Should I Let Go?

CHAPTER 15

Camella point of view;

Hindi lahat ng storya may happy ending, may ibang nag eexpect na ang love story nila ay magwawakas sa kasalan at kasiyahan pero ang totoo pala magwawakas ito kasakitan at hiwalayan.

Hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng aking mga paa habang naglalakad ako patungo sa kung saan, hanggang tumigil ito sa hindi inaasahang mahihintuan.

" BAKIT ANG SAKIT SAKIT!??.."

" MAMATAY NA AKO DAHIL SA SAKIT! GINAYUMA MO BA AKO?."

" MINAHAL LANG NAMAN KITA AH? PERO BAKIT LABIS AKONG NASASAKTAN? GANUN NABA TALAGA AKO KABALIW SAYO!!?."

" BAKIT MO TO GINAWA SA AKIN? KULANG PABA LAHAT? HINDI KO BA NAIBIGAY ANG LAHAT? MAY KULANG BA TALAGA?" Pahina na niyang sigaw at lumuhod habang may mga patak ng luha ang kanyang mga mata.

Ang sakit na makita na nasasaktan ang minamahal mo ng sobra at ang masaklap pa nasasaktan siya ng dahil sa iba hindi sa akin.

ME: Okay ka lang ba?( Lumapit ako sakanya at hinagod ang kanyang likod.)

ME: Tahan na, ang dami pa namang babae diyan sa paligid na ipagpalit diba?.( At sa wakas, umangat na ang kanyang ulo.)

RICHARD: 'YON NA NGA EH? ANG DAMI DAMING BABAE NA NASA PALIGID KO PERO SIYA LANG ANG NAKIKITA KO? BULAG NABA AKO? HA!?

Bigla akong umaatras ng sumigaw siya sa harap ko, ngayun lang yata ako sinigawan ni Richard ng ganito.

ME: Tama na..Maayos din ang lahat mawawala din yang paghihirap at pagkawasak mo.

RICHARD: Nararamdaman mo ba ang nararamdaman ko? syempre hindi diba? so paano to mawawala? PAANO!?

ME: Hindi man ako makakasiguro na ngayun, pero balang araw.( Niyakap ko siya sa puntong iyon)

RICHARD: Mahal na Mahal ko siya eh, akala ko sasaya kami..Akala ko habang buhay na kami..Akala ko magkakaroon kami ng masayang pamilya pero puro akala lang pala ang lahat.

Kahit masakit sa damdamin kong pakinggan ang katagang binibinitawan niya hindi pa rin ako susuko kasi sa puntong ito ako lang ang nasa tabi niya kaya kailangan kong maging matatag.

Kumala bigla siya sa yakap ko at pinunasan ang mga luha niya..

RICHARD: Bakla na yata ako umiiyak ako sa isang babae na hindi naman deserve ng pagmamahal ko.( Sabay tingin sa akin)

RICHARD: Bakit hindi nalang ikaw? Bakit hindi nalang ikaw ang minahal at naging girlfriend ko?

Sana nga ako nalang..

Pero sayang,

Hindi mo ako nakita..

ME: Okay lang, siguro hindi tayo para sa isat-isa dahil hindi tayo nabigyan ng pagkakataon na maging tayo.

RICHARD: *SMILE* Mabuti kapa matatag kahit alam kong nasasaktan kana ng dahil sa akin lumalaban kaparin sa akin at hindi ka nawawala sa tabi ko.

ME: *SMILE* Ganun siguro pagmahal mo ang isang tao ayaw mong kumawala kahit wala ng pag-asa, pero 'wag mong lubusin baka darating ang panahon bumitaw na ako kasi nakakapagod na.

RICHARD: Pagod kana ba?

O__O> *SHOCK*

ME: M-malapit na.

RICHARD: Bitaw na, malaya kana. Salamat sa lahat ah? 'wag kang mag-aalala hindi kita malilimutan.

Ngumiti siya at hinalikan niya ang noo ko at tumayo pero bago paman siya makalayo..

ME: GANUN NALANG BA LAHAT NG 'YON? PAGKATAPOS KONG TIISIN ANG MGA SAKIT BIBITAW NALANG AKO?. * UMIIYAK*

ME: NAGING SUNOD-SUNURAN AKO SAYO TAPOS BIBITAW NALANG AKO HA? GANUN NALANG BA TALAGA ANG LAHAT!SABI MO MATATAG AKO! HIHINTAYIN KITA NA MAHALIN MO AKO KAHIT SABIHAN NILA AKONG TANGA. PWERA NALANG KUNG HINDI MO AKO GUSTO SA BUHAY MO? GANUN BA?

RICHARD: OO--GANUN! KAYA 'WAG MO NA AKONG SUNDAN DAHIL HINDI KITA GUSTO SA BUHAY KO! HINDI TAYO BAGAY OKAY? KAYA PLEASE BITAW NA..

ME: HA HA HA, SEGI YUN LANG NAMAN ANG HINIHINTAY KO EH. SALAMAT DIN AH?SA LAHAT NG PASAKIT. THANK YOU AND GOODBYE.

OUCH!

Tumakbo ako papalabas ng campus hanggang napatigil ako sa may bench at doon umupo habang nakayuko.

ME: Siguro tama na? tama na siguro ang masaktan ako ng ganito, hindi man ako makaka-move on sisikapin ko.

Pagkatapos kong umiyak, umuwi na ako sa bahay na parang zombie na naglalakad.

Bago paman ako makapunta sa kwarto ko..

CHRISY: Bakit wala ka kanina Noona? pinuntahan kita sa room mo wala ka tapos tinanong ko prof mo hindi ka daw pumasok.

ME: Pasensya wala ako sa oras ngayun na makipag-usap.

Tinalikuran ko siya at pumunta na sa kwarto ko, nag dive in agad ako sa bed ko at pumikit.

HINDI MAN AKO MAKAKA LET GO NGAYUN, PERO SISIKAPIN KO KAHIT MAHIRAP.

To be Continue..