Reflection [Zawgyi/Unicode]

㈢㈩㈠

အစည္​း​ေဝးခန္​းထဲက ဥကၠ႒ေနရာမွာထိုင္​​ေနရင္​း Minho စိတ္​​ေတြတအားလႈပ္​႐ွား​ေနသည္​....

မၾကာခင္​ အစည္​းအ​ေဝးစတာနဲ႔ မာမီ့ရဲ႕ သား​ေတြ​ေရာက္​လာလိမ္​့မယ္​....

သူတို႔နဲ႔​ေတြ႔ရမွာကို​ေတြးရင္​း သူ႔စိတ္​​ေတြလႈပ္​႐ွား​​ေနမိ​တာ ဘယ္​လို​ေနရမလဲမသိ​ေတာ့..... ဘယ္​သူမွမ​ေရာက္​ခင္​ သူအရင္​​ေရာက္​​ေနမိတာကိုပဲၾကည္​့​ေတာ့....

*Ring Ring Ring*

အက်ႌအိတ္​ကပ္​​ေထာင္​ထဲက တုန္​ခါ​ေနတဲ့ ဖုန္​းကို သူထုတ္​ယူၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ hyung....

"ဟယ္​လို hyung...."

"က​ေလး စိတ္​​ေတြအရမ္​းလႈပ္​႐ွား​ေနတယ္​မလား.... ဒါ​ေၾကာင္​့ ဖုန္​းဆက္​လိုက္​တာ..."

"Nae hyung...."

"အစည္​း​ေဝးမစခင္​ အထိ hyung စကား​ေျပာ​ေပးမယ္​​ေနာ္​ က​ေလး စိတ္​ၿငိမ္​သြား​ေအာင္​...."

"Nae...."

Hyungက​ေလ သူ႔ကိုဆို သိပ္​နားလည္​လြန္​းတယ္​ အခုလည္​း သူ ဘာျဖစ္​​ေနႏိုင္​တယ္​ဆိုတာကို စဥ္​းစားၿပီး ဖုန္​းဆက္​​ေပးလာတယ္​....

Hyungက ကုမၸဏီအထိလိုက္လာၿပီး အျပင္​မွာ ​ေစာင္​့ကာ က်န္​​ေနရစ္​ခ့ဲတာ​ေလ....

"Hyung က​ေလးကို ငယ္​ငယ္​ကလိုပဲ သီခ်င္​းဆိုျပရမလား...."

"ဟာ hyungကလည္​း အခု ကြၽန္​​ေတာ္​က က​ေလးမွမဟုတ္​တာ...."

"Hyung မ်က္​လံုးထဲ က​ေလးက ဘယ္​အခ်ိန္​ၾကည္​့ၾကည္​့က​ေလးပဲ...."

"က​ေလးလို႔ သတ္​မွတ္​ထားရင္​လည္​း ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ဘာလို႔ယူမွာလဲ.... ​က​ေလးလို႔ သတ္​မွတ္​ထားရင္​ ဘယ္​လိုလုပ္​ အိမ္​​ေထာင္​ျပဳလို႔ရမွာလဲ..."

"ဟာ ဒီက​ေလး စကားကို ကတ္​သပ္​​ေျပာ​ေနတယ္​.... ကဲပါ က​ေလးလို႔ မသတ္​မွတ္​​ေတာ့ဘူး... ​ေယာက်္​ားလို႔ပဲ သတ္​မွတ္​​ေတာ့မယ္​ ရၿပီလား hyungရဲ႕ ​ေယာက်္​ား​ေလးရဲ႕...."

"arrr.... hyung​ေနာ္​ ယူ​ေတာင္​ မယူရ​ေသးဘူး ဘာလို႔ အဲ့လို​ေခၚ​ေနတာလဲ...."

"မယူရ​ေသး​ေပမယ္​့လည္​း hyungတို႔က တစ္​ညတာ ျဖတ္​သန္​းၿပီးသြားၿပီ​ေလကြာ... မဟုတ္​လို႔လား ​ေယာက်္​ား​ေလးရဲ႕..."