ATLANTiS'İN KIZI

30. Bölüm: Anlamsız

Bardağımdan bir yudum alıp sakinliğimi korudum. Mavi gözlerini kısmış tüm kızgınlığıyla bana bakıyordu. Okyanus onu ıssızlaştırmıştı. Umutsuz ve yıpranmış görünüyordu.

- Okyanus sana yaramış.

Dedim . Biliyordum.  Limitlerini zorluyordum . Güneş'in bedenini çalmak affedilemez bir şeydi.Ama onu anlıyordum. Aşkına sahip çıkıyordu. Elindeki bardağı avcunun içinde un ufak etti. Kayıtsızlığım onu rahatsız ediyordu. Bu duygularını kontrol etmiş haliydi.

- Medusa nerede?

Dedi dişlerini sıkarak. Gerçekten ürkütücü görünüyordu.

- O artık yok.

Dedim sakin bir şekilde. Sözlerimin verdiği acının tarifi mümkün değildi. Medusa yatağımın yanındaki kar küresindeydi . Perseus benim gibi mutsuzluğun dibine vurmuştu. Sevdiği için yapacaklarının sınırı yoktu. Kendimden biliyordum.

   Söylediğim sözün onun için son damla olduğu belliydi. O da ölümsüzdü . İçten içe belki olur da beni yok etmenin bir yolunu bulur diye söylemiştim bu yalanı. Sonsuz ızdırabıma son vermesi için. Ares'e bir kadın nasıl sonsuza dek sevilir göstermesi için.

- Bana doğruyu söyle.

Diye kükredi.

- Doğru.

Dedim .Merakla ne yapacağını bekliyordum.
Gözlerinde derin bir sızı oluştu. Fiziksel olarak değil ama ruhsal olarak onda derin bir yara açtığımı hissedebiliyordum.

-Neyine güveniyorsun bu kadar? Ares bile seni terk etmiş.

Son söylediği kelimeyi içimden tekrarlıyordum.

Terk etmiş...
Terk ...
etmiş...
Ares....
bile....
seni ..
terk ....
etmiş.... Ares

     İçimdeki sonsuz boşlukta yankılanan sözler her yankıda alevimi körükledi. Etimi ateşe verseydi böyle yanamazdım. Gözlerimden akan yaş ateşimi söndüremedi.

-Artık kaybedecek bir şeyim olmamasına güveniyorum.

- Emin misin? Mesela çok sevdiğin arkadaşın?

Gözlerim uzakta her şeyden habersiz dans eden Güneş'i taradı.

- Ona bir daha bulaşırsan seni yok ederim.

- Seninle savaşmak istemiyorum Venüs. Sabrımı zorlama .

- Bir konuda çok pişmanım biliyor musun?

Tepkisiz sinirli bakışlarıyla doğruldu. Onu çileden çıkaracak cümleyi sona saklamıştım. Artık sabredecek zamanım kalmamıştı. Hikayem burada bitsin istiyordum .

- Keşke Medusa'yı yok etmeden önce başını bir kalkana geçirseydim. Nazardan korurdu.

Bir anlık hüznü hızla nefrete dönüştü. Görüyordum içindeki mavi cehennemi. Söylediğim sözün ağırlığı beni de üzmüştü.

Ellerini yuvarladığında cıkan mavi ışıklıla bardaki bütün şişeler havada çarpışarak patladı . Tepemde patlayan şişelerden bir kaç cam parçası kokteylime düştü. Bardağı yere doğru fırlattım.

- Oldu mu şimdi? Bütün keyfimi kaçırdın.

Deyip ellerimdeki yeşil elektiriklenmeyle ona dev bir enerji topu gönderdim. Darbenin etkisiyle arkasındaki masaya savruldu. İnsanlar çığlık çığlığa kaçışmaya başlamışlardı. Hayat böylesine boşken çevremde hiç bir şeyi takmayan mutlu insanlar görmek can sıkıcıydı.