End This Rivalry (Completed)

Chapter 5

His Attitude

"Abo, bibili lang ako ng pasalubong kina mama." Paalam ni Lei sa 'kin.

Nasa terminal na kami.

"Ako rin, pala. Bibili na rin ako ng makakain natin habang nasa byahe tayo."

Habang ako'y naglilibot-libot, may biglang kung sino ang bumangga sa 'kin. Langya!

"Are you blind?" Asik ng nakabangga sa 'kin.

Walangya! Siya na nga 'tong nakabangga eh. Lakas ng loob nito.

"I'm not blin-" Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng mapagtanto kung sino ang nasa harap ko.

His familiar eyes. His black hair. My god! Am I dreaming?

His jaw clenched when he realized that I've recognize him even if he has a face mask.

"Blue Collin?" 'Yan lang ang mga salitang lumabas sa 'king mga labi.

Sobrang manghang-mangha ako. I can't believe it.

"Damn it!" Tanging salitang lumabas sa kanya.

"Are you really Blue Collin?" Hindi makapaniwalang tanong ko pa sabay hawak sa braso niya.

"Can you please get off your hand?Ang kulit! Alam na nga nagtatanong pa. And may I remind you, miss. Pinerwisyo mo na nga ako, kinukulit mo pa ko." Masungit niyang sabi.

Biglang nawala ang ngiti sa aking labi.

"First of all. I'm just asking you 'cause I just can't believe the fact that you're right here in front of me. Second, ikaw ang bumangga sa 'kin. Kahit na hindi ako tumitingin kung tumitingin ka, hinding-hindi mo ko mababangga. At pangatlo... fan na fan mo pa naman ako. Nakakaturn -off ugali mo. Tse!" Asik ko sabay talikod sa kanya.

May hindi pa pala ako nasasabi. Agad akong humarap sa kanya at naabutan ko pa rin siyang nakatingin sa 'kin.

"Sungit!" Sigaw ko.

Nakakainis! Sa dami ng mga ideas ko sa unang araw ng pagkikita namin, wala ni isa man lang d'un ang natupad.

"Oh! Anong nangyari sayo? You look pissed." Pansin ni Lei sa 'kin habang nasa bus kami.

Nagsimula na ang byahe namin pauwi.

"Yeah! Hindi ka lang talaga maniniwala sa nangyari sa 'kin kanina."

"Ano bang nangyari?" Tanong niya ulit.

"I met Blue. Blue Collin." Diin ko pa sa pangalan niya.

"Really? Sa'n picture? Sa'n autograph?Anong nangyari?" Excited niyang mga tanong.

"Wala."

"Wala?! As in wala ka man lang napala sa pagkikita niyo?" Hindi makapaniwalang sabi niya.

"Yup! Great,right? Nakakainis. Taliwas ang ugali sa camera sa real life. Sungitan ba naman ako?"

"Sinungitan ka? Ano ba kasing nangyari? Langya! Ba't ba hindi mo na lang ituloy ang pagkikwento mo?" Inis niyang sabi.

"Eto na nga. Nagkabangga kami. Actually, it's more on nabangga niya ako. Tapos nabigla ako ng si Blue na pala nasa harap ko. So, sa sobrang na-shock ako, kinulit ko siya ng kinulit by asking if he's really Blue Collin. That's why." Kwento ko.

"Kasalanan mo naman pala eh."

"Wait. Hindi ko kasalanan 'yun. Tsaka kahit na. Kung mabait talaga yun, kahit na kasalanan ko, hindi niya ko susungitan. Maliban na lang kung nagpapanggap lang siya sa harap ng camera. Tsk!" Paliwanag ko.