Chapter 37

327 11 2
                                    

"I want to go home" walang emosyong  pahayag ko.

"J-Jane you have to take a rest" nag-aalalang wika ni mommy.

"Then I'll rest at home,  I'm so sick of this place mom" wala paring emosyong sagot ko.

Wala silang nagawa kundi sundin ang gusto ko. nagpaalam ng umalis sina Meg, manager at Zander tiningnan ko lang sila at hinayaang umalis.

nasa hallway na ako kasama sina mommy ng makita ko ang taong hindi ko inaasahang makita.
With his looks so messy, his puffy eyes na parang kagagaling lang sa pag-iyak.
Huminto sya sa harap namin at ito na naman ang mga mata nyang punong puno ng emosyon, ngunit habang nakikita ko sya ngayon ay wala akong maramdaman hindi ako natutuwa pero hindi ko rin magawang magalit sa kanya.

Bahagya lang akong nagulat ng bumulagta sa harap ko si Drake dahil sinapak sya ni Daddy.
"You dare to show your face to us after what you did to my daughter?" nanggagalaiting sigaw ni Daddy kay Drake.
Hindi ako kumibo pinigilan naman ni mommy si Dad.
Hindi ko sila pinansin at pinagpatuloy lang ang paglalakad hindi ko sila nilingon pero naramdaman kong may humawak sa braso ko.

"K-kumusta ka? Yong baby okay lang ba?"

Walang gana akong tumingin sa kanya.

"I didn't know that I am pregnant,  Am I? walang emosyong sabi ko.

"oh yes I was,  until your fiance hit me so hard,  and you let me bleed so bad."

Tinalikuran ko sya at naglakad palayo. Walang lingon-lingon hindi ko alam pero wala talaga akong maramdaman,  kahit ang sarili kong lungkot ay hindi ko alam kung paano damhin. I don't know what is happening to me, I don't know what happened to me.

-------------------

Lumipas ang ilang araw na parang walang nangyari naging normal ako sa lahat ng ginagawa ko, naging malamig ako sa mga taong nasa paligid ko. Nawalan ako ng pakialam sa mga bagay bagay pakiramdam ko ay ako lang ang tao sa mundo.

Pumasok si ate Delly habang nakakunot ang noo at laglag ang balikat.

"Nandyan padin?" Kaswal na tanong ko. Tumango sya sakin.

"Ako ng bahala" parang lumiwanag naman ang mukha nya.
Si Drake ang tinutukoy ko mula kasi nong mangyari ang mga nangyari ay hindi sya sumusuko halos dyan na sya sa labas ng gate namin tumira, hinihintay na labasin ko sya at kausapin.

Tumayo ako at tumungo sa gate binuksan ko yon, medyo nagulat ako sa itsura nya. Pumayat sya,  nangingitim ang ilalim ng mga mata at medyo nagsibulan na din ang balbas nya.

Biglang nagliwanag ang mukha nya ng makita ako,  sumilay ang ngiti sa mga labi nya at kuminang ang mata nya dahil sa mga luhang nangingilid dito. Nag-iwas ako ng tingin.

Pinapasok ko sya at dinala sa likod ng bahay sa may pool area.

"I'm happy that at last lumabas ka din,  Jane patawarin mo ako sa lahat ng nangyari, kasalanan ko. Alam kong wala ng magbabago pero gusto ko paring humingi ng tawad."

"I know I was a big jerk to hurt you at wala akong magandang excuse tungkol don,  and I'm sorry,  I'm sorry Jane,  I'm really sorry"
He started crying in front of me but I can't feel anything. Hindi ako nagsalita at hinayaan lang sya.

"P-patawarin mo ako na kailangan pang madamay ng anak natin dahil sa kapabayaan ko,  sana sa umpisa pa lang sinunod ko na ang nararamdaman ko,  hindi na sana mangyayari pa to."

"Are you done?" Walang emosyong tanong ko. "If you are,  I have to go magpapahinga na ako" tumayo ako at tinalikuran sya pero nagsalita sya.

"Mahal kita!" Napahinto ako.

She fell asleep (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon