Genç kurgu içinde #67 (15.01.2017)
psikopat içinde #1 ( 31.11.2019)
Dolunay; hayata 1-0 geç başlayıp, insanlara ve aşka inanmayan dünyanın onu hiç bir zaman yüzüne gülmeyeceğini inan kişilerden biri.okulda kavgalarıyla meşhur kızımız hep insanlar...
Dolunay; odadan Batuhan çıktıktan sonra telefonuma bildirim sesi gelince Telefonu elime alarak mesaj bölümüne girdim.
Gönderen;0534....... küçük yılan duyduğuma göre hafızanı kaybetmişsin.Beni unuttuğun için hatırlatım dedim.Hastanenin karşısında ki cadde de seni bekliyoruz kuzenin ile birlikte...çabuk ol dolunay!
"bu da kimdi şimdi!!!" Yataktan kalkarak elbiselerimi giyerek odadan çıktığımda Batuhan telefonla biriyle atıştığı için söylemeden mesajda ki yere doğru ilerlemeye başladım.Kapıdan çıkacakken tanımadığım bir çocuk yanımda durarak " dolunay nereye?"konuşmadan öyle dururken başka biri gelerek onla konuştuğunda onu da geçerek hastaneden dışarı çıktım.
Batuhan; odadan çıkarak Merdivenlerden indiğim sıra Oğuz beni görerek yanıma geldi " niye koşuyorsun!" etrafıma bakarak " dolunay kayıp!" bana gülerek " sakin ol yine çatıya çıkmıştır!" Kafamı Olumsuz şekilde sallayarak " kıyafetlerini de giymiş!" o sırada arkadaşlarından Mustafa gelerek " Oğuz dolunayın yarın çıkacağını sanıyordum!" bana bakarak " ee yarın çıkacak zaten..."
" az önce hastaneden çıkarak gitti!" dediği an yanlarından koşarak hastaneden çıktım.Sağ tarafım da ki yola baktığımda dolunayı görmemle tekrardan koşmaya başladım. yolun sonuna geldiğinde koşup karşıya geçecekken karşıdan son hızla gelen arabayı görmemle dolunayı tutarak sarıldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
korkudan dolayı o da bana sarılmıştı. kafasını kaldırıp gözlerimin içine bakarak " teşekkür ederim!" Şu an çok sinirliydim kendimi tutmaya çalışsam da olmuyordu " dolunay bana haber vermeden nasıl çıkarsın hastaneden!" biraz sesim yüksek çıktığı için ürkerek " sen telefonla konuşuyordun bölmek istemedim!" tekrar bağıracağım sırada araya Oğuz girerek " Batuhan sakin ol! Görmüyor musun? Nasıl korktuğunu!" Dediği sırada dolunay boynuna sarılmasıyla sinir kat sayım daha da artmıştı.Oğuz bana bakarak dolunayın kollarını boynundan çekerek " hadi hastaneye gidelim!" dolunay arkasını dönüp gidecekken aklımda ki soruyla dolunayın kolunu tutarak " hastaneden neden çıktın dolunay!" bana korkarak baktıktan sonra Oğuz'a ordan da elinde ki telefona bakarak mesaj bölümüne girerek gelen mesajı gösterdi.Elinden Telefonu alarak okuduğum da " Dolunay, bundan sonra yanımdan ayrılmak yok!"
" Neden ben senin yanından ayrılmayacakmışım!" allahım sen bana sabır ver " Ben öyle istiyorum!" Oğuz'a bakarak " Ben belki senin yanında durmak istemiyorum!" Oğuz'a bakarak dolunayın kolunu sertçe tutarak sürüklemeye kalkacağım sırada Oğuz bileğimden tutarak " onun canını acıtmaya çalışırsan kendinden soğutmaktan başka bir şey yapmazsın! Şimdi çek elini!" elimi çekmeden " bak doktor bu sözlerin bende işe yaramaz o yüzden karışma bana!" Oğuz elini çekerek dolunayın sertçe tuttuğum kolunu gevşeterek önden yürümesine izin verdim arkasından ben, benim arkamdan Oğuz geliyordu.
hastaneye gelerek yatağında mışıl mışıl uyuyan dolunayı izliyordum. Saçını okşayarak yüzüne yaklaşarak " sen beni hatırlamazsan da ben senin hayatında her zaman olacağım.Seni her zaman koruyacağım baş belam!" alnını öperek açılan üstünü örterek yan koltuğa uzandıktan sonra bir kez daha dolunaya bakarak gözlerimi kapatarak uyudum.
