Should I Let Go?

CHAPTER 46

A years later...

Richard Point of View;

🎶There goes my heart beating 'Cause you are the reason I'm losing my sleep Please come back now🎶

🎶There goes my mind racing And you are the reason That I'm still breathing I'm hopeless now🎶

Nakatitig ako sa pintuan ng bigla itong bumukas. Bumungad agad sa akin ang liwanag, napa-ngiti naman ako nung naaninag ko na ang babaeng mahal na mahal ko na naka-sout ng wedding dress.

Nang maglakad na siya papunta sa akin ng mabagal. Bumalik lahat ng mga alaala noon, nung una ko pa laman siyang nakilala at nakita..

Nung una ko palang makita ang babaeng 'to humanga ako sakanya dahil sa ganda niya at mabait, matalino rin. Pero akala ko hanga lang talaga, pero dumating sa punto na minahal kuna siya ng sobra..Pero, hindi ko man lang masabi sakanya na mahal ko siya dahil nahihiya ako o natotorpe.

Hindi ko pinigilan ang nararamdaman ko sakanya, dahil may kutob ako na may pag-asa. Tawagin niyo nalang akong assuming kung ganun basta hindi ko titigilan ang nararamdaman ko sakanya. Hindi ko man sinasabi sakanya na mahal ko siya pero pinaparamdam ko naman 'to. Minsan ihahatid ko siya pauwi. Minsan ako ang nagdadala ng bag niya. Ang babaeng 'to ang nagpapabago sa buhay ko.

" Alagaan mo ang Anak ko ah? mahalin mo siya ng sobra.." Naiiyak na sabi ng Mama niya, tumango naman ako at ngumiti. Tinapik naman ako ng Papa niya at niyakap.

Sabay kaming naglakad patungo sa altar.

🎶I'd climb every mountain And swim every ocean Just to be with you And fix what I've broken Oh, 'cause I need you to see🎶

Sa mga panahon na magkasama kami. Hinarap ko ang lahat, mga sakit na dinudulot niya sa akin. Pero hindi ko naman siya sinisisi dahil ginusto ko naman 'to at hindi ko ito pagsisihan.

" I love you.." Bulong ko sakanya habang naglalakad parin kami patungo sa altar.

" I love you too, I can't wait to kiss you." Sabi niya, ngumiti naman ako.

" Hindi rin ako makapag hintay sa honeymoon natin.." Sabi ko, tumawa naman siya.

Sa bawat pagtawa at pag-ngiti niya, tumatalon ang puso ko dahil sa tuwa kaya natutuwa rin ako pag naka-ngiti siya.

Every relationship are not perfect, like us. Hindi ko masasabi na ang relasyon naming dalawa ay perpekto, dahil minsan nag-aaway din kami. Minsan, nag-hihiwalay pero nagkakabalikan rin.

Minsan nga hindi ko maiintindihan ang ibang mga couples, nag-aaway tapos maghihiwalay pero nagkakabalikan rin, ang gulo diba?. Pero ngayun, naiintindihan ko na kung bakit dahil masarap magmahal kahit nasasaktan kana binabalikan parin.

" You may now kiss your wife.." Sabi ng pari, naghiyawan naman ang mga tao. Hinarap ko siya at unti-unting tinanggal ang belo niya.

" I love you so damn much, my wife.." Bulong ko sakanya at inilapit ang mukha ko sakanya at hinalikan na siya.

Lahat ng sakripisyo nag-bunga. Sa huli, nanalo parin ako..

" I love you too, my husband.." Sabi niya.

To be Continue..