Mutluluk Baharı(YAYIMDA-TAMAMLANDI)

Bölüm 19

Merhaba :) Bir önceki bölüme gelen güzel yorumlar için çok teşekkürler bana gerçekten yazma isteği verdi yorumlarınız:)

İyi okumalar... Oy ve yorumlarınızı bekliyorum:)

Bölüm 19

İnsan, sevgiyle doğduğu anda tanışıyordu ama sevgi başka bir kalpte karşılık bulduğunda o duyguyu gerçekten anlıyordu. Ben de sevginin ne demek olduğunu Çağan'la tanımıştım. Ailemle yaşadıklarımdan sonra sevgiye inancımı Çağan sayesinde korumuştum ve bugün ikimize ait yepyeni bit yaşama ilk adımımızı atmıştık.

Düğünümüz o kadar güzel olmuştu ki sonsuza dek anılarımın en güzel köşesinde saklayacaktım. Yine de içimde hep bir sıkıntı vardı. Nişandan sonra yaşananların tekrarlanmasından korkmuştum için için. Selim Bey'in ya da ailemden birilerinin bugünü bozacak bir şeyler yapmasından korkmuştum ama çok şükür hiçbir sorun çıkmamıştı.

Araba durduğunda bakışlarımı Çağan'a çevirdim. Gözlerinde parlayan bir aşkla bana bakıyordu. Bana böyle baktığında sanki kalbi avuçlarıma konuyor ve bana içindekileri anlatıyordu. Dudakları güzel bir gülümsemeyle kıvrıldığında ben de gülümsedim ve uzanıp yanağını okşadım. Gözlerini kapatıp yanağını elime yasladığında derin bir nefes aldı ve bana baktı. Elimin üstüne elini koydu ve elimi yavaşça okşadı.

''Bahar'ım?'' dedi yumuşacık bir sesle. Merakla ona baktım. ''İyi misin?''

Derin bir nefes aldım ve başımı salladım. ''İyiyim.'' Kısa bir süre bana baktı ve gülümsedi.

''Hadi evimize gidelim.'' Elimin üstüne bir öpücük bırakıp arabadan indi ve benim kapımı açtı. Bana uzattığı elini tutup arabadan indiğimde el ele evimize doğru yürüdük. Evimiz... Söylemesi bile o kadar güzel geliyordu ki!

Bahçeden geçip kapının önüne geldiğimizde kapıyı açtı ve bana baktı. Dudakları yaramaz bir gülümsemeyle kıvrılırken merakla ona baktım.

''Biz bugün evlendik.'' Dedi yüzündeki yaramaz gülümsemeyle. ''Burası da bizim evimiz ve...'' dedi ve ben daha ne olduğunu anlayamadan beni hızla kucağına aldı.

''Çağan, ne yapıyorsun?'' dedim şaşkınlıkla kollarımı boynuna sararken. Gülümseyip dudaklarıma bir öpücük kondurdu ve içeriye girdi.

''Gelinler, evden içeriye kocalarının kucağında geçerler ki evlerine uğursuzluk yaklaşmasın.'' Dedi oldukça ciddi bir sesle ve kapıyı ayağıyla kapatıp merdivenleri çıkmaya başladı. Birkaç saniye ona baktım ve gülümseyip başımı omzuna yasladım.

Yatak odamıza geldiğimizde beni yavaşça yere bıraktı ve ellerini yanaklarıma getirip yavaşça okşadı. Gözleri, gözlerimin en derinlerine bakarken bakışları sevgiyle parladı.

''Ben...'' dedi kısık bir sesle. ''Seni tanıdığım ilk günden beri karşıma çıktığın için şükrediyorum. Bana evet dediğin için, ömrünü ömrüme kattığın için teşekkür ederim Bahar'ım.'' Dedi ve uzanıp alnıma dudaklarını bastırdı.

Gözlerime dolan yaşları geriye itmeye çalışırken derin bir nefes aldım ve ellerimi beline sardım. Dudaklarıma önce yanaklarıma sonraysa dudaklarıma ulaştığında gözlerim kendiliğinden kapandı. Saçlarımdaki tokaları nazikçe çıkarıp saçlarımı özgür bıraktı ve burnunu saçlarıma yaslayıp derin bir nefes aldı.

''Aldığım her nefeste kalbim senin için atacak Bahar'ım.'' Dedi fısıltıyla ve saçlarıma bir öpücük bıraktı.

''Benim de senin için atacak Çağan.'' Dedim sesim heyecandan titrerken.

Gözleri yüzümün her santiminde gezindi ve dudakları bir kez daha dudaklarımı buldu. Ellerim saçlarını bulduğunda bana biraz daha sarıldı ve bir eli gelinliğimin fermuarını açmaya başladı. Gelinlik üzerimden yavaşça kayıp yerle buluşurken geriye sadece Çağan'ın dokunuşları, hızlanan nefeslerimiz ve deli gibi çarpan kalplerimiz kaldı.