Ya ruh eşiniz sizden başka bir yüzyılda doğmuşsa? Kader sizi nasıl bir araya getirirdi?
Aşk onların kaderinden çok daha fazlası.
•••
- Söyle artık kimsin sen?
Yüzünü yüzüme yaklaştırırken sıcak soluğ...
Avrupa açıklarında yol alıyorduk. Gemiler fırtınanın sertliğiyle sarsılırken gökyüzü gün ortasında karardı. Mürettebat bu musibeti söylentileri kendinden önce gelen deniz canavarı Hydra'dan bildi. Ölüm sessizliği kadırgadan gelen gürültüyle bölündü. Gemim ortadan ikiye ayrılırken sislerin arasında Hydra göründü. Savrulan bedenime rağmen kılıcımı çekip ,onun şeytani gözlerine baktım .Derin bir büyü altında beni yok etmeye and içmişti. Bu gördüğümüz karanlık yaratıklardan sadece ilki olacaktı.
Minos seslendi:
- Ares kaç!
O an düşündüm. Sevgi dolu, adaletli ,haklı ,iyi ve doğru olmak.. Bunların hiçbirinin Dünya için bir anlamı yoktu. Dünya iyiyi ve kötüyü görmezdi. Zafer her zaman en güçlünündü. Batan güverte anlamsız hayatımı gözlerimin önüne sermişti .Kayan görüler sona yaklaşırken lüks yaşantım yerini derin anlamlara bırakıyordu. Babasız kalan çocukları düşündüm. Cesaretle bu düşüncenin omuzlarına tırmanıp var gücümle bağırırken canavarın boyunlarını bir bir kesmeye başladım. Üzerime akan kan ruhumun alevini söndürmüyordu.
- Saldırın !
Dedi Perseus. Ne de olsa kaybedebileceğimiz tek şey bu kanlı yaşamdı.
•••
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ares günlerdir bana mesafeli davranıyordu. Okula giderken karşılaşmıyorduk. Güneş ve Yağmur'la sıkı arkadaş olmuştuk. Sabah okul için hazırlanırken içimde gereksiz bir sevinç vardı. Kapıyı açıp Bulut'u görmemle bu sevinç son buldu.
- Hadi ama Venüs benden sürekli kaçmayı bırak. Eskisi gibi olalım. Hata yaptım özür dilerim ama senin için buralara kadar geldim. Okulumu değiştirdim.
Onu sevdiğim zamanlarda ne kadar mutlu ve gelecekten umutlu bir kızdım. Ondan sevgi dışında hiç bir beklentim yoktu. Siret'le birlikte bende gördükleri karakter öyle ağır geliyordu ki. Kalbimde aşka dair ne varsa geri dönmeyecek gemilerle karanlığın kollarına bıraktım.
- Seni görmek istemiyorum.
Konuşmasına devam etmesini dinlemeden kulaklığımı taktım.
Ona zamanında önem verdiğim için kendini vazgeçilmez zannetmesine dayanamıyordum. Bulut artık ona yüklediğim bütün anlamlarını yitirmişti.
Ben kendisine eziyet eden erkekleri annelik duygusuyla sahiplenip düzeltmeye çalışan kadınlardan değildim. Karakter yoksunu gibi bana yaşattıklarını sineye çekemezdim. Vicdanı olmayan bir insan benim için ne teslim olabilirdi ne de aşık olabilirdi.
