Mutluluk Baharı(YAYIMDA-TAMAMLANDI)

Uzaklardan Bir Alıntı 2

Merhaba:) İkinci bir alıntıyla geldim. Bakalım hoşunuza gidecek mi?

Yorumlarınızı merak ediyorum açıkçası:) İyi okumalar...

Bu arada yeni bölüm de hafta bitmeden gelecek :)

........&&&&&&.........

'’Annem…’’ dedim kısık bir sesle. ‘’Ben, yaşanan hiçbir şeyi unutmadım. O hastanedeyken sizin korkunuzu en derinlerimde hissettim ben. Senin saçlarımı okşayışını hissettim, babamın elimi tuttuğunu hissettim. Ablalarımın endişesini hissettim.’’ Gözlerine baktım ve devam ettim.

  ‘’Sen nasıl benim çektiğim acıyı kalbinde hissettiysen ben de hissettim. Şimdi bana kırgınsın, biliyorum. Seni anlıyorum da ama ben…’’ dedim derin bir nefes alarak.

‘’Ben, onu kırdıkça daha çok kırıldım annem!’’ Başımı ellerine yaslayıp gözlerimi kapattım.

  ‘’Babamla sen, birbirinizin canı yandığında hissediyordunuz ya hep benim de öyle oldu işte. Onun canı yandıkça benim de canım yandı. Kalbim beni dinlemedi ki anne!’’ dedim başımı kaldırıp gözlerine bakarken. ‘’Affederken bana sormadı ki!’’

Annemin bakışlarına yerleşen buzlar yerini sıcacık duygulara bırakırken gülümsedim.

‘’Hani kalp en çok en sevdiklerine kırılır, sevdikleriyle yaralanır ama yine de sevdikleriyle iyileşirmiş ya işte benim kalbimin yarası da ilacı da Yağmur olmuş anne!’’ Ellerimin içindeki ellerini sıktım.

  ‘’Ama sen bana kırgınken, gözlerini gözlerimden kaçırırken benim kalbim iyileşmiyor anne! Ben, dünyaya gözlerimi açtığım ilk anda senin sevgini hissettim yüreğimde. Şimdi ne olursa olsun, kimi severse sevsin kalbim senin sevgini arıyor. Gözlerin bana böyle kızgın bakarken ruhum hep eksik kalıyor.’’

‘’Seni kırdığım için beni affet olur mu? Sadece bana güven ve benim yanımda ol annem, yine saçlarımı okşasın ellerin, sevgin kalbimi okşasın. Gözlerin böyle kırgın bakmasın bana artık olmaz mı?’’