[knuffel tijd ❥! ]
POV: Y/N
Ze komen allemaal 1 voor 1 binnengelopen, Tae komt als eerste bij mij en knuffelt me stevig. 'Ik ben blij dat je in orde bent.' Zegt hij en glimlacht, ik weet niet wat te zeggen en begin te wenen. Hobi komt aangelopen en duwt Tae aan de kant. Hij knuffelt me en wilt me niet meer laten gaan, 'Ik dacht dat ik je kwijt was.' Zegt hij en ik hoor hem snikken. 'Het is al goed, ik ben er nog.' Zeg ik en hij laat me los. 'Ik zou jou moeten troosten, jij mij niet.' Zegt hij en lacht een beetje. 'Ach, wat maakt het uit.' Zeg ik en ik kijk achter hem en zie Yoongi staan. 'Ik wil ook een knuffel.' Zegt hij en lacht smalletjes. 'Natuurlijk.' Zeg ik met een klein lachje erbij, hij knuffelt me en ik knuffel hem terug. 'Jullie 2 zijn Jimin overgeslagen, ga bij hem.' Fluister ik naar hen en ze lachen flauwtjes en gaan dan naar hem. Ik kijk richting de camera en ga er bij, ik neem de gsm vast en leg mijn hand over de lens en stop de live video dan. Ik zucht en leg de gsm weer neer, ik kijk naar beneden. "Hij had het zo gepland, hij heeft me gestalkt en in elkaar geslagen om bij Jimin te komen. Beteken ik dan toch iets voor hem? Hij wilde zijn leven voor me geven... en ik voor hem..?" Vele gedachten gaan door me heen en ik wordt wakker geschud door sterke armen rond me heen. Ik schrik even en paniekeer totdat ik zie dat het Namjoon is. 'Alles in orde met je?' Vraagt hij lief. 'Zo goed als maar zijn kan na zoiets.' Antwoord ik en glimlach eens klein naar hem. Ik laat hem los en zie dat Jin al staat te wachten, ik kijk naar hem en probeer weer te glimlachen ook al zou ik nu liever wenen zonder te stoppen, maar ik hou me sterk. Voor hen... ik stap naar Jin toe die met open armen staat te wachten en knuffel hem ook. 'Loop nooit meer weg... alsjeblieft, beloof het me.' Zegt hij bijna huilend. 'I-ik beloof het.' Kan ik nog net uitbrengen voor de deur openvliegt. Bewapende agenten komen binnen met hun geweer naar ons gericht, ik laat Jin los maar ga wel dichter bij hem staan. 1 van hen laat zijn geweer zakken en komt naar me toegelopen. 'Y/N' zegt hij opgelucht, ik glimlach en grijp hem vast en knuffel hem. 'I-ik zou graag nog a-ademen.' Probeer ik uit te brengen als ik samen wordt genepen door de sterke grip van Luke. 'Oh, ja..., juist ja... sorry.' Zegt hij en laat me los. 'Ik heb je zo gemist.' Zeg ik en knuffel hem weer. De agenten hebben hun wapens laten zakken en kijken ons nu gewoon aan. 'Ik jou ook.' Antwoord hij dan als hij me nog eens rustig knuffelt. 'Je zou ze moeten bedanken weet je...' zeg ik en geef een knikje met mijn hoofd richting hen. Hij kijkt hen aan en glimlacht. Ik kijk naar hem en hij opent zijn mond om iets te zeggen maar hij wordt al snel afgekapt door Jimin... 'Y/N kijk uit!' Roept hij maar het is te laat...
[super kort hoofdstukje... maar wel leuk toch? Jullie dachten dat het een hoofdstukje zou zijn waar alles goed kwam of niet? Maar wat gebeurt er?! Dat kom je te weten in het volgende deeltje!]
