CHAPTER 17

2.4K 47 1
                                    





Camella point of view;






" Doc Richard, she will be your assistant." Pagpapakilala sa akin ni Prof kay Richard.




" Hello Camella, what a coincidence kanina magkasabay tayo sa elevator ngayun assistant pa kita, tadhana nga talaga mapaglaro." He said, okay lang ba siya? alam ba niya ang sinasabi niya 'TADHANA ' kunuhay.



" It seems you know each other." Prof said.



" Were friends.." Him.



" Were schoolmates.." Me.



Nagkasabay pa. Kailan kami naging kaibigan wala akong matandaan siguro na amnesia ako.



" Magbihis kana Camella to start the operation." Prof said, agad naman akong nagbihis at dumiritso sa operating room kung saan handa na ang lahat na mga kailangan para sa operation and also the patient.



" Let's start.." Richard said, at nagsimula na ang operation ako lang naman ang taga bigay ng mga equipment kong anong kailangan ni Richard para sa operation.



Medyo kinakabahan din ako, malala kasi ang sakit ng patient ' Cancer in Brain. ' at 50/50 sa operation their well be a possibility na success ang operation meron din' hindi.



1122838393 later..HAHA!



Good to know the operation is done, at nilipat na ng room ang patient. Paglabas namin ng operating room bumungad agad sa amin ang ibang doctors and also prof.



" Good Job Richard and also to your assistant it seems she is so good." One of the Doctor said. Marami silang bumati pero naka ngiti lang ako and said ' THANK YOU..' ganun din si Richard.



Inayos ko ang sarili ko at nagbihis para makauwi na rin, pumunta muna ako sa sink to wash my hand at naabutan ko na naman siya doon.




" Thank you.." He said.



" For what?.."



" Pumayag bilang assistant ko.." He said.



" Hindi naman pwedeng tumanggi ako para din naman to sa akin and also to my grades."



" Sabagay, if you don't mind lets eat dinner?.." Richard asked. Sasama ba ako? maybe 'wag na.



" Next time nalang siguro, may susundo kasi sa akin. Sorry.." I said.



" Okay next time.." He said, pagkatapos kong nilinisan ang kamay ko umalis na ako and nandoon na si Kenly naghihintay sa akin.



" How was the operation?." Bungad niyang tanong sa akin.



" Successful.." I said.



" Kain muna tayo, alam kong pagod ka." He said.



" Sakto gutom na rin ako.." Sumakay na kami sa kotse at tumungo sa restaurant.



Nauna na akong umupo kasi si Kenly lang daw ang mag-oorder. Habang wala pa si Kenly nag face palm ako habang nakatingin sa labas ng may nakita akong babae at lalaki na...



Never mind!



" Gutom naba prinsesa ko?" Bigla nalang sumulpot si Kenly kaya tumingin ako sakanya at kasama pala niya ang waiter na may dala ng mga pagkain namin. " Kain na tayo. Pakilapag nalang po.." Sabi ni Kenly sa waiter at nilapag ang mga pagkain.



" Thank you.." Sabi ko sa waiter at kumain na, dahil sa sobrang gutom ko halos hindi ko na pinansin si Kenly.



" Hinay hinay lang, wala namang naghahabol sa'yo eh!" Suway sa akin ni Kenly dahil subo ako ng subo.



" Hindi ko mapigilan eh, gutom pa ako hehe sorry." Nasabi ko nalang at uminom ng tubig.




" Haha okay lang, sige kain kapa.." Sabi niya, napatingin ako sakanya na naka cross arm lang habang nakatingin sa akin, tumingin ako sa pagkain niya pero hindi niya ito ginalaw kaya kumunot ang noo ko.




" Hindi kaba kakain?." Mataray kong tanong, bigla nalang siyang tumawa ng mahina. " Bakit ka tumatawa?.." Dagdag ko pa.



" Ang cute mo, ganyan ka pala pag mataray ang cute." Sabi niya habang naka ngiti ng malapad.



" Tch. Pero seryoso, hindi kaba kakain? baka magutom ka niyan at magkasakit paano kana?." Tanong ko.




" Aalagaan mo naman ako diba?.." Tanong niya.



" Oo naman, pero hindi sa lahat ng oras maaalagaan kita kaya kumain kana." Sabi ko.



" Akin na ang kamay mo.." Naka ngiting sabi niya, pero umiling ako. " Akin na, wala naman akong gagawing masama eh." Dagdag pa niya.



" Bakit ba? may kamay ka naman ah!." Bulyaw ko sakanya pero tumawa lang siya.



" Akin na nga 'yang kamay mo, 'wag makulit okay?." Sabi niya, naka simangot akong binigay ang kamay ko, hinawakan naman niya ito parang sinuri niya kong completo lang ba ang mga fingers ko.



" Hindi kulang ang fingers ko.." Sabi ko.



" Alam ko.." Sabi niya at hinalikan ang kamay ko, kaya doon ako na shock.



" Ba--.." Putol kong sabi.



" Hindi ako makakahintay na maging asawa na kita at maging Ina ng mga anak natin." Sabi niya at pinisil ang kamay ko pagkatapos niya itong halikan.






To be Continue..

Should I Let Go?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon