Mutluluk Baharı(YAYIMDA-TAMAMLANDI)

Bölüm 25

Merhaba:) Ufak bir gecikme oldu ama yeni bölümle geldim sonunda. Çok fazla uzatmadan bölüme geçiyorum.

Sadece şunu söylemek istiyorum. Verdiğiniz her oy, okuduğum her yorum yazmam için benim en büyük destekçim oluyor. Lütfen bu desteği esirgemeyin olur mu? İyi okumalar...

............&&&&&&.........

 Hastaneden çıkıp eve geldiğimizde Bahar'ım yaşadıklarının yorgunluğuyla uyuyakalmıştı. Ben ise onun yanında oturmuş, sözcüklere dökemediğim onlarca duyguyla onu izliyordum. Korkarak gittiğim hastaneden onlarca güzel duyguyla ayrılmıştım ve hala da tüm bunların rüya olmasından korkuyordum.

Bahar ve benim bir bebeğimiz olacaktı. İkimize ait minicik bir bebek... Söylemesi, düşünmesi bile bu kadar güzelken onu kucağımıza aldığımızda neler hissedecektim hiç bilmiyordum. Ada doğduktan sonra abimin gözlerine yerleşen o parıltıların ne demek olduğunu şimdi daha iyi anlayabiliyordum. Dudaklarım büyük bir gülümsemeyle kıvrıldığında derin bir nefes aldım. Ben baba olacaktım! Bu o kadar farklı bir duyguydu ki, anlatamıyordum.

Bir elim Bahar'ımın karnına gitti ve yavaşça okşadım. Aklıma doktorun söyledikleri geldiğinde gülümsemem yavaşça soldu. Bakışlarım Bahar'ın kolundaki sargıya gittiğinde sıkıntıyla nefes aldım. Bahar'ımın geçirdiği kaza aklıma gelince kalbim acıyla kasıldı. Onun canı her yandığında benim de yanıyordu. Uzun bir süre çok fazla hareket etmemesi gerekiyordu. Hem kendi iyiliği hem de bebeğimizin iyiliği için dinlenmeliydi. İkisine de çok iyi bakacaktım, ikisinin de canının yanmaması için elimden geleni yapacaktım.

Bahar yavaşça kıpırdanıp gözlerini açtığında gülümsedim ve eğilip alnına öpücük bıraktım. Yüzüne gelen saçlarını geriye itip gözlerine baktığımda dudakları küçük bir gülümsemeyle kıvrıldı.

''İyi misin Bahar'ım? Ağrın var mı?'' Başını yavaşça iki yana salladı.

''İyiyim Çağan, uyumak iyi geldi.'' Gülümsedim ve bir elimi karnına götürüp yavaşça okşadım.

''Bebeğimiz de iyi mi?'' Gülümsemesi büyürken elini elimin üstüne koydu.

''Galiba o da iyi ve biz de iyi olması için ne gerekiyorsa yapacağız.'' Dedi kısık bir sesle.

''İkinize de çok iyi bakacağım merak etme Bahar'ım.'' Dedim ve derin bir nefes aldım. ''Biliyor musun?'' dedim bakışlarım ellerimize çevrildiğinde. ''Abimin neler hissettiğini anlayabiliyorum artık.'' Dedim ve aklıma gelen şeyle kaşlarım çatıldı.

''Bahar'ım!'' dedim bakışlarım gözlerine çevrildiğinde. Şaşkınca bana baktı.

''Ne oldu Çağan, neden kaşlarını çattın?'' Oturduğum yerde doğruldum.

''Ya kızımız olursa ya bir gün adamın biri karşıma geçip kızımla evlenmek istediğini söylerse?'' Bahar'ın kahkahasını duyduğumda kaşlarım biraz daha çatıldı.

''Niye gülüyorsun Bahar'ım? Bu çok önemli bir şey tamam mı?'' Bahar yavaşça doğruldu ve sırtını yatağın başlığına yasladı.

''Neden olmasın Çağan? Kızımız olursa bir gün evlenecek bu çok normal bir şey. Hatta hazırlıklara şimdiden başlasak mı acaba?'' Şaşkınlıkla Bahar'a baktım.

''Bir de dalga geçiyorsun yani Bahar'ım aşk olsun!'' dedim kızgınlıkla. Bahar tek kaşını kaldırıp bana baktı.

''Sen abinle dalga geçerken iyiydi ama değil mi ömrüm?'' Dediği şeyle kısa bir an durdum. Abimin bana neden kızdığını şimdi daha iyi anlayabiliyordum. Bu gerçekten de çok sinir bozucu hissettiriyordu. Başımı iki yana sallayıp Bahar'a baktım.