POV: Jin
Ik zoek naar een hartslag, ik probeer en probeer en probeer. Maar niks... tot dat er een hele kleine, zachte hartslag passeert. 'Het was Y/N! Zij was dat lichaam! Ik weet het bijna zeker!' Roept Luke gefrustreerd. Hij zucht en komt bij me staan. 'Hij ademt nog, zijn hartslag klopt nog, hij leeft nog.' Zeg ik. 'Maar niet voor lang als hij hier zo blijft liggen, iemand bel een ambulance.' Zeg ik en nog voor iemand een gsm kan vastgrijpen wordt het stil door een stem dat opspreekt. 'Hoeft niet, die staat buiten al te wachten.' Zegt een vrouwelijke stem, ik zie een vrouwelijk figuur bovenaan de trap staan. Ik zie haar gezicht niet door het verschil van licht. Ze komt naar beneden gestapt en gaat achter Luke staan. Ze slaat hem op het achterhoofd. 'Wat was niet duidelijk aan: 'blijf thuis!' Waarom ben je hier alleen? Zonder backup? Zonder wapen!' Roept het meisje naar hem. 'Sorry, sorry, ik weet dat ik een fout heb gemaakt ma-' hij wordt onderbroken. 'Niks te maren! Je kwam hier zonder echt toestemming, zonder backup, zonder wapen en de kers op de taart. Je hebt ze niet eens!' Roept ze naar hem, hij kijkt naar beneden. 'Niet dat ik dit niet fijn vind om te zien maar hij heeft dringend medische hulp nodig of je kan een dode aan dat lijstje toevoegen.' Zegt Yoongi droog.
Het meisje zucht en rent naar boven, even later komt ze met twee ambulanciers naar beneden. Ze leggen hem op de brancard en brengen hem de trap op naar boven. Namjoon gaat met hem mee, naar boven en naar het ziekenhuis. 'Lin, kijk het spijt me echt. Je weet hoeveel ik om Y/N geef, zonder haar heb ik niemand van familie meer en je weet ook hoe ze zou hebben gereageerd na je-weet-wel-wat?' Zegt Luke tegen het meisje dat blijkbaar Lin noemt. Ik hoest even om hun aandacht te trekken. 'Oh, juist ja. Jongens dit is Song Linha, Lin dit is bts. Jammer genoeg is degene die net is weggebracht Jimin. Hij is Y/N's vriendje, de anderen slechts vrienden.' Legt hij uit. Ze buigt naar ons en we doen hetzelfde terug. 'Mag ik vragen wat je-weet-wel-wat is?' Vraagt Hobi. 'Y/N noemt het het vriendinnenfiasco.' Legt hij uit en dan herinner ik me wanneer ze dat zei. 'Altijd al afgevraagd wat dat betekend, goed moment om het misschien uit te leggen?' Vraagt Jungkook. 'Het is juist een heel slecht moment Jungkook! Jimin is net weggevoerd in een ambulance! Y/N is nog steeds spoorloos en Minho zien we momenteel ook niet terug!' Roept Taehyung boos uit. Hij grijpt met zijn handen naar zijn haar. 'Tae, we hebben Jimin al, we vinden Y/N vast ook wel.' Zeg ik en leg mijn armen om hem heen, ik hou hem stevig vast en hij begint weer langzaam te breken. 'Het komt wel goed.' Fluister ik en wrijf over zijn rug, net zoals Y/N het altijd doet.
POV: Y/N
Langzaam begin ik mijn ogen te openen en besef dat we bewegen. Ik kijk verder rond en zie dat ik ergens achteraan een busje lig. Mijn polsen nog steeds vastgemaakt met een spanbandje maar mijn benen niet. Het busje beweegt op hoge snelheid dus ik gok dat we op de snelweg rijden. Luide muziek speelt dus ik hoor hen niet praten, maar zij horen mij dus ook niet praten. De snelweg, veel politiecontroles. Ik moet de aandacht weten te trekken van een politiewagen. Maar hoe? Ik bedenk mogelijke redenen waarom een auto aan de kant moet gaan. De snelheid? Kan ik niks aan veranderen. Gevaarlijk manoeuvre? Kan ik niet forceren. Auto die niet in orde is qua onderhoud? Misschien... ik schuifel dichter naar de achterkant van het busje. Ik zie de binnenkant van de lamp zitten en zet mijn voet er tegen, dat moet lukken. We wagen het er maar op. Ik stoot met mijn voet tegen het licht aan en kijk snel achter me. Ik zie nog geen van beide achteromkijken, de muziek staat gelukkig luid genoeg. Ik stamp weer tegen het licht en voel dat het loskomt, ik stamp nogmaals en nog eens en nog eens. Tot dat de lamp eruit spring naar buiten toe, en nu, nu wachten we. Het duurt niet lang vooraleer ik sirenes al dichter hoor komen. De muziek verstilt en het tempo van de auto vertraagd. Ze kijken naar achter en het meisje kijkt me bang aan, ze houdt haar vinger voor haar lippen als teken dat ik stil moet zijn. 'Goedemorgen meneer.' Begint een agent. Het gesprek gaat door over het licht en de man antwoord vriendelijk tegen de agent. Uiteindelijk mag hij verder rijden met een waarschuwing, al snel rijdt de auto verder maar komt daarna weer tot een stop. De achterkant van het busje wordt opengegooid en daar staat een kwade Jackson me aan te staren. 'Dom wicht! Wat was daar je bedoeling mee?! Had je nu echt gedacht dat hij de achterkant ging checken?! Jouw straf komt snel genoeg, teef. Nog een kwartier rijden en dan tijd om wat plezier te maken. Alleen wij tweetjes.' Zegt hij en gooit dan weer de deur dicht. Ik slik, wat nu?
[Jimin is in orde... hopelijk gaat mijn schuldgevoel wat weg 😅]
[btw: Hey Hey Hey, JamlessGoyleBTS welkom in het boek. Het gaat waarschijnlijk niet een super grote rol zijn maar ik wilde je zeker de rol gunnen! Hopelijk vind je het wat leuk... xxx]
