POV: Taehyung
'Ik weet het niet.' Mompelt ze stilletjes. Ik denk even na, wat voor liedjes zou ze nog luisteren? 'Ken je 'Treat you better'? Misschien dat?' Vraag ik ze kijkt me blij aan. 'Ja van Shawn toch?' Vraagt ze blij ik knik en zoek de juiste versie van het liedje al. 'Gevonden. Ga maar al gaan klaar staan, vergeet niet te zingen.' Zeg ik tegen haar en geef haar een knipoog. Ze knikt en loopt enthousiast naar de plaats waar we gaan beginnen met dansen. Ik zet het liedje aan en ga bij haar staan. 'Ready?' Vraag ik als de eerste noten van het nummer al komen. 'Always.' Zegt ze en grinnikt. 'Here we go.' Fluistert ze nog voor de eerste woorden van het nummer komen en dan begint ze al te zingen...
Ik zong enkel het refrein met haar mee, de rest liet ik aan haar over. Ik knuffel haar enthousiast als we klaar zijn. Er wordt geklapt en we draaien ons om, we zien iedereen dat aan het klappen is. Ze lachen allemaal buiten Jimin, hij kijkt me nors aan. Ik haal een wenkbrauw omhoog, wat heeft hij? 'Het talent zit er in, de looks zijn er en het karakter zou ook goed moeten zijn als ik zo hoor van de anderen.' Begint de manager, Y/N lacht van oor tot oor. 'Kan ik je toch nog spreken in mijn kantoor?' Vraagt hij vervolgens en haar glimlach verdwijnt een beetje. Uiteindelijk knikt ze toch. 'Kleed je om en dan zie ik je in mijn kantoor, alleen.' Zegt hij en draait zich om en verdwijnt. Ze besluit wat met Namjoon en Jin te praten over van alles en ik hoor aan haar stem dat ze nerveus en onzeker begint te worden. 'Het komt wel in orde.' Zeg ik en leg mijn hand op haar schouder. Ze draait zich om zodat ze naar me kijkt en knuffelt me dan uit het niets. 'Dankje.' Fluistert ze. 'Waarvoor?' Antwoord ik lachend maar wel nog steeds op fluistertoon. 'Omdat je er voor me bent.' Zegt ze en ik grinnik, ik laat haar los uit de knuffel en kijk haar aan. 'Kleed je maar om, het komt wel goed. Ik heb hem nog nooit zo enthousiast gezien!' Roep ik vrolijk. Ze knikt en loopt weg om zich terug om te kleden.
POV: Jimin
Vanop een afstandje kijk ik naar Y/N. Als ik zie hoe enthousiast en blij ze is voel ik gewoon dat ik onbewust begin te glimlachen. Hoewel ik haar geweldig vond tijdens het dansen voel ik me er toch niet goed over. Tae hielt haar toch iets tè dicht tegen hem aan naar mijn mening. En dan de keuze van het liedje, ik weet wel dat het liedje een echte hit is, maar dan nog. 'Ik weet dat ik je beter kan behandelen dan hij kan...' wat wil je daar nu weer mee zeggen Kim Taehyung. Ik word uit mijn trans van gedachten gehaald door een hand dat op mijn schouder wordt geplaatst, gevolgd door 2 lippen op de mijne. Ik glimlach, ze trekt snel terug en trekt me recht van de stoel waar ik op zat en loopt samen met me naar de anderen. 'Jongens...' begint ze zachtjes, iedereen kijkt haar aan. 'Wat moet ik zeggen als hij vraagt hoe ik in contact ben gekomen met jullie?' Vraagt ze. Ik slik, hier had ik niet bij nagedacht. 'De waarheid? Is dat niet het beste?' Vraagt Namjoon. Ze knikt zachtjes. 'Goed, dan zal ik maar gaan zeker.' Zegt ze, als ze zich omdraait grijp ik haar pols vast. In een snelle beweging en door haar een rondje te draaien komt ze tegen mijn borstkas aan met haar handen. Snel trekt ze weg en knuffel ik haar. 'Het komt allemaal in orde.' Fluister ik en geef haar een kus op haar voorhoofd. 'Jongens, nu is het trouwens onze beurt om te dansen.' Zegt Hoseok. Iedereen knikt en gaat klaar staan op hun plaatsen. 'Moet ik mee gaan?' Vraag ik haar nog. Ze schud haar hoofd en glimlacht breed. 'Hoeft niet en hij zei 'alleen' dus misschien moeten we daar maar naar luisteren..' Zegt ze en ik geef haar nog een snelle kus op haar wang voordat ze de danszaal verlaat. 'Waarmee beginnen we?' Vraag ik als ik bij de anderen kom gestapt. 'Fire.' Antwoord Hobi, ik knik en ga op mijn plaats gaan staan.
POV: Y/N
Ik stap door de gangen, zoekend naar het kantoor van de manager. 'Mevrouw wat doet u hier?' Hoor ik een stem zeggen. Het is dezelfde man als dat me toen heeft tegengehouden toen ik Tae kwam zoeken. 'Ik zoek het kantoor van SeJin, hij wilt me spreken maar ik vind het niet.' Zeg ik, hij knikt. 'Volg mij maar.' Zegt hij met een glimlach. Ik stap achter hem een paar gangen door, ik probeer te herinneren welke afslagen we nemen. Uiteindelijk stopt hij, als ik op de deur kijk zie ik dat het het kantoor van de manager is. 'Dankje!' Roep ik vrolijk. Hij knikt, glimlacht en buigt voordat hij vertrekt. Zachtjes klop ik op de deur en probeer langzaam te ademen. 'Binnen.' Wordt geantwoord, ik open de deur en hij lacht meteen naar me als hij me ziet. Hij zet zich recht vanachter zijn bureau en komt naar me toe gestapt. Hij schud me de hand en sluit de deur achter me. Hij gaat weer zitten in zijn bureaustoel en gebaart dat ik ook kan gaan zitten. Eens we beiden neerzitten kijkt hij me serieus aan. 'Dus Y/N, je hebt talent, je ziet er goed uit en je komt aardig over, maar wat wil je eigenlijk van bts? Ben je zo iemand die ook zoekt naar wat erkenning? Of wil je het geld?' Vraagt hij terwijl hij met gekruiste armen achterover geleund zit in zijn bureaustoel. 'Euhm, nee meneer. U begrijpt dat helemaal verkeerd. Ik was en ben nog steeds een army, ik ben niet achter de bekendheid of achter het geld uit. Ik vind hen alle 7 geweldige jongens en ik vind het super hoe we met elkaar kunnen omtrekken. Ik hou echt van Jimin en niet als een geobsedeerde fan.' Zeg ik en hij knikt. 'Goed, dat is weer iets positiefs. Hoe ben je in contact gekomen met hen?' Vraagt hij dan, even slik ik. Hoe moet ik hier aan beginnen? 'Wel, ik ben in elkaar geslagen geweest door iemand die me al een tijdje bedreigde. Ik verloor het bewustzijn en Namjoon had me gevonden, hij herkende me als fan aangezien ik zo min mogelijk van hun optredens wilde missen, dus heeft hij me geholpen. Daar is het contact met bts begonnen.' Zeg ik en hij knikt. 'Ik heb zo een gevoel dat dat niet alles is, ga verder.' Zegt hij, ik adem diep in en uit. 'De bedreigingen bleven komen en het bleek dat hij me in de gaten hielt. Toen ik op een gegeven moment alleen buiten was en de anderen me aan het zoeken waren heeft hij Jimin en mij ontvoerd.' Zeg ik en slik even. Hij knikt kort en kijkt me medelevend aan. 'Het was een oude vriend van Jimin, hij zei iets over een plaats in bts. Jimin zou zijn plaats in bts hebben afgenomen. De anderen hadden door waar we waren doordat hij live was, hij ging één van ons, u weet wel, ver-vermoorden.' Zeg ik stilletjes snikkend. 'Ze hebben ons gered, we zijn er levend vanaf gekomen.' Zeg ik en hij knikt. 'Dus geen verhaal over hoe je van stalker naar vriendinnetje ging?' Mompelt hij meer in zichzelf dan naar mij maar toch schud ik mijn hoofd. 'Goed, maar waarom jou precies? En live zeg je? Dus hun fans weten van je bestaan af? Wat weten ze allemaal?' Vraagt hij dan, ik wrijf nog snel een traan van mijn wang. 'Waarom mij precies? Blijkbaar heb ik vanaf het begin al veel voor Jimin betekent. En hij was met de gsm van Jimin live gegaan dus de fans weten van mijn bestaan en contact met bts. Volgens mij hebben ze gezien hoe dat we beiden vastzaten en geslagen zijn, hoe we zeiden dat hij de andere moest vrijlaten en mezelf moest nemen. Waarschijnlijk ook hoe Jungkook hem had neergehaald en hoe we geknuffeld werden toen de man uitgeschakeld was voor dan. Meer niet, denk ik.' Zeg ik en hij knikt. 'Hebben ze de fans al uitleg gegeven en heb je al iets gehoord van het nieuws of fans?' Vraagt hij vervolgens. Ik schud mijn hoofd. 'Goed, dankje Y/N. Als er nog iets verder is laat ik je iets weten. Bedankt voor de info, ik ga hen hier nog eens over aanspreken.' Zegt hij en ik knik. Ik zet me recht, buig voor hem en stap dan de deur uit. Terug op weg naar de jongens.
[hey hey hey! Hier ben ik weer! Ik weet het het is saai maar er komt een storm aan. Zoals jullie zien staat hoofdstuk 30 jullie binnenkort op te wachten! Het enige dat ik kan zeggen is... be prepared! 😏 purple you guys 💜💜💜]
