"Arjushi... arjushiတို႔...."
Minhoနဲ႔ hyungလက္ေလးတြဲလို႔ ကမ္းေျခကေနျပန္လာတဲ့ လမ္းမွာ သူတို႔ေ႐ွ႕ကေန သူတို႔ကိုေခၚကာ အေမာတႀကီးေျပးလာတဲ့ကေလးေလးတစ္ေယာက္...
"Arjushiတို႔ ျမန္ျမန္... ဟိုမွာ ဟိုမွာေလ...."
အေမာေတာင္မေျဖႏိုင္ပဲ သူတို႔လက္ကို အတင္းဆြဲေခၚေနတဲ့ကေလး...
"သားေလး... ဘယ္သူ ဘာျဖစ္လို႔လည္း..."
"Soyu noona သတိေမ့သြားလို႔ မာသာႀကီးက arjushiတို႔ကိုလာေခၚခိုင္းတာ...."
ထိုကေလးငယ္၏ စကားေတာင္မဆံုးေသးဘူး hyungက ေျပးသြားေလသည္...
"Hyung!..."
Minhoတို႔လည္း အေနာက္ကေနအျမန္လိုက္ရေတာ့သည္....
Hyungက Soyuေလးကို Noonaနဲ႔တူလို႔ သိပ္ခ်စ္တာ အဲ့ဒါေၾကာင့္ နာမည္ကိုေတာင္ Soyu noonaရဲ႕ နာမည္ကိုပဲ ေပးထားတာေလ...
Minhoတို႔ေရာက္သြားေတာ့ Soyuေလး ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့ မာသာႀကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာလည္း စိုးရိမ္ျခင္းတို႔က အျပည့္...
"ကေလး သမီးေလးကိုၾကည့္ေပးပါဦး..."
"Hyung စိတ္မပူပါနဲ႔ေနာ္.... ကြၽန္ေတာ္ၾကည့္ေပးပါမယ္... မာသာ သမီးေလး ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ..."
"Soyuေလး ႏိုးလာေတာ့ သားတို႔ကို႐ွာတယ္... မေတြ႕ေတာ့ သ႔ူကိုနႈတ္မဆက္ပဲျပန္သြားပါတယ္ဆိုၿပီး ငိုေနရင္းနဲ႔ သတိလစ္သြားတာပဲ သားရယ္..."
Minho သမီးေလးကို စမ္းသပ္ရင္း မာသာႀကီးကို ေမးမိသည္...
"Arr Nae... စိတ္ပူစရာေတာ့ မ႐ွိပါဘူး... ႐ုတ္တရက္ေ႐ွာ့ခ္ျဖစ္သြားတာပါ..."
ႏွလံုးအားနည္းတဲ့ သမီးေလးက ငိုတာမ်ားၿပီး ေ႐ွာ့ခ္ျဖစ္သြားပံုရသည္....
"ကေလး သမီးေလးကို အခုခြဲစိတ္ေပးလို႔ရၿပီလား..."
"ရေနပါၿပီ hyung... သမီးေလးလည္း ခြဲစိတ္ဖို႔ကို ခံႏိုင္ရည္႐ွိေနေလာက္ပါၿပီ..."