Issızlığımın hükmettiği diyarımdan selamlar getirdim. Nice vakittir sevimsiz bir hal almış kendimden yoksundum. Aslında hep aynı yerde oturan ve hep aynı şeyleri yapan bir robotiğe benziyorum. Kendimi, kendimden ayırıyor ve avuçlarımda eziyorum bir diğerini. Şiddetli bir geçimsizliğim var kendimle...
Dar sokakların, renkli caddelerin yanından bir karabasan gibi yürüyorum. Tepemde belirgin bir şanssızlık amblemiyle yola çıkıyorum her sabah... Haliyle sıradan bir insana göre yeterli tükenmişliğe ulaşıyorum. Beni görmeyen gözlerinizin içine bakarak sesimi yükseltiyorum biraz. Bu halimle bile becerebildiğim bir iş geliyor elimden sonunda. Ses çıkartmadığım her ortamın etini kazımak istiyorum içimden bir yerlerden! Seni saflık üzerine kurulmuş kuru düzen... Bir tekmeyle devrilmeye ramak kala ayakların kayıyor. Yarım kalmış bir hikayede son saniyelerini yaşıyorsun. Ne garip ve ne saçma değil mi? Küf tutmuş duvarlarını tırnaklarımla kazımaktayım. Kötü rüyalardan sonra aydınlığı görebilmeyi özledim. Acıları sabahın ilk ışıklarına gömüp akşam karanlığına kucak açmaktan bıktım. Belirsizlikle yoğrulup ikilemlerle donandım bütün ömür. Ruhun, serin bir suya ateşler içindeyken kendini bırakmış olması ümidi içindeyim... Kurumuş yapraklardan hüzün kokladım ve bir kızıllığa özlem duydum bu gece. Olmuş mu, olmamış mı bilemem. Olduğum yerden seyretmekteyim. İçim, dışım birken... Hem de ona doğru...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Delilik Eşiği
Não FicçãoVaroluşsal sorunlar yaşayan bir insanın, hayatındaki bazı olayları, düşünceleri ve hisleri farklı bakış açılarıyla, iç tahlil ve örneklendirmeye dayanarak neler oluşturduğu yazılmıştır. Okuyucunun hislerine, düşüncelerine hitap etmek amacıyla bulund...
