Albay Kızı

Kavuşmak

-Bir notasın Harp bestesinde-

Bir adım daha attım ve aldım silahımı ellerime.
Ağlayarak titriyordum.
Oğlumun ağlayışı,babamın 'aç kızım şu kapıyı!' yalvarışları dolduruyordu kulaklarımı.
Oğuz'umun fotoğrafını buldu gözlerim.
Canımın içi gitmişti.
Beni ve oğlumuzu bırakıp gitmişti.
Silahımla buluştu gözlerim.
Ve çektim tetiği.

Kapının kırılma sesi eşlik etti patlayan silahıma.

Babam anında atladı üzerime.

Tavana sıkmıştım.

Sağlık görevlileri anında tutuverdi kollarımdan.

Hıçkırarak ağlıyordum.

Bağırdım;

"Ne yaptın Oğuz sen?!Ne yaptın!Hani bırakmayacaktın bizi?Niye sözünde durmadın?!"

Ayağımla tekme attım Oğuz'la fotoğrafımıza.

Paramparça olmuştu çerçeve.

Sinir krizi geçiriyordum;

"Çıkın bu odadan!Hiç birinizi görmek istemiyorum!Burası benim ve Oğuz'un evi.Çıkın evimde istemiyorum hiç birinizi!"

Babam silahımı almıştı.
Sağlık görevlileri beni zapt etmeye çalışıyordu.
Oğlum ve Göktuğ ağlıyor,annem konuşamıyordu.

Tekrar bağırdım;

"Çıkın diyorum size!Oğuz bırakmaz beni çıkın!Gelecek yine.Görürsünüz sözünde durur o.Yapmaz bırakmaz beni..."

Komutan konuştu;

"Komutanım vatan sağ olsun..."

"Ne için?Kocam canını dağda verip beni ve oğlumu bıraktığı için mi sağ olsun vatan?Siyasetçiler cenazesine katılıp boy göstersin,kocamın naaşını miting malzemesi yapsın diye mi sağ olsun vatan?Toki'den bana ev verip anahtarını mitinglerde sallasınlar diye mi sağ olsun Vatan?İstemiyorum!Bu kadar onursuz,bu kadar haysiyetsiz,bu kadar düşüncesiz ve şerefsiz insanların yaşadığı topraklarda benim kocamın can verdiğine inanmak istemiyorum!
Def olup gidin evimden!"

Naz kucağında Alparslan Efe'ye birlikte ağlaya ağlaya göründü kapıda.

Gözlerimi silip Alparslan Efe'ye bakmaya çalıştım;

"Annesinin balı,ağlama canımın içi..."

Ayağa kalkmaya çalıştım.

Titriyordum.

Alparslan Efe çok kötü ağlıyordu.

Kucağıma aldım ve kafasını okşamaya başladım;

"Annem ne diyor bu abiler?Baba gitmez değil mi?Baba bırakır mı bizi?Bırakmamıştır değil mi?Yapmamıştır bunu bize?"

Gözyaşlarımı durduramıyordum.

Her kelime düğüm oluyordu boğazıma.

"Söylesene annem,adını iki şehitten aldın.Şimdi şehit çocuğu olmamışsındır değil mi?Hissediyor musun babayı?Baba gel de.Bırakma bizi de"

8 Ay sonra/Ankara

Tam 8 ay olmuştu.
Oğuz gideli 8 ay olmuştu.
Aylar süren sinir krizleri,ağlama nöbetleri...

8 aydır her gün Oğuz'un mezarının başındaydım.

Bazen geceleri gelir,toprağa uzanır saatlerce ağlardım.