Reflection [Zawgyi/Unicode]

㈢㈩㈤(Last)

"ဒီမွာ ညအိပ္​ၿပီးမွ ျပန္​မွာလား..."

စား​ေသာက္​ၿပီးၾက​ေတာ့ ဧည္​့ခန္​းထဲမွာ အခ်ိဳပြဲျဖင္​့ ​ေလး​ေယာက္​သား စု​ေဝးမိၾကျပန္​သည္​....

"မဟုတ္​ဘူး ဒီ​ေန႔ပဲ ျပန္​မွာ Jonghyun hyung... လက္​ထပ္​ပြဲက နီးလာၿပီဆို​ေတာ့ ဟိုဟိုဒီဒီ အလုပ္​မ်ားတယ္​​ေလ...."

"ဟုတ္​ပါတယ္​ လုပ္​စရာ​ေတြက မ်ားတယ္​​ေလ.... ​ေျသာ္​ Taemin hyungနဲ႔ ခဏလိုက္​ခဲ့... ျခံထြက္​ အသီးအရြက္​​ေတြ Keyတို႔ ဆိုင္​အတြက္​ သံုးလို႔​ရ​ေအာင္​ထည္​့​ေပးမလို႔..."

"ဟုတ္​ အကို..."

ခ်ာတိတ္​နဲ႔ hyungထြက္​သြား​ေတာ့ Minhoန႔ဲ Kaiႏွစ္​​ေယာက္​သာ ဧည္​့ခန္​းမွာက်န္​ခ့ဲသည္​....

"Kai.... ​ေက်းဇူးတင္​ပါတယ္​​ေနာ္​.... ကိုယ္​့ညီ​ေလးကိုလည္​း အပ္​ပါတယ္​ ​ေသခ်ာ​ေစာင္​့​ေ႐ွာက္​​ေပးပါ... အစ္​ကိုတစ္​​ေယာက္​အ​ေနနဲ႔ ​ေတာင္​းဆိုတာပါ...."

သူလွမ္​း​ေျပာလိုက္​​ေတာ့ သစ္​သီးပန္​းကန္​ကို လွမ္​း​ေနတ့ဲ Kaiရဲ႕ လက္​တို႔ရပ္​သြားျပီး သူ႔ကို ၾကည္​့လာသည္​....

"Nae hyung... Franက ကြၽန္​​ေတာ္​ သူနဲ့ စခင္တဲ့ အရြယ္ထဲက အရိပ္​တၾကည္​့ၾကည္​့နဲ႔ ၾကည္​့​ေနလာခဲ့ရတဲ့ သူပါ... ကြၽန္​​ေတာ္​့ အသက္​ထက္​​ေတာင္​ Franက ပိုအ​ေရးႀကီးပါတယ္​...."

​ေလးနက္​လြန္​းတဲ့ Kaiစကား​ေတြ​ေၾကာင္​့ သူ႔မွာဆက္​​ေျပာစရာပင္​ မလိုအပ္​​ေတာ့​ေပ....

"Hyung.... hyungတို႔မလာခင္​ Jonghyun hyung ကြၽန္​​ေတာ္​ကို စကားတစ္​ခြန္​း​ေျပာခဲ့တယ္​...."

ဘာမ်ားလဲဟု သူ Kaiကို ၾကည္​့လိုက္​တယ္​ သိခ်င္​​ေနတ့ဲ မ်က္​ဝန္​း​ေတြန႔ဲ​ေပါ့...

"*Hyung​ေရာ Kai​ေရာ တကယ္​ကံ​ေကာင္​းတယ္​တ့ဲ ကိုယ္​ခ်စ္​တဲ့ သူ​ေတြကို ပိုင္​ဆိုင္​ခြင္​့ရလို့တဲ့.... အဲ့ဒါက hyungတို႔က သူတို႔အ​ေပၚမွာ ထားတ့ဲခ်စ္​ျခင္​း​ေမတၱာက ​ေရာင္​ျပန္​ဟပ္​တာပဲ Kai... ဒာ​ေျကာင့္ သူတို့ကို ပိုျပီးတန္ဖိုးထား ခ်စ္​​ေ​​ပးပာတဲ့​ေလ....* ကြၽန္​​ေတာ္​ အဲ့စကားကို နား​ေထာင္​ၿပီး​ေတာ့ ငို​ေတာင္​ငိုခ်င္​မိတယ္​... တကယ္​ပဲ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ ခ်စ္​ျခင္​း​ေတြက ​ေရာင္​ျပန္​ဟပ္​ခံရပါလားလို႔​ေလ..."