Mutluluk Baharı(YAYIMDA-TAMAMLANDI)

Bölüm 3

Merhabalar... Bölümü daha fazla beklemeden yayımlamak istedim. Umarım beğenirsiniz:) Aynı zamanda Çağan'ı da getirdim:)
Lütfen oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin olur mu? İyi okumalar...

Not: 4. Bölüm önümüzdeki hafta çok yoğun olacağım için birkaç gün gecikebilir.😇😇

Bölüm 3

  İşten çıkıp eve geldiğimde aklımda hâlâ Çağan ve Kayra Hanım'ın birbirine sarılması dolaşıp duruyordu.

  Neden bu kadar kafama taktığımı gerçekten bilmiyordum ama aklımdan çıkarıp atmayı da başaramıyordum.

  Eve geldiğimde ilk önce üstümdeki kıyafetlerden kurtulup pijamalarımı giydim ve kendime atıştırmalık bir şeyler hazırladım. Aslında çok acıkmıştım ama canım pek bir şey istemiyordu. Salona geçip televizyonu açtım ve kanalları dolaştım. Bir tane film bulup izlemeye çalıştım. Ama boş boş bakmaktan öteye gidemediğimi yaklaşık yarım saat sonra filmin tek bir sözcüğünü bile anlamadığımı fark ettiğimde anlamıştım. Çünkü filme bakarken başroldeki aktörü Çağan olarak görmekle meşguldüm.

  Kendime hayali bir tokat atıp kendime geldiğimde kapının da zili çalmıştı.

  Ağır adımlarla kapıya ulaşıp açtığımda karşımda her zamanki gülümsemesiyle Aslı duruyordu. Kapıyı geçmesi için biraz daha açıp içeriye girmesini bekledim ve içeriye girince ona sıkıca sarıldım. O benim hep en yakınım olmuştu. Küçüklüğümüzden beri birbirimizden neredeyse hiç ayrılmamıştık.

  Aslı kendisini biraz geriye çekip bana dikkatlice baktı ve kaşlarını çattı.

''Sanırım bana anlatmak istediğin şeyler var, doğru mu?''

  Yavaşça başımı salladım ve ikimiz de oturduğumuzda ona bugün olanları anlattım.

''İşte sonra notlarıma bir baktım, neden ona sarıldın ki yazmışım.'' Ben daha cümlemi tamamlayamadan Aslı'nın attığı kahkaha evin duvarlarında yankılanmıştı. Omzuna hafif bir yumruk attım.

''Gülmesene be!'' Hâlâ gülerken yanıtladı beni.

''Tamam, tamam gülmüyorum.'' Kaşlarımı kızgınlıkla çattığımda biraz daha ciddileşip yüzüme baktı.

''Bahar?'' dedi sorarcasına. ''Ben seni ilk defa böyle görüyorum, sanırım sen tahmin ettiğimden de fazla karışmışsın!''

  Ofladım ve başımı iki yana sallayıp koltuğun arkasına yasladım. Çok sağ ol zeki arkadaşım ben bunu hiç bilmiyordum!

......&&.....&&.....

  Kayra ile konuştuktan sonra o kazadan sonra biriken boşlukların çoğunu kapatmayı başarmıştım. Kayra'yı bir kez daha kaybetmeyecektim, onun bir kez daha kaybolmasına izin vermeyecektim.

  Abime söz vermiştim ben, ona iyi bakacak ve onu koruyacaktım. Eve geldiğimde ilk önce duşa girdim ve üstümdeki bütün yüklerden kurtulmayı denedim. Biraz da olsa iyi gelmişti. Üstüme siyah bir eşofman altı ve gri bir tişört giyip kendimi salondaki koltuğa attım.

  Bugün çok yorucu geçmişti. Hem toplantı hem Kayra'yı tekrar karşımda görmem ve onun anlattıkları hem de... Hem de Bahar! Hızla gözlerimi açtım, Bahar nereden aklıma gelmişti ki şimdi durduk yere. Sonra gözlerimin önüne gülüşü geldi. O kadar güzel gülüyordu ki sanki, sanki ruhuna ilkbaharı getiriyordu. Sonra o yemyeşil gözleri zihnimdeki yerini aldı, upuzun ipek gibi saçları geldi sonra... Adını o kadar güzel yaşatıyordu ki! Küçük bir gülümseme oluştu dudaklarımda. Derin bir nefes aldım, sanırım artık onunla sık sık karşılaşacaktık.