POV: Namjoon
We staan met ons 6 in de lift op weg naar de kamer van Y/N. 'We moeten wel rustig zijn als we in haar kamer zijn.' Zegt Jin en we knikken allen. 'Wie gaat er Jungkook een berichtje sturen?' Vraag ik en Tae zucht en schud zijn hoofd. 'Heb je iets te zeggen Tae?' Vraag ik en kijk hem aan met 1 opgetrokken wenkbrauw. 'Nee, allee ja... vinden jullie het ook niet wat vreemd dat ze werd weggebracht zonder iets en toen ze met hem in de ambulance zat plots met spoed weggebracht moet worden?' Zegt hij ik kijk hem een beetje kwaad aan. 'Ze had een hoofdwonde, de dokters weten niet hoe het komt maar het is niet zijn schuld. Wat ik wel vreemd is waarom hij haar heeft gekust.' Zegt Jimin dan. 'Wat is daar nu vreemd aan.' Lacht Yoongi. 'Wat bedoel je?' Vraagt Jimin dan. 'Als je iets meer beneden gezeten had in plaats van op je kamer had je de enorme crush van hem wel gemerkt.' Zegt Hobi, ik kijk verward naar hem. Hobi lacht en knuffelt Yoongi langs achter. 'Hoe zit het nu eigenlijk met jullie?' Vraagt Jin om de pijnlijke stilte dat even heerste te verbreken. 'Hetzelfde als met jou en Namjoon.' Zegt Yoongi met een grijns. 'Volgens mij kan dat amper, jullie zijn niet zo fabuleus als ons.' Zegt hij lachend en ik grinnik, ik hoor Tae en Jimin 'oooh' zeggen en dan gaan eindelijk de liftdeuren open. EINDELIJK. Tae zoekt zo snel mogelijk naar de kamer met Jin achter hem die hem wat probeert te kalmeren. Jimin wordt geholpen door Yoongi en Hobi komt naast me stappen. Hij geeft me een stomp op mijn arm, ik kijk hem verbaasd en ook een beetje beledigd aan. 'Waarvoor was die?' Vraag ik. 'Omdat pink princes haar weer niet kon inhouden.' Zegt hij. 'Pink princes.' Ik lach een beetje als ik het hoor en kijk naar Jin die zijn handen op Tae zijn schouders heeft gelegd omdat hij amper te kalmeren is. 'Jin en ik? We zijn altijd goede vrienden geweest... beste vrienden. Heb ik gevoelens dan voor hem?' Bedenk ik me. 'Waarom kan je pink princes dan niet stompen.' Zeg ik en kijk hem aan, hij begint een hele grote grijns op zijn gezicht te krijgen. 'Ten eerste als ik pink princes zou slagen zou zogezegd zijn imago geschaafd zijn en ten tweede als je samen bent moet je er maar mee leren leven.' Zegt hij, ik geef hem een zwak duwtje.
Even is er een stilte.
[ff serieus... stilte daar maar in mijn hoofd schreeuw ik 'jaaaaaaa Namjin is happpening' da was ff tussendoor]
'Er is niks tussen ons.' Zeg ik dan en lach. 'Het is hier!' Fluister roept Jin en we gaan zo snel mogelijk voor de deur staan. Tae legt rustig zijn hand op de deurklink en doet ze langzaam omlaag om open te doen.
POV: Jungkook
Het meisje sluit de deur achter haar dicht. De paraplu legt ze bij de andere. 'Dus, wat nu?' Bedenkt ze luidop. 'Je hebt hoe dan ook andere kleren nodig, droge kleren..' mompelt ze. 'Het hoeft niet.' Zeg ik en wil terug naar buiten gaan. 'Ik heb wel nog kleren van een ex liggen. Wacht hier even, als je zo terug naar buiten gaat dan wordt je ziek! Het is ook al donkerder aan het worden dus je kan verdwalen. Wacht hier ik ga de kleren halen.' Zegt ze en verdwijnt. Ik sta in een vreemde haar huis helemaal verbaasd en niet wetend wat te doen. Ze komt de trap weer afgerend met en stapeltje kleren en doet de deur naast ons open. 'Hier kleed je om.' Zegt ze en duwt de kleren in mijn handen ik ga het toilet maar binnen en kleed me om. De broek zit goed maar de trui is iets te groot. Ik doe de deur open en ze staat me op te wachten. 'Kom mee naar de living, je kan je warmen aan het vuur en dan zal ik je wat meer vertellen.' Zegt ze en glimlacht lief naar me. We zetten ons neer bij de haart en ik glimlach naar haar. 'Euh, dankje dat ik hier even binnen mag komen.' Zeg ik ongemakkelijk. 'Geen probleem, voel je thuis.' Zegt ze en ik lach een beetje. 'Ik ga straks wel vertrekken, ik hoop dat je dat begrijpt.' Zeg ik en zoek naar mijn gsm. Ik had hem in mijn broek laten zitten en neem hem er uit, ik kijk hoe laat het is. 18:00 het begint al later te worden, ik kijk ook naar alle berichtjes.
Destructor ⚠️❗️❤️:
'Kom terug, ik ben bezorgd om je. Wat is er gebeurt?'
Handsom princes 👸🏽💞:
'Ik weet dat ik geroepen heb maar ik ben niet boos, kom gewoon terug.'
