Hayatımın en dramatik zamanları insanların dertlerini ve sıkıntılarını dinlediğim zamanlardır. Dramatik olan insanların dertleri ve onları dinlemem değil. Aslen, kendi dertlerim ve bunları hep içimde derinlerde saklayışım.
Nedensiz bir şekilde kendimde oluşturduğum duvarlar hep sorunlarımı dışa vurmaya engel olmakta. Kendimi bütün problemleri aşabilecek ve göğüsleyebilecek özgüvende mi hissediyorum? Yoksa sorun anlatmayı bir zayıflık göstergesi olarak mı görüyorum ? Sanırım bu insanın yapısı ve kişiliğiyle alakalı olmalı. Çünkü insan fikir almaya ihtiyaç duyabilir , kendini çaresiz hissedebilir ya da konuşmak onu rahatlatabilir. Her insanda sorunlara tepki farklı olabilir. Bu çok normal ve insani bir durum.
Kendimi algılayış biçimim ise sanırım güçlü kalma iç güdüsünden oluşuyor. Hatta insanlara dertlerimi anlatınca onları bunaltıp, sıkmayı kendimde bir had olarak görmüyorum. Anlatacaklarıma bir çare olabileceklerini nedense düşünmüyorum. Çünkü olayın başrolü olduğum için durumu daha iyi analiz edebileceğimi düşünüyorum. Bunlar tamamen düşünce ve gerçeklik değeri kişiden kişiye değişebilen sade fikirler. Ya da hayatımızda ki güven problemlerinden mi kaynaklanıyor ? Çok fazla anlam çıkartabiliriz bu fikirlerden. İnsan yaşadıklarından ve gördüklerinden sonra bazı olaylara farklı bakış açılarıyla yaklaşabilir. En temel manada tecrübeler devreye girer ve yapılması gereken hakkında seni birnevi uyarır.
İnsanın dert ve sıkıntıları aşmaya tek başına uğraşması zorlu bir seçenek bana kalırsa. Kendini zorlu bir seçeneğe sürüklüyorsan bunda görmemiz gereken asıl problem yine insan. Geniş çaplı bakınca kişiler arasında büyük bir güven problemi olması senin veya benim hareketlerimizi sınırlandırmakta. Artık insanların kendine bile güveni kalmamışken bir başkasına güvenerek hareket etmek çok zor bir durum. Diyebilirsin ki başkasının söylediğini yapmak gibi bir zorunluluk mu var? Elbette öyle bir zorunluluk yok. Lakin insan çaresizlikten en kötü fikre bile sarılmak isteyebiliyor kimi zaman. Sonucu iyi veya kötü genelde kimse kendini riske atmayı pek düşünmez. O yüzden kişisel sorunlar belirli bir çevre için hep kişisel kalmakta ve kişisel çözülmekte.
Benim yolum hep zor olandır. Biliyorsun...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Delilik Eşiği
No FicciónVaroluşsal sorunlar yaşayan bir insanın, hayatındaki bazı olayları, düşünceleri ve hisleri farklı bakış açılarıyla, iç tahlil ve örneklendirmeye dayanarak neler oluşturduğu yazılmıştır. Okuyucunun hislerine, düşüncelerine hitap etmek amacıyla bulund...
