Vulcanus [bxb]

~bölüm altmış dokuz

Çağıl: Ah Evrim

Çağıl: Sana kızgın olmalıyım, değil mi?

Çağıl: Olamıyorum

Çağıl: Çok kırıldın

Çağıl: Biliyorum çünkü hissediyorum

Çağıl: Ama

Çağıl: Beni paramparça ettin Evrim

Çağıl: Darmadağın bıraktın beni

Çağıl: Haber verseydin olmaz mıydı?

Çağıl: Böyle kalmak istemiyorum

Çağıl: Ne siyah ne beyaz

Çağıl: Griyim sanki

Çağıl: Tanrı var Evrim

Çağıl: Sensin

Çağıl: Beni dünyanın en mutlu erkeğinden alıp yerin dibine sokup tüm hislerime bir darbe indirdiysen ve beni böyle yönetebiliyorsan tanrı sensin

Çağıl burada Evrim'in üstünde nasıl bir etkisi olduğunu anlatıyor. Tapmak manasında falan değil açıklamak istedim shdhs