12. Bölüm : Büyü

3K 191 15
                                    

Milattan Önce 8999 Aresin anlatımından :

   Zor zamanlar yerini daha zor zamanlara bırakıyordu. Gemimiz yolculuğuna devam ederken farkındalığım daha da artıyordu. Atlantis hiç de göründüğü gibi kolay bir hedef olmayacaktı. İçimizdeki hainin eski dostum Minos olduğunu öğrenmemle yıkılmıştım. Amentes Avrupada ölüler ordusundan savunma hattı oluşturmuştu. Bu Minos'u gönderdiğim hattı ve geri dönmemişti. Bana gönderdiği mektupta saldırıya açık bir kıta olduğu ve kolaylıkla elde edebileceğimiz yazıyordu.

Gerçek tüm çıplaklığıyla karşımda dururken söz verdim kendime. Yıkımım ihanetten olmayacaktı. Rüzgar fısıltısıyla abim Asklepios'la konuşmaya başladım. Kelimelerim kıtalar arası yolculuk yaparken sadece o sesimi duyuyordu. Bu babamdan öğrendiğimiz kadim inanc öğretileri sayesinde gelişmişti.

- Ares kaç gündür ağzını bıçak açmıyor.

- Neden yaptığına dair bir bilgi buldunuz mu?

- Bir cadı yüzünden. Onun karanlık büyüsüne kapılmış ve taraf değiştirmiş.

- Demek ki yeterince güçlü bir kişiliği yokmuş.

- Kara büyü bu öyle basit bir şey değil.

Konuşmam ablamın yanıma gelmesiyle son buldu. Hebe bana sevgi dolu bakışlarını dikmişti. Sanırım gerçek beni görebilen son bir kaç kişiden biriydi.

- Abimle mi konuşuyordun?

- Evet kara büyüden bahsediyorduk.

- Ölümcül sonuçları olabiliyor.

Ona miğferimin altından sırtımı gösterdim

- Ares bedenine bir insanın katlanamayacağı kadar çok kara büyü yapılmış.

-  Bir kaç gün önce sadece siyah yazılarla kaplıyken bugün tuhaf tılsımlara döndü.

- Çok acı çekiyor olmalısın. Bunun için ailemizin kanını kullanıyor olmalılar.

- Aslına bakarsan hiç bir şey hissetmiyorum .Nefretim ve hırsım buna izin vermiyor.

- Ailemizi onların elinden alacağız Ares .

- Ailemizi alsak bile bu savaşta ölen aileleri  asla geri alamayacağız. Onlardan ben sorumluyum.

- Bu savaştaki herkes sonsuz cehennemden kurtulmak için savaş verdiğimizi biliyor. Sen ölümlerin sorumlusu değilsin. Savaşmak bu hayatta isteyeceğin en son şeydir.

- Ne istediğim değil ne yaptığım önemli.

-Ruhunun nasıl can çekiştiğini görebiliyorum. Kendine bu kadar acımasız olma.

Gözleri dolmuştu. Beni kaybettiğine inanmak istemiyordu. Onu teskin etmeme ihtiyacı olduğunu düşündüm .

- Sözlerini dikkate alacağım.

•••

Günümüz Venüs:

Günümüz Venüs:

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ATLANTiS'İN KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin