dat moment.' Zeg ik, 'oei dan kan ze niet meer binnen.' Zegt hij. 'Ik ga het straks bijleggen met haar dan kunnen we eens gaan kijken bij de plek of dat haar sleutels daar nog liggen.' Stel ik voor en Jin knikt, *biep* onze ogen worden groot en we kijken beiden naar het scherm, 'ik hoop voor jou dat je al weg bent van hen en niet meer binnen in hun huis want, zo niet, dan kom ik afmaken wat ik begonnen ben.' Ik sta geschokt naar het scherm te kijken, Jin zijn handen beginnen te trillen en laat de gsm per ongeluk vallen. Ik raap hem op en er zit gelukkig geen barst in het scherm. 'Wie het ook is die haar in elkaar geslagen heeft en die sms'jes stuurt weet dat ze hier is, hij houd haar ik de gaten.' Stel ik vast. 'We bellen de politie.' Zegt Jin en ik knik.
[wowie 1000 woorden! Super toch?! Vote! Comment! Follow!]
