End This Rivalry (Completed)

Chapter 8

Drunk

Lumipas ang isang linggong paghahanda para sa aming debut. Naging busy kami buong week. Kaya hindi ko na rin pinagtuunan ng pansin ang mga interaksyon namin ni Blue.

I don't know. It's just that I don't want to hope for something that's just impossible. Dahil sa una pa lang, kahit anong gawin kong pagpapangarap na magustuhan niya, alam ko ang hirap niyang abutin.

Tapos na naming narecord ang mga tracks ng aming album. Pati rin ang aming music video. And also, the choreography of it.

"Ladies and gentlemen, it's the time you have been waiting for. The newest girl group of ML Entertainment, let's all welcome, Keith, Mace, Kara, Lei and Louise, the Primrose." Pagpapakilala sa 'min ni CEO.

Nakatayo kami ngayong lima sa harap ng maraming tao. The crowds are wild. Their supports are overwhelming.

Hinanap ng paningin ko ang pamilya ko. They're in the VIP seats, screaming for me. Lumiwas sila ng Maynila para lang sa araw na ito.

"One, two, three..." Si Ate Keith.

"We're Primrose." Sabay-sabay naming sabi.

"Good evening! I'm Xyna Keith Casley, the leader and one of the vocalists of the group. Hope for your supports. Thank you!" Pagsisimula ni Ate Keith.

"Hello, Pilipinas! I'm Tasha Mace Tyson, one of the vocalists of the group."

"Magandang gabi po! Ako nga po pala si Kara Grae Hanson, the lead dancer of Primrose."

"Annyeong! Hello po sa inyong lahat!This is the main dancer of Primrose, Audrey Lei Clark. Thank you for your warm welcome."

Now, it's my turn. And guess what, sobra-sobra na ang kabang nararamdaman ko.

Magsasalita na sana ako ng nahagip ng paningin ko ang isang lalaki making my heart beats fast. He's there in the crowd watching me seriously.

O baka namamalikmata lang ako?Hindi pwedeng nandito si Blue Collin.

"Good evening po sa inyong lahat!This is the maknae or should I say the youngest of the group, the main vocalist, Ash Louise Tyler. Don't forget to support our album and stream Butterfly. Kamsahamnida!" Sabi ko sabay balik ng tingin kay Blue.

Totoo nga! Namamalikmata lang ako. Wala siya d'un. What's happening to me?

"Our dear fans, we hope for your supports for the upcoming album of Primrose entitled The Roses. Sana po sa lahat ng naghihintay para sa bagong girl group ng ML, sana suportahan po natin sila. They're truly good, I tell you. At para mapatunayan yan, sa kauna-unahang pagkakataon mapapanood po natin ang kanilang inihandang performance. Let's all welcome The Primrose."

Inihanda talaga namin araw na 'to para ipakita ang pinagpraktisan naming choreography ng Butterfly na kanta namin.

Kay Ate Mace ang first part,kay Ate Keith naman ang refrain part, at sa 'kin naman ang chorus.

Pagkatapos ng performance,sigawan ng mga tao ang sobrang nagpasaya sa 'min. It's overwhelming!

Pagkatapos ng gabing yun,may selebrasyong inihanda ang kompanya para sa debut namin. Kasama lahat ng nagtatrabaho sa building at ang aming pamilya, the party seems enjoying. Sobrang saya naming lima na para bang ito yung araw na ang tagal na naming hinihintay. The day that makes us finally feel that our dreams are reachable.

Niyakap ko sina mama at papa pati na rin si kuya. Nandito silang tatlo.

"Anak, sobrang proud kami sayo." Naiiyak na sabi ni mama habang nakayakap siya sa 'kin. "Sobrang miss na miss ka na namin."

Sunod kong niyakap si papa at kuya. Naiyak na lang ako habang isa -isa ko silang niyayakap.

"Miss na miss ko na din po kayo. Sobra!" Sagot ko.

"Ang galing mo palang kumanta, Abo." Complement ni kuya. Ewan kung complement ba talaga yun.

"Tsk! Sabihin mo believe na believe ka sa 'kin." Mayabang kong sabi sabay halakhak.

Tumawa rin sila.

Kumain kaming sobrang saya. This day feels so joyful.

Pagkatapos ng konting kasiyahan, pumunta na sina mama sa isang hotel na sinagot ng kompanya. Naiwan lang si kuya dito. May konting inuman kasi.

Habang kumukuha ako ng isang drink sa may dining area, lumapit sa 'kin ang anak ng CEO.

"You're Louise,right?" Tanong niya.

He's young probably two years older than me. He got this fresh looks na masasabi mo talagang he really belongs to an elite group.

"Opo, sir." Sagot ko.

"You can call me Shawn. By the way, you have a nice voice. I'm impressed." Manghang sabi niya.

"Thank you."

Umalis si Shawn upang makipag-usap pa sa iba pang kakilala niya.

Nag-ikot-ikot naman ako upang ienjoy ang party at uminom pa. Medyo umiikot na nga ang paningin ko eh.

Lumabas ako saglit upang mapakalma ang sarili ko. Nahihilo na kasi talaga ako. Napapadami ata ang mga iniinom ko o di kaya'y matatapang lang talaga ang mga ito.

Nang makalabas,nabigla ako ng naabutan ko si Blue na nakahilig sa front door ng kanyang kotse.
Nakalagay ang mga kamay nito sa kaniyang mga bulsa looking at me seriously.

Ginapangan ng sobrang kaba ang aking kaloob-looban. Hindi ko alam kung paanong simpleng tingin niya lang ay nanghihina na ako. He seems like a dangerous person with the way he stares.

Unti-unti siyang lumapit sa 'kin na para bang kilalang-kilala niya na ako. Mas lalo akong nanghina.

He stopped when he's one inch away from me. Sobrang lapit niya sa 'kin na nagpabilis ng tibok ng puso ko.

"Fuck! You're drunk." He whispered.

Then in a split second, everything went black.