Bölüm 83: Kızının hayatında yaşayan ölü bir adamsın

1.5K 79 46
                                    

Eylül:
başında ki adam yanıt almıyoruz dediğinde sinirlenerek  " ne demek yanıt almıyoruz,almalısınız o benim kardeşim bir yere gitmez, gidemezsin ooo! Yanımda olacak diye Bana söz verdi.Sen sözünde durursun kardeşim! nolur dolunay!!!" kalp masajı hala yapıyordu " bu kalp atacak anladın mı? Atmalı atacak da! dolunayyyyyyyy!"

Tekrardan denediklerinde o rahatsız eden aletten bir aşağı bir yukarı çizgiler oluşmuştu. Adama baktığımda " yaşıyor!" kendimi geriye atarak bir "ohhhh" çektim. kısa süre de hastaneye geldiğimizde ambulanstan indiğimde bizim çocuklarda peşimizden geliyordu.Doktor yarasına bakarak ve başında ki adam " kalbi durdu ilk müdahaleyi yaptık" hemen ameliyathaneye aldılar. arkasından bir hemşire çıkarak " kan grubu 0 Rh ( -) olan var mı?" hepimiz birbirimize bakmaya başladığımızda o an anladım kimsenin kan grubu uymuyor.

Aras öne atılarak " size o kanı bulup geleceğim lütfen yaşatın onu!!!" diyerek yanımızdan ayrılarak gitti. " yakınlarını arayıp acil kanı bulmanız lazım çocuklar !" Yanımızdan geçip gitti.kendimi zor tutuyordum güney yanıma gelerek beni oturttu.

Sera " dolunay içerde yatıyor,Batuhan başka şehirde bu nasıl iş ya!"

Ceren " Bunu yapanı bulursam daha beter edeceğim!"

Poyraz " bu nasıl iş lan canını katarak oraya geldi ama Batuhan'la vedalaşamadı!"

güney " çocuklar bu konuşmayı sonra bırakında kanı bulmamız lazım.Ben okulun sitesinde yayınlayacağım siz de yakın arkadaşlarınızı akrabalarınızı arayın lan! Batuhan döndüğünde emanetine bakamadım kardeşim dolunay öldü demek istemiyorum hadi!!!"

Eylül " o ölmeyecek bana söz verdi anladın mı? Ölmeyecek ooo bana sözü var...beni bırakmaz... bırakmayacak...bırakamaz!!! Lütfen kardeşim!" Ayağa kalkarak amaliyathane  kapısının yanına gelerek " kardeşini bırakıp gitmeyeceksin demi! burda senin için bir şey yapamamak o kadar koyuyor ki bana! Allahım ne olur yaşasın ooo! tüm zorluklara karşı geldi ooo! Buna yenilmesin!"

arkamızda ki koridorda iki polis ve ada konuşurken bizi görmesiyle yanımıza gelerek "bunlar ailesini tanıyor" polis bize bakarak " İrem kutay'ın ailesini tanıyor musunuz?" bizimkilere bana baktığında  gözlerimde ki yaşı silerek kafamı salladım " ben tanıyorum!" telefonunu çıkartarak numarasını istedi bende verdim.

Emir " İrem kutayın ailesini neden sordunuz?"

Emir'in sorduğu soruyu bende merak ediyordum polis direk Emire bakarak " kız kardeşinin söylediğine göre biri evlerine girerek boğmaya çalışmış ha bu arada kardeşinin adı dolunay saraç onu tanıyor musunuz? Sağlık çalışanın onun da yara aldığını söyledi" Polisin dediğiyle hepimiz birbirimize baktık.

Sera " şu an içeride yatıyor!" polisle biraz daha soru sorduktan sonra uzaklaşarak gittiğinde Ada'nın yanına gelerek " senin bu olanlardan nasıl haberin oldu!" gözlerini kaçırarak " ben İrem'i aramıştım o sırada Telefonu dolunay açtı sonra birden dolunay olamaz İrem diyerek bağırdı ve telefon kapandı bende endişelendim evlerine geldiğimde bu olayla karşılaştım." ona epey yaklaşarak gözlerinin içine bakarak " inanasım gelmiyor sana biliyor musun?" kızgın şekilde söylediğimde Güney beni tutarak oturtmaya kalktığında ellerini çekerek " karışma bana!" Duvara dayanarak yere oturarak dizlerimi kendime çektim. Yanıma sera ve Ceren gelip oturdu.

Aras:
Bu kan grubunu bulmak için her şeyi yapacaktım. Şu an da bizim tayfaların  yanına geldim. Baş yere geçerek herkesin dikkatini bana yöneltmek istedim başarmıştım da " Bu gece bir arkadaşımızın bize ihtiyacı var sizden yardım istiyorum kan grubu 0 Rh (-) olan var mı?" herkes birbirine bakıyordu. biri elini kaldırdığın da kolundan tutup arabaya bindirdim bir şey söylemesine izin vermedim.hastaneye gelerek arabadan indirerek hemşirenin yanına getirdiğimde " abiii..." hala konuşmasına izin vermiyordum o kan zorlada olsa verilecekti. hemşire götürecekken " offf bir dinle beni, ben de kan vermek isterdim ama veremem!!!" ona sinirli bakarak " ne demek veremem lan!" bana üzgün bakarak " ben daha bir kaç hafta önce Kızılay için kan verdim!" hemşire de onun üstüne bana bakarak " o zaman alamayız kan!" Alnıma vurarak " ha sikim böyle işi , Kızılay'a kan verecek zamanı mı? Buldun lan!!!" deli olacağım bu kan bulunmalıydı. o sırada omzuma biri elini atarak " sakin ol Aras!" kim diye baktığımda "Okan...senin ne işin var lan!" kolunda ki düğmesini açarak " aradığınız kan grubu bana uyuyor!" hemşire önce bana bakıp sonra Okan'a  bakarak " şuraya alım sizi!" şimdi bu piç mi verecekti kanı " teşekkür ederim!" bana güldüğünde daha fazla bu durumu kaldırmayacağımı anlayıp bizim çocukların yanına geldiğimde amaliyathane 'nin önü davaya gidecekmişiz gibi duruyordu. Eylül beni görerek yanıma geldi " buldun mu kanı lütfen buldum de!" ona sakin olmasını söyleyerek " buldum!" kızlar rahatlayarak Emir öne atılarak " kimin kanıyla uyumluymuş bir teşekkür edelim!" Yüzümü başka tarafa döndürdüm" ismini söyleyeceğim kişi pek hoşlanacağınız biri değil!"

Serseri Liseliler  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin