Albay Kızı

Uykulu Ve Öfkeli

Ertesi Sabah / Gaziantep Havaalanı

Uçak havalandı.

Yüzbaşı gülümsedi;

"Bakalım o gelmek istemediğin Rize nasıl bir yermiş Albay Kızı?"

"Bakalım komutanım."

Rize'ye varmış, İnanç abi (yüzbaşının abisi)'nin arabasına binmiş, onların evine gitmek üzere yola çıkmıştık.

Dağlar ve ağaçlar muhteşem görünüyordu.

2 katlı, beyaz ve ahşap renkli bir konağın önüne geldik, bahçe araba doluydu. İnanç abi arabayı park ettikten sonra kapıyı çaldık.

Başta Balım zannetsemde sonradan ikizi olduğunu öğrendiğim Gülay açtı kapıyı;

"Abii" Yüzbaşıya sarıldı.

"Abisinin gülü" bana döndü;

"Hoşgeldin abla, Gülay ben. Balım'ın ikizi."

Gülümsedim ve uzattığı elini sıktım.

"Hoşbulduk." 

İçeriye geçtik.

Mavi ve fuşyanın ağırlıklı olduğu bir şekilde döşenmişti ev. 

Dışı kadar, içi de ihtişamlıydı. Sade ama bir o kadar güzeldi.

Anneme bakıp gülümsedim ve kollarımı açtım.

"Annnee." 

Yanıma geldi ve terliğini çıkardı.

O terlik niye çıktı şimdi?

"Sara hanım, 1,5 yıl sonunda gördük yüzünüzü. Kırayım mı kız bacaklarını?"

Sağ bacağıma bir tane vurdu.

"Ana hakime bak acıyor."

"Acısın acısın, komutanların benden daha çok görüyor seni."

Yüzbaşı ve diğerleri gülüyordu.

"Ya anne, Allah'ını seversen millet ne güzel sarılıyor benim halime bak..."

Yüzbaşıya döndüm;

"Ayrıca komutanım, askeriniz dayak yiyor burada?"

Yüzbaşı gülmesini durdurdu ve anneme baktı.

"Meryem teyze, bencede yeter bu kadar."

Sen anemin adını nereden biliyon yüzbaşı?

Annem durdu ve ben konuştum;

"Ha şöyle, insafa gelin."

Yüzbaşı'öylemi Albay Kızı?' bakışı attı ve anneme döndü.

Adama bak ya.

Bana da bulaştırdı Albay Kızı'nı.

"Az da kollarına vur."

"Komutanım insanlıktan 5 dakika önce doğmuşsunuz var ya."

Anneme baktım ve tekrar kollarımı açtım, gülümsedi.

"Gel buraya ana hakimem benim."

Sarıldı ve yanaklarımdan öptü.

"Canımın içi."

Kuzey bana doğru koşmaya başladı.

"Halaaa" diz çöktüm ve sarıldım.

"Halasının canı."