*CEO Choi ေရာက္ေနတယ္*လို႔ဝန္ထမ္းတို႔ရဲ႕ တီးတိုးစကားသံေၾကာင့္ သူ ျပံဳးလိုက္မိ၏....
ခဏေန ထမင္းစားနားတာနဲ႔ သူနဲ႔လူႀကီး dateၾကေတာ့မွာေလ....
"Francessco ဘာေကာင္းတဲ့ ကိစၥ႐ွိလို႔လဲ... မ်က္ႏွာက ျပံဳးေနတာပဲ...."
တာဝန္ခံ အေမးေၾကာင့္ သူ ထပ္ျပံဳးလိုက္မိၿပီး....
"Nae ႐ွိတယ္ဆိုပါေတာ့.... ကြၽန္ေတာ္ ဒီေန႔ ေန႔တဝက္ဆင္းမယ္ေနာ္...."
"ဘာလဲ ေကာင္မေလးနဲ႔ dateလား...."
တာဝန္ခံစကားေၾကာင့္ အ႐ွက္ေျပ လည္ဂုပ္ကို ပြတ္ရင္း ရယ္သာျပလိုက္ေတာ့သည္...
*ေကာင္မေလးေတာ့မဟုတ္ဘူး.... ေကာင္ေလးနဲ႔ dateမွာ တာဝန္ခံေရ*ဟုသာ စိတ္ထဲကေျပာလိုက္မိသည္....
သူ အလုပ္ စဝင္,ဝင္ျခင္းမွာေတာ့ အကပ္နဲ႔ဝင္လာတယ္ ဘာညာနဲ႔ သူ႔ကို ဖိႏွိပ္ၾကေပမယ့္လည္း လုပ္တာၾကာလာေလ သူ႔လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ကို ျမင္လာၾကၿပီး... ဘာမွမေျပာၾကေတာ့ပဲ သူ႔ကိုလည္း အရင္ကထက္ ပိုၿပီးခ်စ္ခင္လာၾကတယ္....
"ကဲ ထမင္းစားနားမယ္ေဟ့...."
တာဝန္ခံ ေျပာလိုက္တာန႔ဲ သူ လုပ္လက္စေတြကို လက္စသတ္ၿပီး လူႀကီး႐ွိမယ့္ ရံုးခန္းကို အေျပးသြားခဲ့သည္....
လူႀကီး႐ွိေနမယ့္ ရံုးခန္းတံခါးကို အသာတြန္းအဖြင့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ႐ိုက္လိုက္တဲ့အသံ....
*ျဖန္း*
သူ အထဲမဝင္ျဖစ္ပဲ တံခါးဝကေနေခ်ာင္းၾကည့္မိေတာ့.... ပါးတစ္ဖက္ကို ကိုင္ကာ မဲ့ျပံဳးျပံဳးေနတဲ့ လူႀကီးနဲ႔ လူႀကီး ေ႐ွ႕မွာရပ္ေနတဲ့ ေခတ္ဆန္ဆန္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး...
"ေမြးစားသားကမ်ား လူပါးဝလို႔... ငါ့ကို ျပန္ေျပာေနတာ...."
ေမြးစားသားလို႔ေျပာခံရလိုက္ခ်ိန္မွာ နာက်င္သြားတယ္လို႔ ထင္ရတဲ့ လူႀကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာ....