-29-

3.3K 255 97
                                    

Hayatta kaybettiğinizi anladığınız bazı anlar vardır. Herkes sizi kazanmış sanarken asıl kaybeden olmak ise bu anların en beteridir. Henry Macmillian'ın az önce kazandığı zafer Olivia'nın karşısında erimiş ve bir anda yok olmuştu. Yaşlı adamın yüzünde anlaşılmaz bir karmaşa vardı. Üzüntü, sevinç ama en çok da pişmanlık. Bu duygular zelzelesinde Olivia yaşlı adama yaklaştı.

-O, benim annemdi. Ve siz de bana onun hakkında bilgi verebilecek tek kişisiniz.

Adam, kızın gözlerine baktı. Yüzünde pişmanlık kıvılcımlarının izleri vardı.

-Elissa, o nerede?

-Bende bunu öğrenmek istiyorum. Onu, beni dünyaya getiren kadını bulmak istiyorum. Siz de başına gelenleri birinci elden anlatabilecek tek insanınız.

Yaşlı adam, genç kızın yüzünü incelemeye devam etti.

-Sen, onun, Elissa'nın kızı mısın?

-Evet.

Adam kıza doğru tereddütle bir iki adım attı. Daha sonra daha büyük adımlar attı ve kıza dikkatle baktı. Dağ gibi adamın göz pınarlarında yaşlar birikmişti.

-Beni izleyin, dedi Olivia'ya sabitlediği gözleriyle.

Kız başını sallayarak Tom'un elini sımsıkı tuttu. Birlikte Henry Macmillian'ın arkasından ilerlerken karnında dedesi olduğu kişiyi gördüğünden dolayı oluşmuş küçük bir yumru vardı. Bu yumru sislerin içerisinden Macmillian Malikane'sine yanaşırkan daha fazla büyümüştü. Nefes alış verişi hızlanırken Tom'un eline daha sıkı sarıldı.

Henry Macmillian'ın bir hareketiyle malikanenin bahçesinde bulunan demir kapı gürültülü bir gıcırtıyla açıldı. Küçük bir kız elinde feneriyle tam karşılarında belirmişti.

 Küçük bir kız elinde feneriyle tam karşılarında belirmişti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Sarı saçlarıyla korkusuzca onlara bakıyordu.

-Anastasia burada ne işin var!

-Seni merak ettim, dede, dedi küçük kız ona doğru yürürken.

-Seninle ne anlaşmıştık, beni dışarıda beklemeyeceksin. Bu çok tehlikeli.

-Özür dilerim, dede, diyerek onun beline ellerini doladı küçük kız. Daha sonra Tom ve Olivia'ya döndü.

-Siz kimsiniz, dedi sorgularcasına.

-Biz...

-Onlar eski bir dost, Anastasia. Hadi şimdi git ve büyükannene akşam yemeği için yardımcı ol.

Kız yanlarından ayrılırken Olivia'nın içinde adlandıramadığı bir özlem oluşmuştu. Büyük malikanenin yanında duran küçük bir kulübeye yöneldiler.

İçeriden gelen inçe ışık demeti göz bebeklerinin hafifçe büyümesine neden olmuştu. Yeni mobilyalar ve eski mimarinin harmanlandığı bir odalı bir evdi burası.

Sil Baştan (Tom Riddle Fanfic)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin