Vulcanus [bxb]

~bölüm dokuz

Evrim
Cuma 13:01

"Kanka direkt utandım deseydin bu kadar belli olmazdı. Bu mesajlar ne yahu?"

Başımı sıraya koyup ağlamak istedim. Çağıl'ın yüzde doksan dokuz ihtimalle sevgilisi vardı. Mesajlarımı okurken katıla katıla gülüyordu. Emindim.

Aptal gibi ikizim olduğunu söylemem neyin zirvesiydi?

Gülin büskivisini ısırdı. "Yemek ye beynin çalışsın. Bu durumu kurtarabiliriz. Mesela..."

"Mesela öleyim,"dedim ekranımdan Çağıl'a bakarken.

Benim gibi birisi için hele ki eşcinsel birisi için fazla uçuktu ama yüzüne bakmak iyi hissettiriyordu. Konuşmak gerekmiyordu.

"Mesela geç cevap ver. En az iki saat, olmaz mı?"

"Ama bu çok uzun bir süre. Benden sıkılmaz mı?"

Cıkladı. "Peşinden koşar kanka. Bence öyle. Jale yapıyorsa biz de denemeliyiz."

Başımı sallayarak büskividen ısırık aldım.

Fırlama olarak tanımladığımız Hasan sıraya atladı. Kimleri birleştirse ayrılmıyordu."Kimi tavlayacaksın kardeşim?"

"Okuldansa yardım edelim,"dedi arkadaşı. Okuldaki herkese sevgili bulurdu, bir nevi Hasan Sayan'dı.

"Şu an dedikodumuzu böldünüz. Ciddi bir suç bu." Gülin ters bir bakış attı.

Hasan onun yanağından makas aldı. "Kantinden bir şey ister misin?"

"Şu büskividen alabilirsin."

Hasan sırıtarak çıkınca Gülin'e heyecanla döndüm. "Açıklamak ister misin?"

"Flört gibi ama biraz friendzone kanka."

Güldüm. "Hayatıma hoş geldin, gel buyur gel."

Sırıttı. Telefonunu açtı. "Ee ne oynayalım?"

"Panda besliyordun, onu açsana."

"Zombilere saldırıyoruz, onu açayım ya."

"Ayy eveet!"

Gülin zombili oyunu açınca ekrana eğildim. Birkaç dakika içinde zombileri ordu gibi gelmeye başladı. Engel çıkınca uyardım. "Allah düşme!"dedi heyecanla.

"Simge! Abin almaya gelmiş!"

Gıybetin ortasında adını duyan Simge "Ama yarım kaldı!"diye sızlanarak sıradan atladı. Arkadaşı çantasını verdi. Simge kahküllerini düzelterek kapıda dikilen abisinin yanına yürüdü. Beraber aşağı indiler.

Keşke beni de alacak abim olsaydı.

İç çekerek zombi oyununu oynamak için Gülin'in telefonunu alınca Fatma çığlık atarak bizi cama çağırdı.

"Işınlanın!"

Cama uçtuk. Fatma eliyle güvenliğin önünde duran arabayı gösterdi.

"Araba güzelmiş kanka da sence de abartmıyor musun?"

"İçine bak!"dedi çığlık atmaya devam ederek. Cama vurup duruyordu.

Arabanın kapısı açıldı ve Simge arkaya, abisi yana bindi.

Sürücü koltuğuna bakınca kalp krizi geçirecek gibi oldum.

Tamam, geçirdim.

"Ay Çağıl mı o?"

Çağıl, Simge hatta abisi nereden tanışıyordu?

Sizce :))