Sil Baştan (Tom Riddle Fanfic)

Final

King's Cross İstasyonu, Londra, 1991

Küçük çocuk 9. perondan sonra gelen duvarın önünde durmuş, sığ nefeslerle bavulunun kulpunu sıkıyordu. Sesli bir biçimde yutkundu ve derin bir nefes aldı.

-Devam et, Theodor, dedi arkasından gelen yaşlı ses, çocuğun omzuna güven veren bir biçimde dokunurken. Çocuk, başını kaldırarak yanında duran saçları ağarmış, gözlerinde yılların yorgunluğunun izlerini taşıyan adama baktı.

-Birlikte geçebilir miyiz, Tom Dede?

Adam, hafifçe gülümsedi ve arkasını döndü.

-Olivia, biz önden gidiyoruz, dedi.

Yaşlı kadın, kafasını sallayarak, yanında yürüyen üç yaşındaki torununu kucağına aldı. Theodor, yaşlı adamın elini sıkıca tutarak, duvara doğru hızla koştu. Duvarın içinden geçerken ise gözlerini sıkıca yumdu, ikinci kez açtığında ise karşısında 9 3/4 peronu ve bambaşka bir dünya durmaktaydı. Çocuk, hayranlıkla iç çekti.

-Dede, senin zamanında da ekspres bu kadar güzel miydi? Dedi yanından geçen insanları izlerken.

-Evet, evlat. Elliye aşkın yıllık Hogwarts öğretmenliğim sürecinde bir gün bile değişmedi, dedi adam gülümseyerek. Alex ve William, ne zaman gelecekler?

-Dün baykuşla haber yollamışlardı. Birazdan burada olurlar. Annem ve babam neden hala gelmediler, nene? Dedi yanlarına gelen Olivia'ya bakarak küçük çocuk.

-Birazdan burada olurlar, işlerinin süreceğini söylemişlerdi, tatlım, dedi kucağında duran küçük kızı yere bırakırken.

-Bana yazacaksınız, değil mi? Dedi çocuk sorar bakışlarla.

-Tabii yazacağız,her noel kart yolla...

Olivia, Tom'u dürttü.
-Ne? Dedi gülerek yaşlı adam.

-Yazacağız, tabii ki.

-Her gün mü?

-Her gün, biraz fazla, tabii...

-Büyükanne? Dedi kaşlarını çatarak Theodor.

-Yedi günde bire ne dersiniz? Dedi yaşlı adam küçük kızı kucağına alırken.

-Bir?

-Beş?

-İki?

-Üç?

-Üç, anlaştık evlat.

Yaşlı kadın, inanmayan gözlerle onlara bakıyordu.

-Theo, deden her gün yanında olacak! Ah, tanrım. Çocuğu bana ver, onu da etkileyeceksiniz.

Tom, gülümseyerek yanındaki küçük adama göz kırptı. Çocuk, ona genişçe gülümsedi ancak bu gülümseme birkaç saniye sonra giderek azaldı.

-Dede?

-Hıh?

-Ya Slytherin'e seçilmezsem?