POV: Y/N
Ik heb verschrikkelijke hoofdpijn en mijn been voelt ook pijnlijk aan. Eens ik mijn ogen goed open heb en rondkijk, merk ik dat ik in één of andere kelder ben. Ik merk ook dat ik aan mijn polsen vastgeketend ben met twee kettingen, net als een beest. Met mijn ogen volg ik de ketting, achter me hangt hij los, hij hangt aan de bovenkant door een metalen lus. Dan gaat hij naar de andere kant van het plafond ook door een lus en gaat dan weer naar beneden, daar zie ik iemand zitten, ook met zijn polsen zoals mijn vastgeketend. Ik zet me recht en stap met mijn ene voet slepend over de grond wat naar de jongen toe, als ik de vorm en lengte van de persoon zie, weet ik al genoeg.
Jimin.
Ik stap nog iets dichter en dan wordt de ketting van hem omhoog gesleurd. Zijn armen worden omhoog getrokken met de ketting mee en snel stap ik weer achteruit. Hij wordt wakker en kijkt om zich heen. Als hij me ziet zet hij zich snel recht en stormt naar me toe, als hij bijna bij me is word ik achteruit getrokken door de kettingen. 'Jimin, het heeft geen nut.' Fluister ik met tranen in mijn ogen. 'We kunnen niet bij elkaar zijn.' Fluister ik nog stiller en kijk naar beneden. 'Y/N, ben je ok? Je been, het bloedt.' Zegt hij en ik kijk naar mijn been waar nog steeds bloed uitdrupt. 'Het gaat.' Antwoord ik. De deur dat zich bovenaan een trap bevindt, vliegt open en daar staan Minho en twee andere jongens. Jimin en ik gaan elk ons deel van de ruimte staan en de drie komen naar beneden gestapt. 'Blijkbaar zijn jullie wakker ondertussen.' Zegt Minho met een grijns terwijl hij ons één voor één aankijkt. De twee andere jongens blijven me aanstaren, wat is hun probleem? 'Wat moet je van ons Minho?! Laat haar gaan!' Roept Jimin kwaad naar hem. 'Je weet wat ik wil, en uiteindelijk zal ik dat krijgen ook. Jij gaat deze maand nog stoppen met bts. Niemand wilt jou!' Roept hij. 'Hoe je bek! Het wilt niet zeggen dat jij niet goed genoeg was en Jimin wel dat je daarom moet zeggen dat hij niet goed is want hij is hoe dan ook vele beter dan jij ooit zult zijn!' Roep ik kwaad naar hem, ik ben woedend en blijkbaar hij nu ook. Hij komt naar me toegestapt . 'Luister hier jij feeks! Jij gaat je mond houden!' Roept hij en hijst me aan mijn kraag omhoog. Hij duwt me met zijn bovenlichaam tegen de muur aan en komt dichter met zijn gezicht naar mijn oor. 'Of ik zal je moeten straffen.' Fluistert hij. 'Laat me los.' Fluister ik hem toe, ik probeer mijn stem luider te krijgen maar ik ben daar te bang voor. 'Zal ik haar eens een voorproefje geven van een straf!?' Roept Minho naar de twee andere jongens die vrolijk in hun handen wrijven. Minho komt dichter bij mijn hals terwijl ik hem weg probeer te duwen, hij duwt zijn lippen in mijn nek en begint een pad te maken naar mijn lippen toe. Ik knijp mijn ogen dicht, ik wil dit niet. Al zeker niet terwijl Jimin het ziet. Af en toe laat hij een spoor na, totdat hij bij mijn wang aankomt. 'Stop Minho! Stop ermee!' Roept Jimin, hij is furieus, dat hoor ik aan zijn stem. Met een snok komen mijn armen boven mijn hoofd omhoog gehesen door de kettingen. Jimin loopt op Minho af en vergeet dat als hij dichter komt, ik naar achter ga. 'Jimin, het doet pijn.' Fluister ik als mijn voeten de grond net niet meer kunnen raken. Hij twijfelt even, Minho kijkt hem met een grijns aan. Uiteindelijk stapt Jimin terug achteruit en kom ik weer met beide voeten op de grond. 'Goed, waar waren we...' begint Minho. 'Minho, doe het niet.' Fluister ik met tranen in mijn ogen. 'Jackson, leef je uit. Maar wees wel nog rustig met haar, ze is gewond.' Zegt Minho en verlaat met een andere de kelder. Één jongen, waarvan ik denk dat Jackson is blijft achter in de kamer. Hij komt dichter naar me toe, zijn lichaam is gevaarlijk dichtbij en met zijn hand strijkt hij mijn haren. 'Laat haar met rust!' Roept Jimin, Jackson lacht kort. 'Ik laat je voor deze ene keer wegkomen met een waarschuwing. Denk niet dat ik niet in staat ben om zoals Minho te zijn, maar het is je eerste dag hier dus word het maar gewoon dat ik harder ga zijn.' Zegt hij terwijl zijn lippen mijn oorlel kietelen. Zijn gezicht gaat iets verder weg van me en hij geeft me nog een kusje op mijn neus. Daarna draait hij zich om en gaat de kelder uit. Ik laat me zakken op de grond en staar voor me uit. '
'Y/N, het komt in orde. We komen hier uit.' Zegt Jimin en dan sluit ik mijn ogen en dwaal af naar dromenland. Waar al mijn dromen gelijk veranderen in een nachtmerrie.
[nummer 2 voor vandaag! Hope you enjoyed! En opnieuw dankjeeeee!!!!]
