Treachery(H.S)

39.(قلب)

از چهار راه قلبم عبور کردی و هیچ به چراغ قلبم توجه نکردی

اما بدان پلیس قلبم تو را تعقیب خواهد کرد

و برگه ی دوستت دارم مرا ،

زیر برف پاکن های دلت خواهد گذاشت

.
.
.

نگاه دقیق تری به صورت هری کرد
"هری تو کجا بودی لعنتی؟این حال و وضع چیه؟"
لیام پرسید اما هری بدون توجه از کنار لیام کنار رفت و به سمت طبقه ی بالا رفت

نگاهی به صورت انجل کرد که رد هری رو با چشم هاش دنبال میکرد

"انجل؟گوش کن قبل از اینکه باهاش حرف نزدی نمیدونی شکاک باشی مگه نه؟''
لیام با اینکه می دونست واقعا حرف مسخره ای گفته اون کلمه ها رو به زبون آورد

"من نمیخوام مثل زن های شکاک و یا غرغرو باشم ولی این یکم.."
انجل با صدای آرومی گفت
لیام نگاهی به بالا انداخت
"انجل بس کن!"

انجل با تعجب به لیام نگاه کرد
"اون لعنتی خیلی چیز ها رو از تو گرفت و اما نباید بزاری عشق رو هم ازت بگیره...انجل من آدمی نیستم که زیاد از اینجور چیز ها سر در بیارم ... تو هیچوقت آزاردهنده و هر چیز دیگه ای نبودی و حالا میدی پیش اون وزغ دراز و ازش میخوای که بهت بگه اون قبل از اومدن به اینجا چه چیز فانی انجام داده"

انجل در تمام این مدت سرش پاین بود
نفس لرزانی کشید
و سرش رو به آرومی تکون داد
به آرومی از کنار لیام گذشت

"کجا داری میری؟"
انجل سرش رو به نشونه ی نمیدونم تکون داد
و از عمارت بیرون رفت
واقعا سرش درد میکرد

سرش رو بالا برو و گذاشت قطره های بارون روی پلک هاش بشینن نفس عمیقی کشید اشک هاش با قطره های بارون ترکیب شده بود
بی هدف داشت قدم میزد
حتی نمی تونست برای یک روز زندگی کنه؟
سمت راننده ی هری رفت

"سوییچ ماشین رو بده به من"
"خانم وایت واقعا نمیتونم این کار رو...."

"گوش کن بهتره که اون سوییچ رو بدی وگرنه به هری میگم که شب من رو به فاک دادی البته شاید زیاد هم براش مهم نباشه "
چشم های راننده گرد شد
"اما..."
"اگر یه کلمه دیگه هم حرف بزنی چند تا دروغ دیگه هم بهش اضافه میکنم"
راننده دستش رو توی جیب شلوارش برو و سوییچ نقره ای رنگ رو بیرون آورد
"موبایلت رو هم بده"
راننده موبایلش رو توی دست انجل گذاشت

"فقط خواهش میکنم مواظب باشین و زود برگردین"
انجل از کنار راننده رد شد و سوار ماشین شد

توی راه نمی دونست باید به چی فکر کنه
مغزش خیلی خسته بود
نگاهی به موبایل راننده کرد و دوباره شروع به رانندگی کرد بعد از نیم ساعت کنار زد و سرش رو روی فرمون گذاشت