Should I Let Go?

CHAPTER 22

Camella point of view;

" IKAW!?.. "

" YOU!?.."

Pabalik balik ang tingin ko sakanilang dalawa dahil naguguluhan din ako..

" Magka-kilala kayo?" Tanong ko sakanilang dalawa.

" Never mind." Walang ganang sabi ni Chrisy at nilapag ang kanyang binili na mga pagkain sa mesa. " Kumain kana." Dagdag pa ni Chrisy, mas lalo tuloy akong naguguluhan.

" K-kamusta na ang lagay mo? are you okay now?." Tanong naman ni Chrisy na namumula.

" Y-yeah, maayos na ako ngayun." Nahihiyang tugon nung babae, na kahit ngayun hindi ko pa alam kong anong pangalan.

" I forgot to ask iha, what's your name nga pala?" Tanong ko.

" Ah, Andrea po.." Pagpakilala niya at inipit ang hibla ng buhok niya sa tenga niya.

" Hmm..Camella pala and this is my brother Chrisy for short.." Sabi ko at inilahad ang kamay ko para makapag shake hand kami at inilahad naman niya ito.

" Magkapatid pala kayo, hindi halata ah!." Sabi pa niya.

" I hate this girl so much.." Bulong ni Chrisy sa akin. " Can we just leave her Noona? nakakairita." Dagdag pa ni Chrisy.

Siniko ko siya, " Your so bad.." Bulong ko rin sakanya at tumingin uli kay Andrea.

" By the way Andrea, pwede ko bang malaman kong saan ka nakatira?" Tanong ko.

" Ha!? bakit po!?." Tanong niya. Seriously? tinatanong pa niya, hindi ba niya alam ang dahilan? hello.

" Slow girl.." Bulong nalang ni Chrisy pero hindi ko ito pinansin.

" Para maihatid ka na namin pero kung gusto mo ibigay mo nalang ang number ng parents mo para matawagan namin." Sabi ko.

" Shock!." Nasapo niya ang kanyang noo. " I forgot my phone, nandoon kasi sa kaibigan ko." Sabi pa niya.

" Address mo nalang miss, para maihatid kana namin ngayun na." Diin na sabi ni Chrisy.

" First of all, don't call me miss may pangalan ako ' ANDREA ' and you know what? 'wag ka ngang FC diyan." Mataray na sabi ni Andrea, napa nga-nga naman ako sa sinabi ni Andrea.

" Hello miss or Andrea whatever, hindi  ako feeling close sa'yo medyo nakakaabala kana kasi sa amin." Sabi naman ni Chrisy.

" Tch! stop that thingy!, pwede ba naming malaman na ang address mo Andrea?." Tanong ko.

" Ah yeah, hindi ko alam kong saan ako nakatira kasi hindi ako taga dito, I'm new here and kasama ko ang kuya and bestfriend ko, pero may nangyari kanina so..ito ako ngayun." Nakayuko niyang sabi.

" What should we do now?" Tanong ni Chrisy.

Processing....

Processing...

Processing...

" Chrisy, can you call Andreo to go here.." Sabi ko.

" But its already 10pm Noona, baka nagpapahinga na 'yon.." Reklamo niya.

" Paano mo nalaman? manghuhula kaba? baka nga nandoon nayun sa bar eh!." Sabi ko, bumuntong hininga nalang si Chrisy at nag dial ng numero ni Andreo.

" Kuya sorry sa abala..Pwede ka bang pumunta dito sa hospital?..Dito nalang namin eexplain ang lahat..ah..yeah..sige bye Kuya.." Rinig kong sabi ni Chrisy at ibinababa ang phone niya.

" He's on his way.." Sabi ni Chrisy.

" Can I sleep muna?.." Tanong ni Andrea, tumango naman ako at pumikit na rin ang kanyang mga mata.

Maya maya lang may kumatok na sa pintuan at alam naming si Andreo na ito, agad naman siyang pumasok at nag panic.

" Okay lang ba kayo guys? what happened? anong sabi ng doctor malalala ba?" Sandamakmak na tanong ni Andreo na nagpapanic.

" Hoy!!'wag ka ngang OA, hindi mo pa nga alam kong sino ang pasyente ganyan kana mag react? ano to advance mag isip?." Sabi ko.

Huminga muna siya. " Hindi niyo naman kasi sinabi ang dahilan kong bakit ako pupunta dito sa hospital eh!." Reklamo niya.

" Diba kakatawag ko lang sa'yo kanina na dito na namin eexplain?." Singit naman ni Chrisy.

" Sorry ah! nakalimutan ko.." Sabi ni Andreo." By the way, sino ba ang pasyente?." Tanong niya, itinuro ko naman ang kama kong nasaan si Andrea na nakatagilid kaya hindi masyado kita ang mukha niya, lumapit naman si Andreo dito at hindi ko alam kong bakit lumuwa ang mga mata niya.

" Si Andrea to ah?.." Sabi niya bigla.

" KILALA MO SIYA??." Sabay tanong namin ni Chrisy.

" Oo. Kapatid siya ng kaibigan ko.." Sabi ni Andreo.

" What a small world.." Sabi ni Chrisy.

To be continue..