Sabah 07:29. Uyanık mıyım yoksa bu bir rüya mı bilemiyorum. Gözlerimi açamıyorum. Bedenim sanki bir bataklığa saplanmış gibi ağır ve hareketsiz. Gözüme bir ışık hüzmesi yansıyor. Göz kapaklarımı güçlükle açabiliyorum. Her şey flu...
Yine uyanmanın ağır ve bitkin ruh halini yansıtıyorum. Sanki pişmanlığım var. Bir nedenim yokken yaşıyor gibi hissediyorum. Tenimde tırnak izleri ve yangından arta kalan is kokuları var. Biliyorum ki önceki bölümleri yansıtıyorum. Ama varolan şeyi değiştiremiyorum. Kapalı pencereler ardındaki yırtık perdeler gibi ruhum. Olanı göstermiyor. Taş kesilmiş, surata inecek bir yumruk gibi sert bir yanı. Ne tarafa dönsem karanlık, tutarsızlık. Evvelinden beri cansız, susuz, kurak. Saçındaki bir beyaz gibi yıpranmış, dizindeki bir yara gibi acı dolu. Avuçlarına sığamadığım bir dünyanın içinde yerimi yadırgıyorum. Aileyle, arkadaşlarla yok saydığım akrabalarla, genellikle hiçbir şeyin içinde yok gibiyim. Sanki bir an var ve o anı bekliyorum. Gelmemekte ısrar eden yaramaz bir çocuk gibi, inat. Sanki geldiğinde huzura kavuşacağım...
Bir intihar mektubunu anımsatıyor artık bakışlarım. Kime benzediğimi bilemiyorum. Aynalardakini tanımıyorum. Bedenimi zorla sürüklediğim bir savaş var ve sürekli kaybediyorum. Vücudumda kaybedecek toprağım kalmadı, sıkıştım. Dokunulan her zerrenin sızlamasına şahidim. Gidemiyorum, dönemiyorumda. Çaresizlik sanki bu ruh için elzem bir şey. Dik duruşları büken bir samimiyetsizlik var. Kaçıyorum arkama bakmadan, düşünmeden, durmadan. En nihayetinde düşünce denizimde gemilerimi batırıyorum. Hayallerde bile mutsuzluğu yaşıyorum. Buna yaşıyorum deniyor işte. Nefes almak ve vermek. Göğsü çarpmayan birisi için fazla iddialı bir olgu şu yaşamak... Yaşadığını hissetmeyenlere...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Delilik Eşiği
Não FicçãoVaroluşsal sorunlar yaşayan bir insanın, hayatındaki bazı olayları, düşünceleri ve hisleri farklı bakış açılarıyla, iç tahlil ve örneklendirmeye dayanarak neler oluşturduğu yazılmıştır. Okuyucunun hislerine, düşüncelerine hitap etmek amacıyla bulund...
